miejscownik
| miejscownik | |
| pronunciación (AFI) | /mjɛjˈst͡sɔv.ɲik/ ⓘ |
| silabación | miej-scow-nik |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | ɔvɲik |
Etimología
[editar]De miejsce ("lugar") y el sufijo -nik.
Sustantivo masculino
[editar]| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
miejscownik | miejscowniki |
| Genitivo (Dopełniacz) |
miejscownika | miejscowników |
| Dativo (Celownik) |
miejscownikowi | miejscownikom |
| Acusativo (Biernik) |
miejscownik | miejscowniki |
| Instrumental (Narzędnik) |
miejscownikiem | miejscownikami |
| Locativo (Miejscownik) |
miejscowniku | miejscownikach |
| Vocativo (Wołacz) |
miejscowniku | miejscowniki |
- 1 Casos gramaticales
- Locativo.
Forma sustantiva
[editar]- 2
- Forma del acusativo singular de miejscownik.
Véase también
[editar]
Wikipedia en polaco tiene un artículo sobre miejscownik.
