Gante
Gent (nl) | |||||||
Himno | Klokke Roeland (en) (valor descoñecido) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Alcume | Stroppendrager e Portador de dogal | ||||||
Epónimo | Góntia e confluência (pt) | ||||||
Localización | |||||||
| |||||||
Estado | Bélxica | ||||||
Rexión | Rexión Flamenga | ||||||
Provincia | Provincia de Flandres oriental | ||||||
Distrito | Arrondissement of Ghent (en) | ||||||
Capital de | Provincia de Flandres oriental (1815–) | ||||||
Capital | Ghent (en) | ||||||
Contén a división administrativa | Afsnee (en) Desteldonk (en) Drongen (pt) Gentbrugge (pt) Ghent (en) Ledeberg (en) Mariakerke (en) Mendonk (en) Moscou Oostakker (en) Rodenhuize (en) Sint-Amandsberg (en) Sint-Denijs-Westrem (en) Sint-Kruis-Winkel (en) Wondelgem Zwijnaarde (en) | ||||||
Poboación | |||||||
Poboación | 265.086 (2022) (1.680,21 hab./km²) | ||||||
Lingua oficial | lingua neerlandesa | ||||||
Xeografía | |||||||
Parte de | |||||||
Superficie | 157,77 km² | ||||||
Bañado por | Ghent–Terneuzen Canal (en) , Ringvaart (Ghent) (en) , Napoleon Arm of Pauw (en) , Moervaart (en) , Zuidlede (en) , Nederschelde (en) , Lieve (en) , Rio Lys (pt) , Ketelvest (en) e Río Escalda | ||||||
Comparte fronteira con | Evergem (pt) Sint-Martens-Latem (pt) De Pinte (pt) Melle (pt) Merelbeke (pt) Lochristi (pt) Destelbergen (pt) Zelzate (pt) Lievegem (en) | ||||||
Datos históricos | |||||||
Evento clave
| |||||||
Santo padrón | São Bavão (pt) | ||||||
Organización política | |||||||
• Alcalde | Mathias De Clercq (pt) (2018–) | ||||||
Membro de | |||||||
Identificador descritivo | |||||||
Código postal | 9000, 9050, 9032, 9030, 9031, 9040, 9041, 9051, 9052, 9042, 9110, 9219 e 9002 | ||||||
Fuso horario | |||||||
Dominio de primeiro nivel | .gent | ||||||
Prefixo telefónico | 09 | ||||||
Outro | |||||||
Irmandado con | Liexa Albany Saint-Raphaël (1958–) Wiesbaden (1969–) Kanazawa (1971–) Melle (1977–) Mohammedia (pt) (1982–) Talín (1982–) Nottingham (1985–) Brașov (1993–) Gdańsk (2009–) | ||||||
Sitio web | stad.gent | ||||||
Gante[1] (neerlandés: Gent [ɣɛnt] ( ); francés: Gand [ɡɑ̃ ] ( ); inglés tradicional: Gaunt) é unha cidade e un municipio na Rexión flamenga de Flandres, Bélxica. É a capital e cidade máis grande da provincia de Flandres Oriental, e a terceira máis grande do país, só superada en tamaño por Bruxelas e Anveres.[2]A cidade naceu como un asentamento entre os ríos Scheldt e Leie e converteuse na Baixa Idade Media nunha das cidades máis ricas do norte de Europa, cunhas 50.000 persoas en 1300. Hoxe en día, é unha cidade con moito comercio e actividade grazas ao seu porto e á súa universidade. A cidade atópase unida ao mar pola canle Ghent-Terneuzen e posúe a terceira estación de tren con máis actividade da Bélxica.
O municipio comprende a cidade de Gante propiamente dita e os suburbios circundantes de Afsnee, Desteldonk, Drongen, Gentbrugge, Ledeberg, Mariakerke, Mendonk, Oostakker, Sint-Amandsberg, Sint-Denijs-Westrem, Sint-Kruis-Winkel, Wondelgem e Zwijnaarde.
Con 265.086 habitantes a principios de 2022, Gante é o segundo municipio de Bélxica por número de habitantes. As área metropolitana, incluída a zona de proximidades exteriores, abrangue unha área de 1 205 km2 (465 sq mi) e tiña unha poboación total de 560.522 a 1 de xaneiro de 2018, o que o sitúa como a cuarta máis poboada de Bélxica.[3][4] O actual alcalde de Gante, Mathias De Clercq, é do partido liberal e democrático Open VLD.
O Festival de Gante de dez días de duración (Gentse Feesten en neerlandés) celébrase todos os anos e a el
Historia
[editar | editar a fonte]As evidencias arqueolóxicas mostran a presenza humana ao redor da confluencia do Scheldt e o Leie remontándose ata a Idade de Pedra e a Idade de Ferro.[5]
A maioría dos historiadores cren que o nome máis antigo de Gante, 'Ganda', deriva da palabra celta ganda, que significa confluencia.[5] Outras fontes conectan o seu nome cunha divindade escura chamada Gontia.[6]
Non hai rexistros escritos do período dos romanos, pero as investigacións arqueolóxicas confirman que a zona de Gante continuou habitada.
Cando os francos invadiron os territorios romanos desde finais do século IV e ben entrado o século V, levaron consigo a súa lingua, e o celta e o latín substituíronse polo Holandés antigo.
Idade Media
[editar | editar a fonte]Ao redor do 650, San Amando fundou dúas abadías en Gante: San Pedro (Blandinium) e Abadía de San Bavón. Ao redor do ano 800, Lois o Piadoso, fillo de Carlomagno, nomeou a Eginard, o biógrafo de Carlomagno, abade de ambas as abadías. A cidade creceu a partir de varios núcleos, as abadías e un centro comercial. Porén, en 851 e 879 a cidade foi saqueada polos viquingos.
Baixo a protección do Condado de Flandres a cidade recuperouse e floreceu a partir do século XI, crecendo ata converterse nunha pequena cidade-estado. No século XIII, Gante era a cidade máis grande de Europa ao norte dos Alpes despois de París, era máis grande que Colonia ou Moscova.[7] Ata 65.000 persoas vivían dentro das murallas da cidade. O campanario e as torres da Catedral de San Bavón e da Igrexa de San Nicolás son só algúns exemplos do horizonte da época.
Os ríos fluían nunha zona onde moita terra se inundaba periodicamente. Estes ricos 'meersen' de herba ("prados de auga": unha palabra relacionada co inglés 'pantano') eran idóneos para pastorear ovellas, cuxa la se usaba para facer panos. Gante foi a principal cidade para os tecidos durante a Idade Media.
A industria da la, estabelecida orixinalmente en Bruxas, creou a primeira zona industrializada europea en Gante na Alta Idade Media. A zona mercantil estaba tan desenvolvida que houbo que importar la de Escocia e Inglaterra, o que provocou a boa relación de Flandres con elas. Non obstante, durante a Guerra dos Cen Anos, o comercio con Inglaterra sufriu significativamente. Gante foi o lugar de nacemento de Xoán de Gante, duque de Lancaster.
Período moderno inicial
[editar | editar a fonte]A cidade recuperouse no século XV cando Flandres uniuse coas provincias veciñas baixo os Duques de Borgoña. Os altos impostos provocaron unha rebelión e, finalmente, a Batalla de Gavere en 1453, na que Gante sufriu unha terrible derrota a mans de Filipe o Bo. Por esta época, o centro de importancia política e social dos Países Baixos comezou a desprazarse de Flandres (Bruxas-Gante) a Brabante (Anveres–Bruxelas), aínda que Gante seguiu xogando un papel importante. Con Bruxas, a cidade liderou dúas revoltas contra Maximiliano de Austria, o primeiro monarca da Casa de Habsburgo en gobernar Flandres.
En 1500, Xoana I de Castela deu a luz a Carlos V, quen se converteu en Emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico e Rei de España. Aínda que era orixinario de Gante, castigou a cidade despois da Revolta de Gante de 1539 e obrigou aos nobres da cidade a camiñar diante do emperador descalzos cunha soga (en holandés: "strop" ) ao redor do pescozo, desde este incidente, os habitantes de Gante foron chamados "Stroppendragers" (portadores de sogas). A abadía de San Bavón (que non debe confundirse coa próxima catedral de San Bavón) foi abolida, derrubada e substituída por unha fortaleza para as tropas reais españolas. Só unha pequena parte da abadía salvouse da demolición.
Os finais dos séculos XVI e XVII trouxeron devastación por mor da Guerra dos Oitenta Anos. A guerra puxo fin ao papel de Gante como centro de importancia internacional. En 1745, a cidade foi capturada polas forzas francesas durante a Guerra de Sucesión de Austria antes de ser devolta ao Imperio de Austria baixo os Habsburgo tras o Tratado de Aquisgrán en 1748. Esta parte de Flandres pasou a ser coñecida como os Países Baixos austríacos ata o exilio do emperador francés Napoleón I, o fin da revolución francesa e as posteriores Guerras napoleónicas e os tratados de paz alcanzados polo Congreso de Viena en 1815.
Século XIX
[editar | editar a fonte]Nos séculos XVIII e XIX volveu florecer a industria téxtil de Gante. Lieven Bauwens, despois de sacar de contrabando os planos de máquinas industriais e os planos de fábricas fóra de Inglaterra, presentou a primeira máquina de tecer mecánica no continente europeo en 1800.
O Tratado de Gante, negociado aquí e adoptado na véspera de Nadal de 1814, puxo fin formalmente á Guerra de 1812 entre Gran Bretaña e os Estados Unidos (a fase norteamericana das guerras napoleónicas). Despois da Batalla de Waterloo, Gante e Flandres, previamente gobernadas pola Casa de Habsburgo en Viena como os Países Baixos austríacos, pasaron a formar parte do Reino Unido dos Países Baixos cos holandeses do norte durante 15 anos. Neste período, Gante estableceu a súa propia universidade (1816)[8] e unha nova conexión co mar (1824–27).
Despois da Revolución Belga, coa perda do acceso portuario ao mar durante máis dunha década, a economía local colapsouse e o primeiro sindicato belga orixinouse en Gante. En 1913 houbo unha exposición mundial en Gante.[8] Como preparación para esta efeméride, a estación de ferrocarril de Sint-Pieters rematouse en 1912.
Século XX
[editar | editar a fonte]Gante foi ocupada polos alemáns nas dúas guerras mundiais pero escapou dunha grave destrución. A vida do pobo e dos invasores alemáns en Gante durante a primeira guerra mundial é descrita por H. Wandt en "etappenleven te Gent".[9] Na segunda guerra mundial a cidade foi liberada pola 7ª División Blindada "Desert Rats" e combatentes locais belgas o 6 de setembro de 1944, cos suburbios do norte e a zona industrial despexados durante os días seguintes pola 15ª División de Infantaría (Escocesa).
Xeografía
[editar | editar a fonte]Despois das fusións de concellos en 1965 e 1977, a cidade está formada por: Modelo:Colbegin
- I Gante
- II Mariakerke
- III Drongen
- IV Wondelgem
- V Sint-Amandsberg
- VI Oostakker
- VII Desteldonk
- VIII Mendonk
- IX Sint-Kruis-Winkel
- X Ledeberg
- XI Gentbrugge
- XII Afsnee
- XIII Sint-Denijs-Westrem
- XIV Zwijnaarde
Concellos limítrofes
[editar | editar a fonte]Clima
[editar | editar a fonte]O clima desta zona presenta leves diferenzas entre as máximas e as mínimas, e as precipitacións son adecuadas durante todo o ano. Segundo o sistema Clasificación climática de Köppen, Gante ten un clima da costa oeste mariña, abreviado "Cfb" nos mapas climáticos.[10]
Datos climáticos para ante (1981–2010 normais, sol 1984–2013) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mes | Xan | Feb | Mar | Abr | Mai | Xuñ | Xul | Ago | Set | Out | Nov | Dec | Anual |
Media máxima en °C | 6,2 | 7,0 | 10,8 | 14,5 | 18,1 | 20,6 | 23,0 | 22,9 | 19,7 | 15,3 | 10,1 | 6,5 | 14,7 |
Media diaria en °C | 3,4 | 3,8 | 6,8 | 9,4 | 13,2 | 15,9 | 18,1 | 17,9 | 14,9 | 11,2 | 7,0 | 4,0 | 10,6 |
Media mínima en °C | 0,7 | 0,4 | 2,7 | 4,5 | 8,3 | 11,1 | 13,2 | 12,8 | 10,2 | 7,2 | 3,9 | 1,5 | 6,4 |
Precipitación media mm | 70,7 | 56,2 | 61,5 | 50,6 | 63,1 | 74,3 | 77,4 | 84,2 | 74,2 | 81,7 | 82,7 | 82,2 | 858,8 |
Media de días con precipitacións | 12,6 | 10,8 | 12,0 | 10,1 | 11,1 | 10,5 | 10,3 | 10,0 | 10,9 | 12,1 | 13,4 | 13,0 | 136,8 |
Media de horas de sol mensuais | 61 | 79 | 123 | 172 | 204 | 196 | 209 | 196 | 144 | 118 | 66 | 50 | 1 618 |
Fonte: Royal Meteorological Institute[11] |
Cidades irmás
[editar | editar a fonte]- Tallinn, Estonia
- Nottingham, Reino Unido
- Wiesbaden, Alemaña
- Kanazawa, Xapón
- Melle, Alemaña
- Mohammedia, Marrocos
- Saint-Raphaël, Francia
- Des Moines, Estados Unidos
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Diciopedia do século 21 2. Isaac Díaz Pardo, Víctor F. Freixanes, Antón Mascato (edición). Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2007. p. 972. ISBN 9788482889429.
- ↑ "Medieval and magical, vibrant and edgy – the Belgian city is a sensory overload". The Guardian. 23 de febreiro de 2020. Consultado o 14 de marzo de 2020.
- ↑ Statistics Belgium; Werkelijke bevolking per gemeente op 1 januari 2008 (excel-file) Arquivado 26 de xaneiro de 2009 en Wayback Machine. Poboación de todos os concellos de Bélxica, a partir do 1 de xaneiro de 2008. Consultado o 19-10-2008.
- ↑ Estatísticas Bélxica; De Belgische Stadsgewesten 2001 (ficheiro pdf) Arquivado 29 de outubro de 2008 en Wayback Machine. Definicións de áreas metropolitanas en Bélxica. A área metropolitana de Gante divídese en tres niveis. En primeiro lugar, a aglomeración central (agglomeratie) con 278.457 habitantes (1 de xaneiro de 2008). Engadindo a contorna máis próxima (banlieue) dáse un total de 455.302. E, incluíndo a zona de cercanías exterior (forensenwoonzone), a poboación é de 594.582. Consultado o 19-10-2008.
- ↑ 5,0 5,1 "History of Gent". gent.be. Arquivado dende o orixinal o 18 de agosto de 2005. Consultado o 5 de maio de 2006.
- ↑ Room, Adrian (2006). Placenames of the World: Origins and Meanings of the Names for 6,600 Countries, Cities, Territories, Natural Features, and Historic Sites (en inglés). McFarland, Incorporated. ISBN 978-0-7864-2248-7.
- ↑ Nicholas, David. The Domestic Life of a Medieval City: Women, Children and the Family in Fourteenth Century Ghent. p. 1.
- ↑ 8,0 8,1 Ghent over the centuries: Concise history of a stubborn city
- ↑ Wandt, Heinrich (1921). "Etappenleven te Gent : kantteekeningen bij de Duitsche ineenstorting /". lib.ugent.be. Consultado o 2022-07-12.
- ↑ "Climate Summary for Ghent, Belgium". weatherbase.com. Consultado o 18 de maio de 2015.
- ↑ "Klimaatstatistieken van de Belgische gemeenten" (PDF) (en neerlandés). Royal Meteorological Institute. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 2018-05-29. Consultado o 29 de maio de 2018.