Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προκοπάτα Κεφαλονιάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°11′16″N 20°30′38″E / 38.18778°N 20.51056°E / 38.18778; 20.51056

Προκοπάτα
Προκοπάτα is located in Greece
Προκοπάτα
Προκοπάτα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΙονίων Νήσων
Περιφερειακή ΕνότηταΚεφαλληνίας
ΔήμοςΑργοστολίου
Δημοτική ΕνότηταΕλειού-Πρόνων
Γεωγραφία
ΝομόςΚεφαλληνίας
Πληθυσμός
Μόνιμος156
Έτος απογραφής2021

Τα Προκοπάτα είναι ένα χωριό της Κεφαλλονιάς.

Τα Προκοπάτα βρίσκονται πολύ κοντά στην πρωτεύουσα του νησιού, το Αργοστόλι και από διοικητικής πλευράς ανήκουν στον ομώνυμο δήμο. Η πρόσβαση σε αυτά από το Αργοστόλι είναι εξαιρετικά εύκολη, καθώς αμέσως μετά το γύρο του Κουτάβου η διαδρομή συνεχίζεται στην ευθεία. Σε 300 μέτρα συναντώντας την “Αγία Βαρβάρα” και αφού περάσει διαδοχικά από 2 γεφυράκια, ο επισκέπτης εισέρχεται στα Προκοπάτα.

Η θέση του χωριού σήμερα βρίσκεται στην κοιλάδα, ακριβώς κάτω από το μικρό λόφο «Φανερό» στον οποίο ήταν χτισμένο πριν από τους σεισμούς του 1866 και του 1953. Από τον λόφο, στον οποίο μόνο ερείπια μπορεί σήμερα κάποιος να εντοπίσει, υπάρχει η μαγευτική θέα του Αργοστολίου, αλλά και όλων των άλλων γύρω περιοχών όπως είναι τα Ραζάτα. Το μάτι φτάνει μέχρι τον Αίνο και τα χωράφια του Αγίου Γερασίμου, που κάποτε πέρασε κι από δω. Επί του λόφου υπάρχουν 2 καταφύγια τα οποία δημιούργησαν οι Ιταλοί. ενδιαφέρον. Επίσης υπάρχουν το παλιό κελί της εκκλησίας και ένα ερειπωμένο σήμερα λιτρουβιό.

Το χωριό είναι αρκετά γνωστό στους περισσότερους κατοίκους του Αργοστολίου και για έναν πρακτικό λόγο. Η περιοχή διαθέτει πηγή νερού με πόσιμο νερό, το οποίο με έξοδα του συλλόγου της περιοχής, έρχεται στην επιφάνεια.

Πρόκειται για ένα μικρό σήμερα χωριό, με απλά στην κατασκευή, μικρά σπίτια, κήπους και πετρόκτιστες μάντρες.

Ο μόνιμος πληθυσμός του δεν ξεπερνά τους 10 κατοίκους κατά προσέγγιση, ενώ το καλοκαίρι το χωριό κατοικούν κατά μέσο όρο 50 κάτοικοι. Το χωριό διαθέτει 25 σπίτια, τα περισσότερα από τα οποία κατοικούνται αποκλειστικά το καλοκαίρι. Οι κάτοικοί του εργάζονται στις γύρω περιοχές, ενώ στο χωριό δεν υπάρχει ούτε παντοπωλείο, καθώς αυτό βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και όλοι κατεβαίνουν σε αυτή για τις όποιες ανάγκες τους.

Από τα χαρακτηριστικότερα σημεία του χωριού μπορεί να θεωρηθεί η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, αλλά και το εκκλησάκι που υπάρχει λίγο πριν την είσοδο του χωριού και που θεωρείται ότι είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την ύπαρξή του.

Σύμφωνα με τα ευρήματα που υπάρχουν στο αρχαιολογικό μουσείο της νήσου, πρέπει να πρόκειται για μια από τις παλαιότερα κατοικημένες περιοχές της Κεφαλονιάς. Ευρήματα μαρτυρούν ότι στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχε πολιτισμός και πριν από 4 χιλιετηρίδες. Περί το 1300 υπήρχαν περισσότερα από 300 σπίτια, τα οποία ωστόσο σταδιακά μειώθηκαν για να φτάσουμε στον σημερινό ελάχιστο αριθμό των 25.

Κατά την περίοδο του πολέμου ιταλικά στρατεύματα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και λόγο της εποπτικής θέσης της, δημιουργώντας καταφύγια, τα οποία διατηρούνται σχεδόν άθικτα μέχρι σήμερα. Μεγάλο μέρος των στρατευμάτων αυτών εκτελέστηκε από τους Γερμανούς σε ένα πεύκο, γνωστό στους κατοίκους.

Το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς κατά το σεισμό του 1953, ανοικοδομήθηκε εξ ολοκλήρου από τον μεγάλο του ευεργέτη, εφοπλιστή Παναγή Μαρκεσίνη, ο οποίος μέχρι πρότινος με διαθήκη του πλήρωνε ακόμα και για το αντλιοστάσιο που μετέφερε το νερό στα σπίτια και που παρεχόταν έτσι σε αυτά δωρεάν. Το όνομά του παραμένει ξεχασμένο, σε αντίθεση με άλλους σπουδαίους ευεργέτες του νησιού, αν και αυτό δεν ισχύει για τους κατοίκους του χωριού. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι όταν τα πλοία του έπιαναν στο λιμάνι, κάτοικος του χωριού έτρεχε να ανεβάσει τη σημαία στον ιστό που κρέμεται στην κορυφή του λόφου για να τα χαιρετήσει και για να τιμήσει έτσι τον ευεργέτη.

Σύμφωνα με τους κατοίκους, το πρώτο μεγάλο πλήγμα για την μείωση του πληθυσμού στην περιοχή έγινε την περίοδο των Ενετών. Τότε, μια παπαδιά είχε κρύψει έναν ληστή στο σπίτι της, όταν όμως ο παπάς και άλλοι συγχωριανοί το αντιλήφθηκαν αποφάσισαν να τον παραδώσουν στις αρχές που ήταν εγκατεστημένες στην τότε πρωτεύουσα της νήσου, το κάστρο. Ξεκίνησαν λοιπόν, και έφτασαν Μεγάλη Παρασκευή για τους Ορθόδοξους σε μια εποχή που ήταν στο αποκορύφωμα οι δογματικές αντιθέσεις. Οι καθολικοί Ενετοί τους πίεσαν να φάνε κρέας καθώς αυτοί δεν γιόρταζαν στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα κάτι, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σε μεταξύ τους κόντρα και πραγματικά να σκοτωθούν μεταξύ τους. Το βουνό στο οποίο έγινε ο αλληλοσπαραγμός ονομάστηκε από τότε ξεριζωμένο. Στη συνέχεια ξέσπασε και στο ίδιο το χωριό βεντέτα, με επακόλουθο τον αποδεκατισμό του πληθυσμού του.

Ιστορικά αναφέρεται ότι ο Άγιος Γεράσιμος όταν ξεκίνησε το κήρυγμά του στην Κεφαλονιά και προτού καταλήξει στα Ομαλά, διέμενε στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το χωριό. Οι ντόπιοι κάτοικοι υποδεικνύουν κι ένα σπίτι το οποίο πιθανολογείται ότι ανήκει σε αυτόν. Όμως, φαίνεται ότι οι κάτοικοι της εποχής δεν πίστεψαν σε αυτόν με αποτέλεσμα να εκδιωχθεί (υπάρχει και η σχετική κατάρα των εφτά οικογενειών) και να μεταβεί στη συνέχεια στα Σπηλιά και από εκεί στα Ομαλά και στην τελική τοποθεσία της διαμονής του.

Η τύχη του χωριού είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την Αγία Βαρβάρα. Η περιοχή αυτή ονομαζόταν Άγιος Βάρβαρος (και όχι Αγία Βαρβάρα). Σύμφωνα με τις διηγήσεις, περί το 1912 ένα μικρό προσφυγόπουλο έπεσε από αρκετά μεγάλο ύψος στο σημείο που βρίσκεται το σημερινό εκκλησάκι, χωρίς να πάθει την παραμικρή γρατσουνιά. Στη συνέχεια το ίδιο περιέγραψε ότι μια γυναίκα ντυμένη στα λευκά το κατέβασε ολόκληρη τη διαδρομή και το οδήγησε στο έδαφος με ασφάλεια. Από το σημείο αυτό υπήρχε μια μικρή φλόγα η οποία δεν έσβηνε ποτέ και υπήρχε αναμμένη ολοχρονίς και με κάθε καιρό.

Λίγα χρόνια μετά, μια ομάδα κατοίκων αποφάσισε να εξερευνήσει το σημείο από το οποίο προερχόταν η φλόγα και να εισέλθει στη σπηλιά με τα κατάλληλα μέσα για να λύσει το μυστήριο. Αμέσως μόλις εισήλθε σε αυτό, μια μεγάλη στιγμιαία λάμψη σκέπασε τα πάντα, αλλά αυτό δεν τους πτόησε και στη συνέχεια βαδίζοντας μέσα στο σπήλαιο ανακάλυψαν μια εικόνα της Αγίας Βαρβάρας. Στην εικόνα αυτή αποδόθηκαν θαυματουργές ιδιότητες, όπως ότι με την είσοδό της στην πόλη του Αργοστολίου σταμάτησε αμέσως μεγάλη επιδημία που είχε εξαπλωθεί και θέριζε δεκάδες άτομα την ημέρα. Η εικόνα εξαφανίστηκε (πιθανότατα κλάπηκε) λίγα χρόνια μετά, περί το 1935, αφού είχε προηγουμένως πραγματοποιήσει και άλλα θαύματα τα οποία την καθιέρωσαν ως προστάτρια ολόκληρης της πόλης του Αργοστολίου.

Άλλες πληροφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα Προκοπάτα υπάρχει ένα από τα καλύτερα σε ποιότητα νερά στην Κεφαλονιά. Τα έξοδα για τη συντήρηση της πηγής καλύπτονται από τους ντόπιους μέσω πολιτιστικού συλλόγου. Η ανοικοδόμηση του χωριού μετά τους σεισμούς οφείλεται στην ανιδιοτελή προσφορά του ευεργέτη του Παναγή Μαρκεσίνη. Οι σημερινοί κάτοικοι θεωρούν ότι η ονομασία του χωριού κάθε άλλο παρά σχέση έχει με την πραγματικότητα, αφού κανένας από τους κατοίκους του δεν έχει “προκόψει”, σε αντίθεση με όσους καταγόμενους από αυτό έχουν μεταβεί στο εξωτερικό, όπου και έχουν διακριθεί. Ονόματα που προέρχονται από αυτό το χωριό είναι Παπαδάτος, Μαρκεσίνης και Ζησιμάτος, το οποίο ωστόσο σήμερα έχει εκλείψει.