Яраслаў Сейферт

Яраслаў Сейферт
чэшск.: Jaroslav Seifert
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	23 верасня 1901(1901-09-23)[…]
Месца нараджэння	Жыжкаў, Каралеўства Багемія, Цыслейтанія, Аўстра-Венгрыя
Дата смерці	10 студзеня 1986(1986-01-10)[…] (84 гады)
Месца смерці	Прага, Чэшская Сацыялістычная Рэспубліка[d], Чэхаславакія[…]
Пахаванне	Q107046636?
Грамадзянства	Чэхаславакія
Жонка	Marie Seifertová[d]
Дзеці	Jaroslav Seifert[d] і Jana Seifertová[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	перакладчык, паэт, журналіст, эсэіст, пісьменнік, публіцыст, рэдактар
Жанр	лірыка
Грамадская дзейнасць
Партыя	Чэшская сацыял-дэмакратычная партыя[d] (1948) Камуністычная партыя Чэхаславакіі (1929)
Член у	Баварская акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Syndikát českých spisovatelů[d] Саюз чэхаславацкіх пісьменнікаў[d] Czech Academy of Science and Art[d]
Прэміі	Нобелеўская прэмія па літаратуры (1984)
Узнагароды	Народны артыст Чэхаславакіі[d] (21 лютага 1966, 1967) Ганаровы медаль Т. Г. Масарыка[d]
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яраслаў Се́йферт (чэшск.: Jaroslav Seifert, 23 верасня 1901, Прага — 10 студзеня 1986, Прага) — чэшскі пісьменнік і журналіст. Народны пісьменнік Чэхаславакіі (1966). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Чэхаславакіі (1936, 1955). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1984) «За паэзію, якая адрозніваецца свежасцю, пачуццёвасцю і багатым уяўленнем і сведчыць аб незалежнасці духу і рознабаковасці чалавека».

Творчасць

Першы паэтычны зборнік — «Горад у слязах» (1921). Удзельнік стварэння гуртка пралетарскага мастацтва «Дзівасіл». У творчасці імкнуўся да паэтызацыі прозы жыцця, абапіраючыся на рэалістычныя дэталі і рэлігійную сімволіку. У паэтычных зборніках «Толькі каханне» (1923), «На хвалях ТСФ» (1925) апяваў радасць жыцця, экзотыку падарожжаў. Зборнік «Салавей спявае дрэнна» (1926) прасякнуты трагічным светаадчуваннем. У зборніках «Яблык з каленяў» (1933), «Рукі Венеры» (1936) звярнуўся да традыцый класічнай чэшскай паэзіі — напеўнасці, меладычнасці, арганічнасці сітуацый. Асноўныя тэмы зборнікаў «Патушыце агні» (1938), «Веер Бажэны Немцавай» (1940), «Ішоў бедны мастак па свеце» (1949) — каханне, паэзія, радзіма, прыгажосць Прагі, гісторыя чэшскай культуры; зборнік «Мамачка» (1954) — успаміны пра дзяцінства. У зборніках «Канцэрт на востраве» (1965), «Адліванне званоў» (1967), «Парасон з Пікадылі» (1979) пераважае верлібр, які стаў дамінантай яго паэтыкі. Аўтар зборнікаў «Моравы слуп» (1981), «Быць паэтам» (1983) і інш.

Беларускія пераклады

На беларускую мову яго асобныя вершы пераклалі С. Панізнік, Ю. Бушлякоў, А. Разанаў, М. Танк.

• Сэйфэрт Я. [Вершы] / Перакл. Ю. Бушлякова // Фрагмэнты. 1997. № 3.

у кнігах:

• Высокае неба. Мн., 1980
• На зорных шляхах. Мн., 1991

Літаратура

• Вострыкава А. У. Сейферт Яраслаў // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 298—299. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Яраслаў Сейферт
• Сейверт, Ярослав // Энцыклапедыя «Кругасвет» (руск.)
• Сейферт(недаступная спасылка) // Литературная энциклопедия: В 11 т. — М., 1929—1939. (руск.)
• На сайце Нобелеўскай прэміі (англ.)
• Біяграфія, фатаграфіі (англ.)