Bojarka
Napohlad
swójske mjeno | Боярка | ||
| |||
Wopon a chorhoj | |||
---|---|---|---|
| |||
Zakładne daty | |||
stat | Ukraina | ||
oblasć | Kijew | ||
wysokosć | 186 metrow n.m.hł. | ||
přestrjeń | 13 km² | ||
wobydlerstwo | 35.524 (2016) | ||
hustosć zasydlenja | 2.732,6 wob./km² | ||
póstowe čisło | 08150 — 08157 | ||
předwólba | (+380) 4598 | ||
50.31666666666730.283333333333
Bojarka (ukrainsce Боярка) je město w Kijewskej oblasći na srjedźnej Ukrainje. Leži něhdźe 25 kilometrow juhozapadnje Kijewa.
Ma něhdźe 35 tysac wobydlerjow.[1]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hižo za čas Kijewskeje Rus běše tu słowjanska wjeska. Sydlišćo pod mjenom Budajiwka naspomni so prěni raz w 16. lětstotku. Město Bojarka nasta 1956 přez zjednoćenje sydlišćow Bojarka, Budajiwka a Nowa Tarasiwka.
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Sowjetski spisowaćel Nikolaj Ostrowskij (1904–36), awtor popularneho romana Kak so wocl kowaše, pochadźa z Bojarki.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Чисельнiсть наявного населення Украïни на сiчня 2016 року, Державна служба статистики Украïни, str. 42
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Bojarka// Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. — Warszawa : Filip Sulimierski i Władysław Walewski, 1880. — T. I : Aa — Dereneczna.
- Боярка// Енциклопедія сучасної України : у 30 т. / ред. кол. І. М. Дзюба [та ін.] ; НАН України, НТШ, Координаційне бюро енциклопедії сучасної України НАН України. — К., 2003¬–2016. — ISBN 944-02-3354-X.
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać] Commons: Bojarka – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow