پرش به محتوا

برنامه‌های اجتماعی در ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سازمان تأمین اجتماعی، ایجاد شده در سال ۱۹۳۵، اولین سازمان رفاهی بزرگ فدرال بود و هنوز مهمترین آنهاست.[۱]

برنامه‌های اجتماعی در ایالات متحده آمریکا یارانه‌های رفاهی طراحی شده‌اند تا به نیازهای جمعیت آمریکا کمک کنند. پیشنهادها برای برنامه‌های فدرال با ملی گرایی نوی تئودور روزولت آغاز شد و با آزادی نوی توماس وودرو ویلسون، نیو دیل فرانکلین دلانو روزولت، سرحد نوی جان اف. کندی، و جامعه بزرگ لیندون بی. جانسون توسعه یافت.

شرایط لازم برای این برنامه‌ها متفاوت است و آنها توسط سازمان‌های مختلف در سطح فدرال، ایالتی، محلی و خصوصی فراهم می‌شوند. این برنامه‌ها کمک می‌کنند تا از طریق تأمین آموزش ابتدایی و متوسطه، یارانه برای آموزش دانشگاهی، بیمهٔ ناتوانی بیکاری، یارانه برای کارگران کم درآمد واجد شرایط، یارانه برای مسکن، مزایای برنامه کمکی تغذیه الحاقی، مزایای بازنشستگی برای اشخاص واجد شرایط و برنامه‌های بیمه سلامت که کارکنان دولت را پوشش می‌دهند، برای شهروندان آمریکا سرپناه، غذا، آموزش و پول فراهم کنند. تأمین اجتماعی بزرگترین و مشهورترین برنامه کمک اجتماعی است.[۱][۲] مدیکر دیگر برنامهٔ مهم است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Krugman, P. (2007). The Conscience of a Liberal. New York: W. W. Norton
  2. Feldstein, M. (2005). Rethinking social insurance. American Economic Review, 95(1), pp. 1–24.