نبرد موهاچ (۱۶۸۷)
| نبرد دوم موهاچ | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ بزرگ عثمانی | |||||||||
 صحنه نبرد از ویلهلم کامپهاوزِن | |||||||||
| |||||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||||
 امپراتوری مقدس روم |
 امپراتوری عثمانی | ||||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||||
|
کارل پنجم اوژن ساووا Jean-Louis de Bussy-Rabutin |
ساری سلیمان پاشا Mustafa Pasha of Rodosto Eseid Mustafa Pasha Jafer Pasha | ||||||||
| قوا | |||||||||
|
۴۰٬۰۰۰ قوای هابسبورگ | ۶۰٬۰۰۰ نفر[۲] | ||||||||
| تلفات و خسارات | |||||||||
|
۲٬۰۰۰ کشته و مجروح ۶۰۰ کشته[۳] |
۸٬۰۰۰ کشته و مجروح ۲٬۰۰۰ اسیر | ||||||||
نبرد دوم موهاچ یا نبرد کوه هارشانی (مجاری: Nagyharsányi csata و آلمانی: Schlacht am Berg Harsány) در ۱۲ اوت ۱۶۸۷ بین ارتش سلطان محمد چهارم به فرماندهی ساری سلیمان پاشا و ارتش لئوپولد یکم به فرماندهی کارل پنجم درگرفت و نتیجه آن پیروزی قاطع اتریشی‌ها بود.
رویداد در سارشومیو (پای‌کوه نادی‌هارشانی)، در نزدیکی محل نبرد موهاچ (۱۵۲۶) در مجارستان واقع شد.
پس‌زمینه
[ویرایش]در اولین نبرد موهاچ امپراتوری عثمانی در حال گسترش به پیروزی قاطعی دست یافت که پیشروی بیشتر در مجارستان را ممکن کرد. در نبرد دوم ولی عثمانی در حال عقب‌نشینی و در نهایت برای همیشه از مجارستان بیرون رانده شد.
دومین نبرد بخشی از جنگ بزرگ عثمانی بود که در ژوئیه ۱۶۸۳ با حمله ارتش عثمانی به وین آغاز شد و تا ۱۶۹۹ عثمانی‌ها را در مقابل یکی از چندین اتحادیه مقدس قرار داد که در طول دهه‌ها برای مقابله با آنها متحد شده‌بودند؛ ارتش متحد شامل ارتش‌های مجارستان، هابسبورگ، مشترک‌المنافع لهستان–لیتوانی، ونیز، روسیه و چند نیروی پراکنده دیگر بود.
در نهایت جنگ‌های عثمانی با پیمان کارلویتس در سال ۱۶۹۹ به پایان رسید، که برای اولین بار عثمانی‌ها مجبور به انعقاد یک معاهده صلح بر اساس شرایط اروپایی شدند و نقطه عطفی در تاریخ طولانی امپراتوری عثمانی است. همچنین هابسبورگ و روسیه را به عنوان دو قدرت در حال ظهور در اروپای شرقی معرفی کرد.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Battle of Mohács (1687)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳.
- "Today in European history: the Battle of Mohács (1687)". foreignexchanges.news (به انگلیسی).
- ↑ Conflict and Conquest in the Islamic World: A Historical Encyclopedia, by Alexander Mikaberidze, 2011, p. 590
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Bodart، G. (۱۹۰۸). Militär-historisches Kriegs-Lexikon (1618–1905). ص. ۱۰۸.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Paul Wentzcke, Feldherr des Kaisers - Leben und Taten Herzog Karl V. von Lothringen (Captain of the Emperor: Life and deeds of Charles V Duke of Lorraine), Leipzig 1943, p. 278 (به آلمانی)