Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νατάλ (Βραζιλία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 05°47′S 35°12′W / 5.783°S 35.200°W / -5.783; -35.200

Νατάλ

Σημαία

Έμβλημα
Ύμνος: Anthem of Natal
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νατάλ
5°47′42″S 35°12′32″W
ΧώραΒραζιλία
Διοικητική υπαγωγήΡίο Γκράντε ντο Νόρτε
Ίδρυση1599[1]
Έκταση167,264 km²
Υψόμετρο30 μέτρα
Πληθυσμός751.300 (2022)[2]
Ταχ. κωδ.59000-000
Τηλ. κωδ.84
Ζώνη ώραςUTC−03:00
UTC−02:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Άποψη του Νατάλ από την παραλία Ρεντίνια

Το Νατάλ (πορτογαλικά: Natal, κυριολεκτικά «Χριστούγεννα») είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας Ρίο Γκράντε ντο Νόρτε, στη βορειοανατολική Βραζιλία, στις ακτές του Ατλαντικού. Σύμφωνα με την απογραφή του 2009, το Νατάλ έχει 950.820, ενώ η μητροπολιτική περιοχή του Νατάλ έχει 1.363.547 κατοίκους. Η πόλη βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Ποτενζί. Είναι η πρωτεύουσα πολιτείας της Βραζιλίας η οποία βρίσκεται εγγύτερα στην Αφρική και την Ευρώπη[3]. Το κλίμα της πόλης είναι τροπικό. Η πόλη έχει ανακηρυχθεί η ασφαλέστερη πρωτεύουσα στη Βραζιλία.[4][5]

Η ιστορία της σύγχρονης πόλης αρχίζει όταν ο Ζερόνιμο δε Αλμπουκέρκε έφτασε στον ποταμό Ποτενζί τον Δεκέμβριο του 1597 και κατασκεύασε ένα οχυρό, το οχυρό των Τριών Μάγων. Ένα χωριό ιδρύθηκε κοντά σε αυτό το οχυρό στις 25 Δεκεμβρίου 1599 και πήρε το όνομα Νατάλ, το οποίο σημαίνει Χριστούγεννα στα πορτογαλικά. Η περιοχή κατελήφθη το 1633 από τους Ολλανδούς, οι οποίοι ονόμασαν το οχυρό Κεϋλέν, αλλά την ανακατέλαβαν οι Πορτογάλοι το 1654. Εξαιτίας του αμμώδους εδάφους της περιοχής δεν καλλιεργήθηκε ζαχαροκάλαμο και έτσι η ανάπτυξη της πόλης ήταν αργή και στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν μια μικρή πόλη χωρισμένη σε δύο μέρη, την κάτω και την άνω πόλη. Η αστικοποίηση άρχισε την δεκαετία του 1930. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το αεροδρόμιο της πόλης χρησιμοποιήθηκε ως αμερικανική βάση για να αποστέλλονται στρατεύματα στη βόρεια Αφρική. Η παρουσία των Αμερικανών στην πόλη άλλαξε πολύ τον τρόπο ζωής. Μετά τον πόλεμο, το Νατάλ ήταν εξαγωγικό λιμάνι. Η τουριστική ανάπτυξη στην πόλη άρχισε αργότερα, με την κατασκευή της παραλιακής λεωφόρου Βία Κοστέιρα, η οποία ένωνε τις παραλίες και κατά μήκος της κατασκευάστηκαν ξενοδοχεία. Ο τουρισμός σήμερα είναι η κύρια πηγή εισοδήματος για την πόλη.[6]

Το Νατάλ διαθέτει αρκετά τουριστικά αξιοθέατα. Η πόλη είναι γνωστή για τις παραλίες της, το μεγαλύτερο δέντρο κάσιους στον κόσμο, το Οχυρό των Τριών Μάγων, το Θέατρο Αλμπέρτο Μαρανιάο και τη γέφυρα Νιούτον Ναβάρρο. Στην πόλη κάθε Δεκέμβριο διοργανώνεται το καρναβάλι Καρνατάλ. Στην πόλη βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο αστικό πάρκο στη Βραζιλία, το Παρκε ντας Ντούνας[7]. Το Νατάλ εξυπηρετείται από το Διεθνές Αεροδρόμιο "Αουγούστο Σεβέρο". Είναι μια από τις πόλεις που φιλοξένησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2014.[8]

  1. Ανακτήθηκε στις 13  Νοεμβρίου 2018.
  2. www.ibge.gov.br/estatisticas/sociais/populacao/22827-censo-demografico-2022.html?edicao=37225. Ανακτήθηκε στις 24  Οκτωβρίου 2023.
  3. «Natal RN». Natalsite.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2012. 
  4. «Population - Natal». Ultimosegundo.ig.com.br. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2012. 
  5. «Época Magazine - About Natal». Revistaepoca.globo.com. 31 Μαρτίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2012. 
  6. History of Natal Αρχειοθετήθηκε 2008-11-05 στο Wayback Machine. www.natal-brazil.com
  7. «About Natal». SETUR - Secretaria de Turismo do RN. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-07-15. https://web.archive.org/web/20090715072957/http://www.brasil-natal.com.br/en/destinations_about_natal.php. Ανακτήθηκε στις June 9, 2009. 
  8. «Aeroporto de São Gonçalo: pistas estão garantidas, mas terminal ainda não». Correiodatarde.com.br. 25 Σεπτεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]