Anteriormente fora rexente de Dinamarca e Noruega (1784-1808) debido aos problemas psicolóxicos de seu pai.
Durante a súa rexencia, Frederico levou a efecto reformas liberais co apoio do seu ministro principal Andreas Peter Bernstorff, incluíndo a abolición da servidume en 1788 pero tivo problemas con Gran Bretaña que se traduciron en dous ataques navais británicos en 1801 e 1807. Nese ano o rei aliouse con Napoleón e tras da súa derrota tivo que ceder Noruega a Suecia de conforme ao Tratado de Kiel. Afeccionado á astronomía chegou a descubrir un cometa en 1832. Morreu o 3 de decembro de 1839.