Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πεδίον του Άρεως (Παρίσι)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πεδίον του Άρεως
Champ de Mars
Χάρτης
Είδοςδημοτικό πάρκο
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°51′22″N 2°17′53″E
Διοικητική υπαγωγή7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
ΧώραΓαλλία
Προστασίακατηγοριοποιημένο στο γενικό κατάλογο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας[1]
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Πεδίον του Άρεως (γαλλικά: Champ de Mars, προφέρεται Σαν ντε Μαρς) είναι ανοιχτός μεγάλος δημόσιος κήπος στο Παρίσι της Γαλλίας, που βρίσκεται στο 7ο διαμέρισμα, μεταξύ του Πύργου του Άιφελ προς τα βορειοδυτικά και της Εκόλ Μιλιταίρ (Στρατιωτική Σχολή) στα νοτιοανατολικά.[2] Με 24,5 εκτάρια έκταση, ο κήπος Σαν ντε Μαρς είναι ένας από τους μεγαλύτερους χώρους πρασίνου του Παρισιού. Με δύο αιώνες ιστορίας, ο κήπος είναι τόπος συνάντησης Παριζιάνων και τουριστών όλο το χρόνο και προσφέρει ένα ευρύ σύνολο δραστηριοτήτων.

Οι πλησιέστεροι σταθμοί μετρό είναι οι Λα Μοτ-Πικέ-Γκρενέλ και Εκόλ Μιλιταίρ και ο σταθμός του προαστιακού RER Σαν ντε Μαρς-Τουρ Εφέλ.

Τοπωνυμία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πάρκο πήρε το όνομά του από το Πεδίον του Άρεως της Αρχαίας Ρώμης,[3] με αναφορά στο όνομα του ρωμαϊκού Θεού του πολέμου Μαρς, που ταυτίζονταν με τον Άρη της ελληνικής μυθολογίας. Το όνομα αναφέρεται επίσης στην παρακείμενη Στρατιωτική Σχολή καθώς στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε ως πεδίο γυμνασίων και χώρος παρέλασης για τους δόκιμους αξιωματικούς της του γαλλικού στρατού.[4]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Πεδίον του Άρεως κατά τη Γιορτή της Ομοσπονδίας στις 14 Ιουλίου 1790

Αρχικά, το Σαν ντε Μαρς ήταν μέρος ενός μεγάλου επίπεδου ανοικτού χώρου που ονομάζονταν Γκρενέλ και προοριζόταν για καλλιέργεια ειδών κηπουρικής. Οι πολίτες εκμεταλλεύονταν μικρά οικόπεδα καλλιεργώντας φρούτα, λαχανικά και λουλούδια για την τοπική αγορά.[5] Ωστόσο, η πεδιάδα της Γκρενέλ δεν ήταν ιδιαίτερα εύφορος τόπος καλλιέργειας.

Η κατασκευή, το 1765, της Στρατιωτικής Σχολής (Εκόλ Μιλιταίρ), ήταν το πρώτο βήμα προς το πάρκο με τη σημερινή του μορφή. Χώροι για στρατιωτικές ασκήσεις σχεδιάστηκαν αρχικά για μια περιοχή νότια της Σχολής, τη σημερινή θέση της πλατείας Φοντενουά. Η επιλογή της δημιουργίας ενός χώρου περιπάτου στα βόρεια της Σχολής οδήγησε στην ανέγερση της πρόσοψης που σήμερα περικλείει το πάρκο. Οι υπεύθυνοι σχεδιασμού ισοπέδωσαν το έδαφος, το περιέβαλαν με μία μεγάλη τάφρο και μια μακριά αλέα δενδρόφυτη με φτελιές, και περιέβαλαν την περιοχή με φράχτη.

Το νησί των Κύκνων, νησάκι που βρισκόταν στο Σηκουάνα στα βορειοανατολικά της περιοχής όπου αργότερα ανεγέρθηκε ο Πύργος του Άιφελ, συνδέθηκε, για λόγους συμμετρίας και ευχάριστης προοπτικής, με την ακτή. [6]

Στις 27 Αυγούστου 1783, ο Ζακ Σαρλ και οι αδελφοί Ρομπέρ απογείωσαν το πρώτο (μη επανδρωμένο) αερόστατο υδρογόνου από το Σαν ντε Μαρς.[7]

Σ' αυτόν τον χώρο έγιναν μερικές από τις καλύτερα οργανωμένες γιορτές της Γαλλικής Επανάστασης. Στις 14 Ιουλίου 1790, πρώτη χρονιά μετά την άλωση της Βαστίλης, εδώ πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός της ημέρας με τη Γιορτή της Ομοσπονδίας, με την παρουσία του Λουδοβίκου ΙΣΤ', ο οποίος ορκίστηκε στο Σύνταγμα. Το επόμενο έτος, στις 17 Ιουλίου 1791, έλαβε χώρα ένα αιματηρό γεγονός, η σφαγή του Πεδίου του Άρεως, όπου ο Ζαν-Σιλβαίν Μπαγί, δήμαρχος Παρισιού, έδωσε διαταγή στη γαλλική εθνοφρουρά να πυροβολήσει ενάντια στους διαδηλωτές που ζητούσαν την έκπτωση του βασιλιά. Ο ίδιος έγινε θύμα των ενεργειών του και καρατομήθηκε στη γκιλοτίνα εκεί στις 12 Νοεμβρίου 1793.

Το Σαν ντε Μαρς ήταν επίσης ο χώρος της Γιορτής του Ανώτατου Όντος στις 8 Ιουνίου 1794. Με σχέδια του ζωγράφου Ζακ-Λουί Νταβίντ [8] χτίστηκε ένας τεράστιος «Βωμός του έθνους» στην κορυφή ενός τεχνητού βουνού όπου φυτεύτηκε ένα Δέντρο της ελευθερίας.[9]

Το Σαν ντε Μαρς ήταν ο χώρος διεξαγωγής των Διεθνών Εκθέσεων των ετών 1867, 1878, 1889, για την οποία κατασκευάστηκε ο πύργος του Άιφελ, 1900 και 1937.

Σύγχρονη εποχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Champ-de-Mars, Paris.

Το Σαν ντε Μαρς είναι σήμερα ένας τεράστιος δημόσιος κήπος με κεντρικά δρομάκια και παρτέρια. Είναι ο χώρος πολλών παραστάσεων και δραστηριοτήτων, είτε πρόκειται για συναυλίες, εκθέσεις ή πυροτεχνήματα, όλα με ελεύθερη είσοδο. Περιλαμβάνει:

  • Μνημεία και αγάλματα: προτομή του Γουστάβου Άιφελ του γλύπτη Αντουάν Μπουρντέλ (1927), προτομή του ηθοποιού Λυσιάν Γκιτρί (1931), προτομή του στρατηγού Γκυστάβ Φεριέ (1933), έφιππο άγαλμα του στρατηγού του Α' Παγκοσμίου πολέμου Ζοζέφ Ζοφρ (1939), Το μνημείο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ivan Theimer (1989), το Τείχος για την ειρήνη (2000) που αποτελείται από 32 κίονες και δύο γυάλινες κατασκευές με τη λέξη «ειρήνη» γραμμένη πάνω τους σε 32 γλώσσες και 18 αλφάβητα.[10]
  • δύο παιδικές χαρές, η μία με ένα καρουζέλ.
  • δύο μικρά γήπεδα για ποδόσφαιρο ή μπάσκετ.
  • ένα κιόσκι μουσικής
  • ένα κουκλοθέατρο.
  • βόλτες με πόνυ.

Σπορ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σαν ντε Μαρς θα είναι ο χώρος του Μπιτς βόλεϊ στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 και του ποδοσφαίρου 5Χ5 στους καλοκαιρινούς Παραολυμπιακούς του 2024.

  • Εικόνες του Πεδίου του Άρεως στο Παρίσι
  • Η σφαγή του Πεδίου του Άρεως, 1791
    Η σφαγή του Πεδίου του Άρεως, 1791
  • Γιορτή του Ανώτατου Όντος, 8 Ιουνίου 1794 (Πίνακας του Πιέρ-Αντουάν Ντεμασί, 1794).
    Γιορτή του Ανώτατου Όντος, 8 Ιουνίου 1794 (Πίνακας του Πιέρ-Αντουάν Ντεμασί, 1794).
  • Η Γιορτή της Ομοσπονδίας, Μάιος 21, 1848.
    Η Γιορτή της Ομοσπονδίας, Μάιος 21, 1848.
  • Φωτογραφία από την Παγκόσμια έκθεση του 1867.
    Φωτογραφία από την Παγκόσμια έκθεση του 1867.
  • Πανοραμική θέα της Παγκόσμιας έκθεσης του 1878.
    Πανοραμική θέα της Παγκόσμιας έκθεσης του 1878.
  • Άποψη της Παγκόσμιας έκθεσης του 1889.
    Άποψη της Παγκόσμιας έκθεσης του 1889.
  • Άποψη της Παγκόσμιας έκθεσης του 1900.
    Άποψη της Παγκόσμιας έκθεσης του 1900.
  • Το Πεδίον του Άρεως τη νύχτα (2007).
    Το Πεδίον του Άρεως τη νύχτα (2007).
  • Θέα από τον πύργο Μονπαρνάς (2010)
    Θέα από τον πύργο Μονπαρνάς (2010)
  • Το βόρειο άκρο του Σαν ντε Μαρς όπως φαίνεται από τον πύργο του Άιφελ (2016)
    Το βόρειο άκρο του Σαν ντε Μαρς όπως φαίνεται από τον πύργο του Άιφελ (2016)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
  2. ↑ . «en.parisinfo.com/paris-museum-monument/71152/Parc-du-Champ-de-Mars». 
  3. ↑ . «gpsmycity.com/attractions/champ-de-mars-(field-of-mars)-6598.html». 
  4. ↑ . «discoverwalks.com/blog/the-history-of-the-champ-de-mars/». 
  5. ↑ . «tripsavvy.com/the-champs-de-mars-park-complete-guide-». 
  6. ↑ Σημειωτέον ότι το νησί των Κύκνων που αναφέρεται εδώ δεν πρέπει να συγχέεται με το νησί των Κύκνων που βρίσκεται στη μέση του Σηκουάνα, μεταξύ του 15ου και του 16ου διαμερίσματος
  7. ↑ . «scienceandsociety.co.uk/results.asp?image=10447673». 
  8. ↑ . «books.google.gr». 
  9. ↑ A Cultural History of the French Revolution, Emmet Kennedy; Yale Univ. Press, 1989; p.345.
  10. ↑ . «aviewoncities.com/paris/champdemars.htm». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πεδίον_του_Άρεως_(Παρίσι)&oldid=10689373"