Himilcón

Himilcón

Biografía
Nacemento	século VI a. C.
Morte	século V a. C.
Actividade
Ocupación	explorador
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Dictionary of African Biography,

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Himilcón (homónimos).

Himilcón (en púnico Chimilkât, en grego antigo Ἱμίλκων ) viviu polo 450 a. C.) e foi un navegante e explorador cartaxinés. Realizou unha viaxe polas costas occidentais de Europa, chegando posiblemente até Inglaterra, para dirixir cara a Gades (actual Cádiz) o comercio de chumbo, cuxo monopolio tendía a afianzarse en Marsella. Esta viaxe converteuno no primeiro viaxeiro coñecido proveniente do mar Mediterráneo que alcanzou as costas noroccidentais de Europa. A súa historia é coñecida por un relato do propio Himilcón no que conta a súa viaxe, citado en obras posteriores de autores romanos como Rufo Festo Avieno, quen cita a viaxe de Himilcón tres veces na súa Ora maritima (114-29, 375-89 e 402-415). A referencia máis antiga á viaxe de Himilcón é unha breve mención realizada por Plinio o Vello na súa Historia Natural (2.169a). A través destes informes púidose reconstruír a ruta que seguiu o cartaxinés, a pesar dos elementos fantásticos que incluíu.

Non se sabe practicamente nada do propio Himilcón. Navegou cara ao norte ao longo da costa atlántica das actuais Portugal, España e Francia. Alcanzou o territorio dos oestrumnides, unha tribo que habitaba na Bretaña, probablemente para comerciar estaño co que facer bronce e outros metais preciosos. Segundo Avieno, Himilcón non foi o primeiro en navegar polo Atlántico norte, senón que seguiu as rutas comerciais usadas polos tartesios do sur da Península Ibérica. Cerca de Tartessos, os cartaxineses gobernaban o porto comercial de Gadir (en fenicio 𐤂‏𐤃‏𐤓‏ «fortificación») polo que é lóxico que Himilcón explorase as costas próximas.

Himilcón describiu as súas viaxes como travesías aterradoras, informando repetidamente da presenza de monstros mariños e algas que impedían a viaxe, probablemente para desalentar os navegantes gregos que trataban de competir nas súas rotas comerciais.