پرش به محتوا

فهرست سران کنونی کشورها و دولت‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این فهرست سران کنونی کشورها و دولت‌ها است. در نظام ریاستی، تنها یک فرد وجود دارد که همزمان رئیس کشور و رئیس دولت است اما در سایر موارد (بیشتر در نظام نیمه‌ریاستی و نظام پارلمانی)، رئیس کشور و رئیس دولت، افراد متفاوتی هستند. در نظام‌های نیمه‌ریاستی و پارلمانی، رهبری دولت (قوه مجریه)، توسط هردوی رئیس کشور و رئیس دولت، انجام می‌شود. در نظام تک‌حزبی، رهبر حزب حاکم (دبیرکل) معمولاً به صورت «دفاکتو» رهبر عالی کشور نیز هست، اگرچه گاهی‌اوقات این رهبر، ریاست‌جمهوری یا نخست‌وزیری را هم برعهده دارد.

کشورهای عضو و ناظر سازمان ملل متحد

[ویرایش]
راهنما
  رهبرانی را نشان می‌دهد که به صورت قانونی و رسمی، قدرت اجرایی را در دست دارند.
  رهبرانی را نشان می‌دهد که به صورت فراقانونی و غیررسمی، قدرت اجرایی را در دست دارند.
کشور رئیس کشور رئیس دولت
 افغانستان رهبر – هبت‌الله آخندزاده رئیس‌الوزرای موقتمحمدحسن آخند
 آلبانی رئیس‌جمهوربایرام بگای نخست‌وزیر – ادی راما
 الجزایر رئیس‌جمهور – عبدالمجید تبون نخست‌وزیرنذیر عرباوی
 آندورا شاهزاده مشترک اسقفیخوان انریک بیبس سیسیلیا
نماینده شاهزاده – ژوزپ ماریا مائوری
شاهزاده مشترک فرانسویامانوئل مکرون[α]
نماینده شاهزاده – پاتریک استریزودا
نخست‌وزیر – خاویر اسپوت زامورا
 آنگولا رئیس‌جمهور – ژوآو لورنسو
 آنتیگوآ و باربودا پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سر رادنی ویلیامز
نخست‌وزیر – گاستون براون
 آرژانتین رئیس‌جمهور – خاویر میلئی
 ارمنستان رئیس‌جمهورواهاگن خاچاطوریان نخست‌وزیر – نیکول پاشینیان
 استرالیا پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سامانتا ماستین
نخست‌وزیر – آنتونی آلبانیزی
 اتریش رئیس‌جمهورالکساندر فن در بلن صدراعظم – کارل نهامر
 جمهوری آذربایجان رئیس‌جمهور – الهام علی‌اف نخست‌وزیرعلی اسدوف
 باهاما پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سینتیا الکساندریا پرت
نخست‌وزیر – فیلیپ دیویس
 بحرین پادشاه – حمد بن عیسی آل خلیفه نخست‌وزیرسلمان بن حمد بن عیسی آل خلیفه
 بنگلادش رئیس‌جمهورمحمد شهاب‌الدین چوپو مشاور ارشد – محمد یونس
 باربادوس رئیس‌جمهورساندرا میسن نخست‌وزیر – میا موتلی
 بلاروس رئیس‌جمهور – الکساندر لوکاشنکو نخست‌وزیررومن گولوچنکو
 بلژیک پادشاهفیلیپ نخست‌وزیر – الکساندر دی کرو
 بلیز پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سر فرولا تزالام
نخست‌وزیر – جانی بریسنو
 بنین رئیس‌جمهور – پاتریس تالون
 بوتان (کشور) پادشاهجیگمی خسار نامگیال وانگچوک نخست‌وزیر – تشرینگ توبگای
 بولیوی رئیس‌جمهور – لوئیس آرسه
 بوسنی و هرزگوین نماینده عالی – کریستیان اشمیت[γ]
ریاست‌جمهوری[δ] رئیس شورای وزیرانبوریانا کریشتو
اعضا:
 بوتسوانا رئیس‌جمهور – دوما بوکو
 برزیل رئیس‌جمهور – لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا
 برونئی سلطان و نخست‌وزیر – حسن البلقیه
 بلغارستان رئیس‌جمهوررومن رادف نخست‌وزیر موقت – دیمیتر گلاوچف
 بورکینافاسو رئیس جنبش میهنی برای حفاظت و بازسازی – ابراهیم ترائوره
رئیس‌جمهور موقت – ابراهیم ترائوره نخست‌وزیر موقت – آپولینر کیهلم
 بوروندی رئیس‌جمهور – اواریسته دایی‌شیمیه نخست‌وزیرجروایس ندیراکوبوکا
 کامبوج پادشاهنوردوم سیهامونی نخست‌وزیر – هان مانت
 کامرون رئیس‌جمهور – پل بیا نخست‌وزیرجوسیف نگوت
 کانادا پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – مری سایمون
نخست‌وزیر – جاستین ترودو
 کیپ ورد رئیس‌جمهورخوزه ماریا نوس نخست‌وزیر  – یولیسز کوریا ای سیلوا
 جمهوری آفریقای مرکزی رئیس‌جمهور – فوستن-آرکانژ توادرا نخست‌وزیرفلیکس مولوآ
 چاد رئیس‌جمهور دوران انتقالی – محمد دبی نخست‌وزیراللامای هالينا
 شیلی رئیس‌جمهور – گابریل بوریک
 چین دبیرکل حزب کمونیست – شی جین پینگ
رئیس‌جمهور – شی جین پینگ نخست‌وزیرلی چیانگ
 کلمبیا رئیس‌جمهور – گوستاوو پترو
 کومور رئیس‌جمهور – غزالی عثمانی
 جمهوری دموکراتیک کنگو رئیس‌جمهور – فلیکس تشیسکدی نخست‌وزیرجودیت سومینوا
 جمهوری کنگو رئیس‌جمهور – دنیس ساسو نگسو نخست‌وزیرآناتول کولینت ماکوسو
 کاستاریکا رئیس‌جمهور – رودریگو چاوز روبلس
 کرواسی رئیس‌جمهورزوران میلانوویچ نخست‌وزیر – آندری پلنکوویچ
 کوبا دبیر نخست حزب کمونیست – میگل دایاز-کانل
رئیس‌جمهورمیگل دایاز-کانل نخست‌وزیرمانوئل ماررو کروز
 قبرس رئیس‌جمهور – نیکوس کریستودولیدس
 جمهوری چک رئیس‌جمهورپتر پاول نخست‌وزیر – پتر فیالا
 دانمارک پادشاهفردریک دهم نخست‌وزیر – مته فردریکسن
 جیبوتی رئیس‌جمهور – اسماعیل عمر غیله نخست‌وزیرعبدالقادر کمیل محمد
 دومینیکا رئیس‌جمهورسیلوانی برتون نخست‌وزیر – روزولت اسکریت
 جمهوری دومینیکن رئیس‌جمهور – لوییز آبینادر
 تیمور شرقی رئیس‌جمهورخوزه راموس نخست‌وزیر  – ژانانا گوژماو
 اکوادور رئیس‌جمهور – دانیل نوبوآ
 مصر رئیس‌جمهور – عبدالفتاح سیسی نخست‌وزیرمصطفی مدبولی
 السالوادور سرپرست ریاست‌جمهوری – کلودیا رودریگز دی گوارا
 گینه استوایی رئیس‌جمهور – تئودور اوبیانگ انگوئما نخست‌وزیرمانوئل اوسا نسوه انسوآ
 اریتره رئیس‌جمهور – ایسایاس آفورکی
 استونی رئیس‌جمهورآلار کاریس نخست‌وزیر – کریستن میخال
 اسواتینی پادشاه – مسواتی سوم نخست‌وزیرراسل دلامینی
ملکهنتفومبی
 اتیوپی رئیس‌جمهورتایه آتسکه سلاسی نخست‌وزیر – آبی احمد
 فیجی رئیس‌جمهورنایقاما لالابالاوو نخست‌وزیر – سیتونی رابوکا
 فنلاند رئیس‌جمهورالکساندر اشتوب نخست‌وزیر – پتری اورپو
 فرانسه رئیس‌جمهور – امانوئل مکرون[α] نخست‌وزیرمیشل بارنیه
 گابن رئیس کمیته انتقال و احیای نهادها – بریس کلوتایر اولیگی نگئما
رئیس‌جمهور دوران انتقالی – بریس کلوتایر اولیگی نگئما[۱] نخست‌وزیر موقت – ریموند اندوگ سیما
 گامبیا رئیس‌جمهور – آداما بارو
 گرجستان رئیس‌جمهورسالومه زورابیشویلی نخست‌وزیر – ایراکلی کوباخیدزه
 آلمان رئیس‌جمهورفرانک والتر اشتاین‌مایر صدراعظم – اولاف شولتس
 غنا رئیس‌جمهور – نانا آکوفو-آدودو
 یونان رئیس‌جمهوراکاترینی ساکلاروپولو نخست‌وزیر – کیریاکوس میتسوتاکیس
 گرنادا پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – دام سیسیل لا گرناد
نخست‌وزیر – دیکن میچل
 گواتمالا رئیس‌جمهور – برناردو آروالو
 گینه رئیس کمیته ملی صلح و توسعه – مامادی دومبویا
رئیس‌جمهور موقت – مامادی دومبویا نخست‌وزیر – باه آوری
 گینه بیسائو رئیس‌جمهور – اومارو سیسوکو امبالو نخست‌وزیرروی دوآرته دا باروس
 گویان رئیس‌جمهور – عرفان علی[ε] نخست‌وزیرمارک فیلیپس
 هائیتی ریاست‌جمهوری – شورای انتقالی ریاست‌جمهوری[ζ] نخست‌وزیر موقت – گری کونیل
لزلی ولتر (رئیس)
 هندوراس رئیس‌جمهور – سیومارا کاسترو
 مجارستان رئیس‌جمهورتاماش شویک نخست‌وزیر – ویکتور اوربان
 ایسلند رئیس‌جمهورهالا توماسدوتر نخست‌وزیر – بیارنی بندیکتسن
 هند رئیس‌جمهوردراپادی مورمو نخست‌وزیر – نارندرا مودی
 اندونزی رئیس‌جمهور – پروبوا سوبیانتو
 ایران رهبر – سید علی خامنه‌ای[η] رئیس‌جمهورمسعود پزشکیان
 عراق رئیس‌جمهورعبداللطیف رشید نخست‌وزیر –محمد شیاع السودانی
 جمهوری ایرلند رئیس‌جمهورمایکل دی هیگینز تی‌شاخ – سیمون هریس
 اسرائیل رئیس‌جمهوراسحاق هرتزوگ نخست‌وزیر – بنیامین نتانیاهو
 ایتالیا رئیس‌جمهورسرجو ماتارلا نخست‌وزیر – جورجا ملونی
 ساحل عاج رئیس‌جمهور – آلاسان واتارا نخست‌وزیررابرت بوگر مامبه
 جامائیکا پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سر پاتریک آلن
نخست‌وزیر – اندرو هولنس
 ژاپن امپراتورناروهیتو[θ] نخست‌وزیر – شیگرو ایشیبا
 اردن پادشاه – عبدالله دوم نخست‌وزیرجعفر حسان
 قزاقستان رئیس‌جمهور – قاسم جومارت توقایف[ε] نخست‌وزیراولیاس بکتنوف
 کنیا رئیس‌جمهور – ویلیام روتو
 کیریباتی رئیس‌جمهور – تانتی مامائو
 کویت امیر – مشعل الاحمد الجابر الصباح نخست‌وزیراحمد عبدالله احمد الصباح
 قرقیزستان رئیس‌جمهور – صدر جباروف نخست‌وزیرعقیل‌بیگ جباروف
 لائوس دبیرکل حزب انقلابی خلق – تونگلون سیسولیت
رئیس‌جمهور – تونگلون سیسولیت نخست‌وزیرسونکسای سیفادون
 لتونی رئیس‌جمهورادگارس رینکویکس نخست‌وزیر – اویکا سیلینا
 لبنان رئیس‌جمهور – خالی نخست‌وزیر – نجیب میقاتی
 لسوتو پادشاهلتسی سوم نخست‌وزیر – سام ماتکان
 لیبریا رئیس‌جمهور – جوزف بواکای
 لیبی رئیس شورای ریاست‌جمهوریمحمد منفی نخست‌وزیر – عبدالحمید دبیبه
 لیختن‌اشتاین شاهزاده سلطنتی – هانس ادام دوم نخست‌وزیردانیل ریش
نائب‌السلطنه – شاهزاده موروثی آلوئیس
 لیتوانی رئیس‌جمهورهیتاناس ناوسدا نخست‌وزیر – اینگریدا سیمونیت
 لوکزامبورگ دوک بزرگآنری
نائب‌السلطنه – گیوم
نخست‌وزیر – لوک فریدن
 ماداگاسکار رئیس‌جمهور – آندری راژولینا نخست‌وزیرکریستین نتسای
 مالاوی رئیس‌جمهور – لازاروس چاکورا
 مالزی یانگ دی‌پرتوان آگونگابراهیم اسکندر نخست‌وزیر – انور ابراهیم
 مالدیو رئیس‌جمهور – محمد مویزو
 مالی رئیس‌جمهور موقت – آسیمی گویتا نخست‌وزیر موقت – چوگل کوکالا مایگا
 مالت رئیس‌جمهورمیریام اسپیتری دبونو نخست‌وزیر – روبرت آبلا
 جزایر مارشال رئیس‌جمهور – هیلدا هین
 موریتانی رئیس‌جمهور – محمد ولد غزوانی نخست‌وزیرمختار ولد اجای
 موریس رئیس‌جمهورپریثویراسینگ روپون نخست‌وزیر – پراویند جوگنات
 مکزیک رئیس‌جمهور – کلودیا شینباوم
 ایالات فدرال میکرونزی رئیس‌جمهور – وسلی سیمینا
 مولدووا رئیس‌جمهورمایا ساندو نخست‌وزیر – دورین ریسین
 موناکو شاهزاده حاکم – آلبرت دوم وزیر دولتدیدیه گیوم
 مغولستان رئیس‌جمهوراوخناگین خورلسوخ نخست‌وزیرلاوسنمسرین اویون-اردین
 مونته‌نگرو رئیس‌جمهور – یاکوف میلاتوویچ نخست‌وزیر – میلویکو اسپایچ
 مراکش پادشاه – محمد ششم نخست‌وزیرعزیز اخنوش
 موزامبیک رئیس‌جمهور – دانیل چاپو نخست‌وزیرآدریانو مالیانه
 میانمار رئیس شورای اداری دولتی – مین آنگ هلینگ
سرپرست ریاست‌جمهوری – ماینت سوئه نخست‌وزیر – مین آنگ هلینگ
 نامیبیا رئیس‌جمهور – نانگولو امبومبا نخست‌وزیرسارا کوگونگلوا
 نائورو رئیس‌جمهور – دیوید آدانگ
   نپال رئیس‌جمهوررام چاندرا پودل نخست‌وزیر – شارما اولی
 هلند پادشاهویلم-آلکساندر نخست‌وزیر – دیک اسخوف
 نیوزیلند پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – دام سیندی کیرو[ι]
نخست‌وزیر – کریستوفر لکسون
 نیکاراگوئه رئیس‌جمهور – دانیل اورتگا
 نیجر رئیس شورای ملی حفاظت از میهن – عبدالرحمان تشیانی[ε] نخست‌وزیر موقتعلی لمینه زین
 نیجریه رئیس‌جمهور – بولا احمد تینوبو
 کره شمالی دبیرکل حزب کارگران – کیم جونگ اون
رئیس کمیسیون امور دولتی – کیم جونگ اون نخست‌وزیرکیم توک هون
 مقدونیه شمالی رئیس‌جمهوراستیوو پاندوروفسکی نخست‌وزیر – هریستیجان میکوسکی
 نروژ پادشاههارالد پنجم نخست‌وزیر – یوناس گار استوره
 عمان سلطان و نخست‌وزیر – هیثم بن طارق آل سعید
 پاکستان رئیس‌جمهورآصف‌علی زرداری نخست‌وزیر – شهباز شریف
 پالائو رئیس‌جمهور – سورانجل ویپس جونیور
 فلسطین رئیس دولت – محمود عباس نخست‌وزیرمحمد مصطفی
 پاناما رئیس‌جمهور – خوزه رائول مولینو
 پاپوآ گینه نو پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سر باب دادا
نخست‌وزیر – جیمز ماراپه
 پاراگوئه رئیس‌جمهور – سانتیاگو پنیا
 پرو رئیس‌جمهور – دینا بولوارته نخست‌وزیرگوستاوو آدریانزن
 فیلیپین رئیس‌جمهور – بونگبونگ مارکوس
 لهستان رئیس‌جمهور – آندژی دودا نخست‌وزیردونالد توسک
 پرتغال رئیس‌جمهورمارسلو ربلو دی سوسا نخست‌وزیر – لوئیس مونته‌نگرو
 قطر امیر – تمیم بن حمد آل ثانی نخست‌وزیرمحمد بن عبدالرحمن آل ثانی
 رومانی رئیس‌جمهور – کلاوس یوهانیس نخست‌وزیرمارسل چیولاکو
 روسیه رئیس‌جمهور – ولادیمیر پوتین نخست‌وزیرمیخائیل میشوستین
 رواندا رئیس‌جمهور – پل کاگامه نخست‌وزیرادوارد نجیرینتی
 سنت کیتس و نویس پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سر مارسلا لیبورد
نخست‌وزیر – ترنس درو
 سنت لوسیا پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – سر ارول چارلز
نخست‌وزیر – فیلیپ پیر
 سنت وینسنت و گرنادین‌ها پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – دام سوزان دوگان
نخست‌وزیر – رالف گونسالوس
 ساموآ او لی آو او لی مالوفالیتوا سوالافی دوم نخست‌وزیر – فیامه نائومی ماتافا
 سان مارینو کاپیتان ریجنت[κ]فرانچسکا سیورچیا وزیر امور خارجه و سیاسی – لوکا بکاری
کاپیتان ریجنت[κ]دالیبور ریکاردی
 سائوتومه و پرنسیپ رئیس‌جمهورکارلوس ویلا نوا نخست‌وزیرپاتریس ترووآدا
 عربستان سعودی پادشاه – سلمان بن عبدالعزیز آل سعود نخست‌وزیرمحمد بن سلمان آل سعود
 سنگال رئیس‌جمهور – بسیرو دیومای فای نخست‌وزیرعثمان سونکو
 صربستان رئیس‌جمهور – الکساندر ووچیچ نخست‌وزیر – میلوش ووچویچ
 سیشل رئیس‌جمهور – وول رامکلاوان
 سیرالئون رئیس‌جمهور – جولیوس مادا بیو وزیر ارشددیوید معینینا سنگه
 سنگاپور رئیس‌جمهورثارمان شانموگاراتنام نخست‌وزیر – لورنس وانگ
 اسلواکی رئیس‌جمهورپیتر پلگرینی نخست‌وزیر موقت – رابرت فیتسو
 اسلوونی رئیس‌جمهورناتاشا پیرک موسار نخست‌وزیر – رابرت گولوب
 جزایر سلیمان پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – دیوید تیوا کاپو
نخست‌وزیر – جرمیا مانل
 سومالی رئیس‌جمهورحسن شیخ محمود نخست‌وزیر – حمزه عبد بری
 آفریقای جنوبی رئیس‌جمهور – سیریل رامافوسا
 کره جنوبی رئیس‌جمهور – یون سوک یول
 سودان جنوبی رئیس‌جمهور – سالوا کیر مایاردیت
 اسپانیا پادشاهفلیپه ششم نخست‌وزیر – پدرو سانچز
 سری‌لانکا رئیس‌جمهور – آنورا کومارا دیسانایکه نخست‌وزیرهارینی آمارسوریا
 سودان شورای حاکمیت انتقالی[λ] نخست‌وزیر موقت – عثمان حسین
عبدالفتاح البرهان (رئیس)
سایر اعضا:[۹][۱۰]
  • مالک عقار (معاون رئیس)
  • شمس‌الدین خباشی
  • یاسر العطا
  • ابراهیم جابر کریم
  • الهادی ادریس یحیی
  • التحریر ابوبکر حجر
  • رجاء نیقولا
  • عبدالقاسم بورتوم
  • یوسف جد کریم
  • عبدالباقی الزبیر
  • سلما عبدالجبار
 سورینام رئیس‌جمهور – چان سانتوخی
 سوئد پادشاهکارل گوستاف شانزدهم نخست‌وزیر – اولف کریسترسون
  سوئیس شورای فدرال[μ]
 سوریه رئیس‌جمهور – بشار اسد نخست‌وزیرمحمد غازی الجلالی
 تاجیکستان رئیس‌جمهور – امامعلی رحمان نخست‌وزیرقاهر رسول‌زاده
 تانزانیا رئیس‌جمهور – سامیه حسن نخست‌وزیرقاسم مجالیوا
 تایلند پادشاهواجیرالونگکورن نخست‌وزیر – پائونگ‌ترن شیناواترا
 توگو رئیس‌جمهور – فاوره گناسینگبه نخست‌وزیرویکتوری تومگاه دوگبه
 تونگا پادشاهتوپوی ششم نخست‌وزیر – سیائوسی سوالنی
 ترینیداد و توباگو رئیس‌جمهورکریستین کانگالو نخست‌وزیر – کیت راولی
 تونس رئیس‌جمهور – قیس سعید نخست‌وزیرکمال مدوری
 ترکیه رئیس‌جمهور – رجب طیب اردوغان
 ترکمنستان رئیس شورای خلق – قربانقلی بردی‌محمداف[۱۱]
رئیس‌جمهور – سردار بردی‌محمداف
 تووالو پادشاهچارلز سوم[β]
فرماندار کل – توفیگا واوالو فلانی
نخست‌وزیر – فلتی تئو
 اوگاندا رئیس‌جمهور – یووری موسونی نخست‌وزیررابینا نبانجا
 اوکراین رئیس‌جمهور – ولودیمیر زلنسکی نخست‌وزیردنیز شمیهال
 امارات متحده عربی رئیس‌جمهور – محمد بن زاید آل نهیان نخست‌وزیرمحمد بن راشد آل مکتوم
 بریتانیا پادشاهچارلز سوم[β] نخست‌وزیر – کی‌یر استارمر
 ایالات متحده آمریکا رئیس‌جمهور – دونالد ترامپ
 اروگوئه رئیس‌جمهور – لوئیس لاکایا پو
 ازبکستان رئیس‌جمهور – شوکت میرضیایف نخست‌وزیرعبدالله عارفوف
 وانواتو رئیس‌جمهورنیکنیکه وروباراوو نخست‌وزیر – شارلوت سالوی
  واتیکان حاکم – پاپ فرانسیس رئیس فرمانداری – کاردینال فرناندو ورگز آلزاگا
 ونزوئلا رئیس‌جمهور – نیکلاس مادورو
 ویتنام دبیرکل حزب کمونیست – نگوین فو ترونگ
رئیس‌جمهورلونگ کوونگ نخست‌وزیرفام مین چین
 یمن رئیس شورای رهبری – رشاد علیمی نخست‌وزیراحمد عوض بن مبارک
 زامبیا رئیس‌جمهور – هاکاینده هیچیلما
 زیمبابوه رئیس‌جمهور – امرسون منانگاگوا

سایر کشورها

[ویرایش]

کشورهای زیر دولت وابسته یکی از کشورهای عضو سازمان ملل متحد هستند.

کشور کشور مدعی رئیس کشور رئیس دولت
 جزایر کوک  نیوزیلند پادشاهچارلز سوم[ν]
نماینده پادشاه – تام مارسترز
نخست‌وزیر – مارک براون
 نیووی  نیوزیلند پادشاهچارلز سوم[ν]
نماینده پادشاه – سیندی کیرو[ι]
رهبر – دالتون تاگلاگی

کشورهای زیر وابسته تاج‌وتخت هستند.

وابسته تاج‌وتخت رئیس کشور رئیس دولت
 گرنزی پادشاه – چارلز سوم[ξ]
معاون فرماندار – ریچارد جان کریپول
رئیس کمیته سیاست و منابع – لیندون تروت
جرزی پادشاه – چارلز سوم[ξ]
معاون فرماندار – جری کید
وزیر ارشد – لیندون فارنهام
 جزیره من ارباب – چارلز سوم[ξ]
معاون فرماندار – جان گوردون لوریمر
وزیر ارشد – آلفرد کنان

کشورهای زیر حداقل بخشی از قلمرو خود را کنترل می‌کنند و حداقل توسط یک کشور عضو سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته می‌شوند.

کشور کشور مدعی رئیس کشور رئیس دولت
 آبخاز  گرجستان رئیس‌جمهور – اصلان بژانیا نخست‌وزیرالکساندر آنکواب
 تایوان  چین رئیس‌جمهور – لای چینگ ته نخست‌وزیرچو جونگ تای
 کوزوو  صربستان رئیس‌جمهورویوسا عثمانی نخست‌وزیر – آلبین کورتی
 قبرس شمالی  قبرس رئیس‌جمهور – ارسین تاتار نخست‌وزیراونال اوستل
 جمهوری دموکراتیک عربی صحرا  مراکش دبیرکل جبهه پولیساریو – ابراهیم غالی
رئیس‌جمهورابراهیم غالی نخست‌وزیربوچریا حمودی بایون
 اوستیای جنوبی  گرجستان رئیس‌جمهور – آلان گاگلویف نخست‌وزیرکنستانتین ژوسویف

کشورهای زیر قلمرو خود را کنترل می‌کنند، اما توسط هیچ‌یک از کشورهای عضو سازمان ملل، به رسمیت شناخته نمی‌شوند.

کشور کشور مدعی رئیس کشور رئیس دولت
 سومالی‌لند  سومالی رئیس‌جمهور – موسی بهی عبدی
 ترانس‌نیستریا  مولدووا رئیس‌جمهور – وادیم کراسوسلسکی نخست‌وزیرالکساندر روزنبرگ

سایر دولت‌ها

[ویرایش]

این دولت‌های جایگزین، بخشی از قلمرو خود را کنترل می‌کنند و حداقل توسط یکی از کشورهای عضو سازمان ملل، قانونی شناخته می‌شوند.

دولت کشور رئیس کشور رئیس دولت
یمن شورای عالی سیاسی  یمن رهبر جنبش حوثی‌ها – عبدالملک حوثی
رئیسمهدی مشاط نخست‌وزیرعبدالعزیز بن حبتور
National Coalition for Syrian Revolutionary and Opposition Forces ائتلاف ملی سوریه  سوریه رئیس – هادی البحره نخست‌وزیرعبدالرحمان مصطفی

این دولت‌های جایگزین بخشی از قلمرو خود را کنترل می‌کنند، اما توسط هیچ‌یک از کشورهای عضو سازمان ملل، قانونی شناخته نمی‌شوند.

دولت کشور رئیس کشور رئیس دولت
 دولت ثبات ملی  لیبی فرمانده عالی ارتش ملی لیبی – خلیفه حفتر
رئیس شورای ریاست‌جمهوری – محمد منفی[ο] نخست‌وزیر موقت – اسامه حماد[۱۲]
حکومت حماس در نوار غزه  فلسطین رئیس حماس در نوار غزه – محمد سنوار
رئیس دولت – محمود عباس[π] رئیس کمیته اداری دولتعصام دعالیس
میانمار دولت وحدت ملی  میانمار سرپرست ریاست‌جمهوری – دوا لاشی لا نخست‌وزیر – مهن وین خاینگ ثان
دولت نجات سوریه  سوریه فرمانده کل هیئت تحریر شام – ابومحمد جولانی
رئیس مجلس شورای عمومی – مصطفی الموسی نخست‌وزیر – علی کدا

این دولت‌های جایگزین، قلمرو خود را کنترل نمی‌کنند، اما حداقل توسط یکی از کشورهای عضو سازمان ملل، قانونی شناخته می‌شوند.

دولت کشور رئیس کشور رئیس دولت
شورای هماهنگی  بلاروس رئیس‌جمهور و رئیس کابینه – سوتلانا تیخانوفسکایا
مجمع ملی (۲۰۱۵)  ونزوئلا رئیس مجمع ملی – دینورا فیگورا

سرزمین‌های ویژه

[ویرایش]
سرزمین رئیس نهاد رئیس دولت
 اتحادیه اروپا رئیس شورای اروپاییشارل میشل رئیس کمیسیون اروپااورزولا فون در لاین
نظام مستقل مالت شاهزاده و استاد بزرگ – جان تی دانلپ صدراعظمریکاردو پاترنو دی مونتکوپو

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ رئیس‌جمهور فرانسه و شاهزاده فرانسوی آندورا، سمت‌هایی در اختیار یک شخص هستند.
  2. ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ ۲٫۱۰ ۲٫۱۱ ۲٫۱۲ ۲٫۱۳ ۲٫۱۴ چارلز سوم به‌طور جداگانه و برابر، پادشاه ۱۵ کشور مستقل است که در مجموع به عنوان قلمروی مشترک‌المنافع شناخته می‌شوند. در هر یک از این کشورها (به جز بریتانیا که به‌طور دائم در آن اقامت دارد)، در سطح ملی، توسط فرماندار کل نمایندگی می‌شود.
  3. نماینده عالی، یک ناظر غیرنظامی بین‌المللی بر توافق دیتون است که دارای اختیار برکناری مقامات منتخب و غیرمنتخب و وضع قوانین است.
  4. هیئت رئیسه سه نفره بوسنی، به‌طور جمعی رئیس کشور هستند.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ در این کشور، رئیس‌جمهور، هم رئیس کشور و هم رئیس دولت است. ممکن است منصب نخست‌وزیر در این کشورها وجود داشته باشد، اما قدرت اجرایی ندارد؛ مانند رئیس کابینه وزیران قرقیزستان، نخست‌وزیر پرو یا وزیر ارشد سیرالئون.
  6. شورا تا زمان انتخاب رئیس‌جمهور جدید یا تا ۷ فوریه ۲۰۲۶، هر کدام که زودتر اتفاق بیفتد، از اختیارات خاص ریاست‌جمهوری استفاده خواهد کرد. پست ریاست‌جمهوری، از زمان ترور جوونیل مویس در سال ۲۰۲۱، خالی بوده است.[۲][۳][۴][۵]
  7. طبق اصول ۸۹ تا ۹۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، رهبر جمهوری اسلامی ایران، رئیس کشور و رئیس‌جمهور ایران، رئیس دولت است. رئیس‌جمهور، موظف است قبل از سوگند در مجلس، تأیید رسمی رهبر را به دست آورد و رهبر نیز این اختیار را دارد که در هر زمان، رئیس‌جمهور منتخب را عزل کند.
  8. قانون اساسی ژاپن رئیس کشور رسمی را تعریف نمی‌کند، اما امپراتور، طبق کنوانسیون قانون اساسی نانوشته، وظایف این نقش را انجام می‌دهد.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ فرماندار کل نیوزیلند و نماینده پادشاه نیووی، سمت‌هایی هستند که در اختیار یک شخص هستند.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ کاپیتان ریجنت، نماینده حزب با کرسی‌های متعدد در مجلس قانونگذاری سن‌مارینو، شورای بزرگ و عمومی، قدرت قانونگذاری بیشتری نسبت به کاپیتان ریجنت متعلق به حزب مخالفان دارد.
  11. شورای حاکمیت انتقالی بر اساس پیش‌نویس اعلامیه قانون اساسی ۲۰۱۹ رئیس جمعی دولت سودان است. درحالیکه قرار بود این شورا یک کابینه وحدت ملی باشد که عناصر غیرنظامی و نظامی را در خود جای دهد که از تصمیم‌گیری اجماعی استفاده می‌کردند، رئیس عبدالفتاح البرهان، که همچنین فرمانده کل نیروهای مسلح سودان است، قدرت را در انحصار خود درآورده است.[۶][۷][۸]
  12. شورای فدرال سوئیس متشکل از هفت عضو، مجموعاً رئیس کشور و دولت هستند. رئیس‌جمهور به‌عنوان یکی از اعضای شورا، صرفاً با ظرفیت «پریموس اینتر پارس» به مدت یک سال خدمت می‌کند.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ چارلز سوم، رئیس کشور جزایر کوک و نیووی به عنوان پادشاه نیوزیلند است. او در هر یک از این کشورها توسط یک نماینده پادشاه، نمایندگی می‌شود.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام CIIIRDep وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  15. دولت وحدت ملی که در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است، محمد منفی را رئیس دولت می‌داند. اسامه حماد نیز با حمایت مجلس نمایندگان و ارتش ملی لیبی، در مورد نخست‌وزیری عبدالحمید دبیبه، با او مناقشه دارد.
  16. رئیس دولت به رسمیت شناخته‌شده توسط جامعه بین‌الملل از زمان تشکیل دولت وحدت فلسطین در ژوئن ۲۰۱۴، توسط حماس نیز به رسمیت شناخته شده است.

منابع

[ویرایش]
  1. "General Nguema appointed transitional president of Gabon following coup". Anadolu Agency. Kigali. 30 August 2023. Retrieved 31 August 2023.
  2. "Haiti's Constitution of 1987 with Amendments through 2012" (PDF). Constitute Project. Retrieved 20 May 2023.
  3. Fatton, Robert (23 July 2021). "Will Haitians get the chance to determine their future — without foreign interference?". The Washington Post. Retrieved 20 May 2023. On Tuesday, Henry was sworn in, pledging to hold new elections in 120 days. For now, Haiti has no president[...].
  4. Sullivan, Becky (18 January 2023). "As its only remaining elected officials depart, Haiti reaches a breaking point". NPR. Retrieved 20 May 2023. The constitutional mandate of Haiti's de facto ruler, Prime Minister Ariel Henry — which some viewed as questionable from the start, as he was never technically sworn in — ended more than a year ago. The country has had no president since its last one, Jovenel Moïse, was assassinated in 2021.
  5. Mendonca, Duarte (25 April 2024). "Haiti's prime minister resigns as council sworn in to lead political transition in violence-ravaged nation". CNN. Retrieved 25 April 2024.
  6. "Sudan's Constitution of 2019" (PDF). Retrieved 23 March 2023.
  7. "Sudan's reinstated PM Hamdok promises a path to democracy". Al Jazeera. 22 November 2021. Retrieved 22 March 2023. The 14-point deal between Hamdok and the military, signed in the presidential palace in Khartoum on Sunday, also provides for the release of all political prisoners detained during the coup and stipulates that a 2019 constitutional declaration be the basis for a political transition, according to details read out on state television.
  8. Olewe, Dickens (20 February 2023). "Mohamed 'Hemeti' Dagalo: Top Sudan military figure says coup was a mistake". BBC News. Retrieved 23 March 2023.
  9. "Sudan coup leader restores restructured Sovereignty Council". Radio Dabanga. Khartoum. 11 November 2021. Retrieved 26 March 2023.
  10. "Sudan's Burhan dismisses Hemedti of his position". Al Bawaba (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-19.
  11. "Turkmenistan's president expands his father's power". Associated Press. Ashgabat. 22 January 2023. Retrieved 29 January 2023.
  12. "Libya parliament suspends rival eastern-based PM Bashagha". Al Jazeera. 16 May 2023. Retrieved 29 May 2023.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • CIDOB Foundation (به اسپانیایی)—زندگی‌نامه متنی رهبران سیاسی جهان
  • EmilePhaneuf—فهرستی آرشیو شده و جزئی از وب‌سایت‌های رسمی برای سران کشورها
  • Portale Storia (به ایتالیایی)—فهرستی از حاکمان فعلی بر پایه کشور
  • Rulers—فهرستی از حاکمان در طول زمان و مکان
  • United Nations—فهرستی از سران کشورها، سران دولت‌ها و وزیران خارجه