Ջոն Քեյլ
Ջոն Քեյլ (անգլ.՝ John Davies Cale, մարտի 9, 1942[1][2][3], Garnant, Կարմարթենշիր, Ուելս, Միացյալ Թագավորություն[4][5]), ուելսցի ռոք երաժիշտ, բազմագործիքավորող, երաժշտական պրոդյուսեր, երգերի հեղինակ, ամերիկյան «The Velvet Underground» ռոք խմբի անդամ։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծնվել է Ուելսում, Կարմարթենշիր կոմսությունում, Գառնանտ գյուղում, հանքագործի և ուսուցչի ընտանիքում։ Յոթ տարեկան հասակում հաճախել է դաշնամուրի դասերի։ Հետո՝ արդեն 12 տարեկան հասակում նա նվագում էր տեղի եկեղեցում, իսկ մի փոքր ուշ՝ դպրոցի նվագախմբում, բայց արդեն ալտի վրա և միայն այն պատճառով, որ մյուս նվագարանները ուրիշները տարել էին։ 1957 թվականին Ուելսի երիտասարդական նվագախմբի հետ շրջագայել է արտերկրում։ Երաժշտության դասեր է անցել Լոնդոնի համալսարանում։
Պրիա Աարոն Քոփլանդ Քեյլը տեղափոխվել է Միացյալ Նահանգներ, որտեղ սովորել է ժամանակի մեծագույն ավանգարդ կոմպոզիտորների մոտ։
ամերիկացի կոմպոզիտոր Աարոն Կոպլենդի աջակցությամբ Քեյլը տեղափոխվել է ԱՄՆ, որտեղ սովորել է ժամանակի մեծագույն ավանգարդ կոմպոզիտորների մոտ։
Մասնակցել Է ավանգարդ կոմպոզիտոր Լա Մոնտե Յանգի «Theater of Eternal Music» երաժշտախմբի (նաև հայտնի է որպես «Dream Syndicate», որը չպետք է շփոթել 1980–ական թվականների երաժշտական խմբի հետ), փորձարարական երաժշտություն խաղերին։
1965 թվականին Լու Ռիդի հետ հիմնադրել է «The Velvet Underground» խումբը, որտեղ մասնակցել է «The Velvet Underground & «Nico» և White Light/White Heat» ալբոմների ձայնագրություններին։ 1968 թվականին խումբը լքեց, մասնավորապես՝ Ռիդի հետ ստեղծագործական տարաձայնությունների պատճառով։
Խմբից դուրս գալուց հետո նա սերտորեն զբաղվել է պրոդյուսերական աշխատանքով։ Նրա հաշվին կա ավելի քան 40 ձայնասկավառակ, որոնց թվում են «The Stooges»-ը (The Stooges, 1969) և «Horses» (Patti Smith, 1975):
Նրա առաջին սոլո ալբոմը՝ «Vintage Violence»-ը, թողարկվել է 1970 թվականին[48]։ Հաջորդը՝ «Church of Anthrax»-ը (1971) փորձարարական աշխատանք էր ամերիկացի մինիմալ երաժիշտ Թերի Ռայլիի հետ։ 1990 թվականին Լու Ռիդի հետ համատեղ ձայնագրել է «Songs for Drella» ալբոմը՝ նվիրված 1987 թվականին մահացած ամերիկացի նկարիչ, պրոդյուսեր, դիզայներ, գրող, կոլեկցիոներ Էնդի Ուորհոլի հիշատակին։ 1993 թվականին նա մասնակցեց The Velvet Underground մերիկյան ռոք-խմբի վերամիավորմանը և նրանց համերգային շրջագայությանը։
1996 թվականի Քեյլն որպես «The Velvet Underground» խմբի անդամ ընդգրկվել է ռոքնռոլի փառքի սրահում։ Արարողության ժամանակ Քեյլը, Ռիդը և Թաքերը կատարել են «Վերջին գիշեր ես հրաժեշտ տվեցի իմ ընկերոջը» երգը, որը նվիրված էր Ստերլինգ Մորիսոնին, որը մահացել էր նախորդ օգոստոսին[49]։
2010 թվականի իր ծննդյան օրվա առթիվ Ջոն Քեյլն արժանացել է Բրիտանական կայսրության շքանշանի[50]։
Սկավառակագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վաղ ձայնագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1960 թվականի ձայնագրություններ, վերաթողարկվել է հետագայում
- 2001 Sun Blindness Music (Table of the Elements)
- 2001 Inside The Dream Syndicate Vol. II: Dream Interpretation (Table of the Elements)
- 2001 Inside The Dream Syndicate Vol. III: Stainless Gamelan (Table of the Elements)
The Velvet Underground խմբում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1967 The Velvet Underground and Nico (Verve)
- 1968 White Light/White Heat (Verve)
- 1985 VU (Verve)
- 1986 Another View (Verve)
- 1993 Live MCMXCIII (Sire)
- 1995 Peel Slowly and See (Polydor)
- 1997 Loaded (Fully Loaded Edition) (Rhino Records)
- 2003 The Very Best of the Velvet Underground (Polydor)
Սոլո սկավառակագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1970 Vintage Violence (Columbia)
- 1972 The Academy in Peril (Reprise)
- 1973 Paris 1919 (Reprise)
- 1974 Fear (Island)
- 1975 Slow Dazzle (Island)
- 1975 Helen of Troy (Island)
- 1979 Sabotage/Live (IRS)
- 1981 Honi Soit
- 1982 Music For A New Society (Ze)
- 1983 Caribbean Sunset (Ze)
- 1985 Artificial Intelligence (Beggars Banquet)
- 1989 Words for the Dying (Opal/Warner Bros.)
- 1993 23 Solo Pieces pour La Naissance de L'Amour (Crepuscule)
- 1994 N'Oublie Pas Que Tu Vas Mourir (Crepuscule)
- 1996 Walking on Locusts (Hannibal)
- 1998 Nico: Dance Music
- 2003 HoboSapiens (EMI)
- 2005 blackAcetate (EMI)
- 2012 Shifty Adventures in Nookie Wood (Double Six)
- 2016 MFANS (Double Six)
- 2023 Mercy (Double Six)
Այլ ալբոմներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հավաքածուներ, համերգային ալբոմներ, սաունդտրեկներ և այլն
- 1977 Guts (հավաքածու) (Island)
- 1984 John Cale Comes Alive (Ze)
- 1991 Even Cowgirls Get The Blues (ROIR)
- 1991 Paris S'eveille, Suivi d'Autres Compositions (սաունդթրեք) (Crepuscule)
- 1992 Fragments of a Rainy Season (Hannibal)
- 1994 Seducing Down The Door (հավաքածու) (Rhino)
- 1995 Antartida (սաունդթրեք) (Crepuscule)
- 1997 Eat/Kiss: Music for the Films of Andy Warhol (Hannibal)
- 1998 Somewhere In The City (սաունդթրեք)
- 1999 The Unknown (հավաքածու) (Crepuscule)
- 1999 Le Vent De La Nuit (սաունդթրեք) (Crepuscule)
- 1999 Close Watch: An Introduction to John Cale (սաունդթրեք)
- 2003 5 Tracks (EP) (EMI)
- 2005 Process (հավաքածու) (Syntax)
- 2006 Jumbo In Tha Modern World (սինգլ) (EMI)
- 2007 Circus Live (EMI)
- 2011 Extra Playful (մինի-ալբոմ) (Double Six Records)
Համագործակցություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1971 Church of Anthrax
- 1974 June 1, 1974 (with Kevin Ayers, Brian Eno, Nico) (Island) 1974
- 1990 Songs for Drella
- 1990 Wrong Way Up
- 1994 Last Day on Earth (Bob Neuwirth)
- 1992 First Evening
- 1995 The Long Voyages
- 2001 I Wanna Be Around
- 2004 Le Bataclan '72
Պրոդյուսր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1969 The Stooges «The Stooges»
- 1969 Նիկո «The Marble Index»
- 1970 Նիկո «Desertshore»
- 1972 Jennifer Warnes «Jennifer»
- 1973 Նիկո «The End»
- 1975 Փաթի Սմիթ «Horses»
- 1976 Jonathan Richman and The Modern Lovers «The Modern Lovers»
- 1978 UK Squeeze «UK Squeeze»
- 1987 Happy Mondays «Squirrel and G-Man Twenty Four Hour Party People Plastic Face Carnt Smile (White Out)»
- 1991 Louise Féron «Louise Féron»
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 http://www.allmusic.com/artist/john-cale-mn0000224638/biography
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 http://www.britannica.com/EBchecked/topic/624990/the-Velvet-Underground
- ↑ 3,0 3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Unterberger R. John Cale — AllMusic.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 B.R.A.H.M.S. (ֆր.) — 1996. — ISSN 2557-8928
- ↑ http://www.furious.com/perfect/johncale2.html
- ↑ http://www.music.ucla.edu/john-cale-at-uclas-royce-hall
- ↑ http://www.thetimes.co.uk/tto/arts/music/article4076251.ece
- ↑ http://www.indyweek.com/indyweek/at-71-john-cale-is-a-still-vital-living-legend-of-avant-garde/Content?oid=3711188
- ↑ http://www.axs.com/john-cale-s-contributions-to-music-history-velvet-underground-and-hall-23829
- ↑ Brussels Summer Festival: John Cale
- ↑ John Cale and Liam Young, Barbican, review, 'demented joy' — The Daily Telegraph, 2014.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 128. — 272 p.
- ↑ http://www.headheritage.co.uk/unsung/thebookofseth/john-cale-fear
- ↑ 15,0 15,1 http://soundcheck.wnyc.org/story/243352-john-cale/
- ↑ http://pitchfork.com/reviews/albums/1223-sun-blindness-music/
- ↑ 17,00 17,01 17,02 17,03 17,04 17,05 17,06 17,07 17,08 17,09 17,10 Discogs — 2000.
- ↑ http://www.rollingstone.com/music/artists/john-cale/biography
- ↑ http://www.thelineofbestfit.com/reviews/live-reviews/john-cale-royal-festival-hall-london-131012-111655
- ↑ http://www.mtv.com/news/507425/john-cales-15-minutes-in-tokyo/
- ↑ 21,0 21,1 Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 81. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ 22,0 22,1 Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 21. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 144. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ http://louderthanwar.com/john-cale-conflict-catalysis-productions-arrangements-1966-2006-album-review/
- ↑ 25,0 25,1 Discogs — Discogs, 2000.
- ↑ http://werksman.home.xs4all.nl/cale/guest/
- ↑ Montreux Jazz Festival Database
- ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 145. — 272 p.
- ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 171. — 272 p.
- ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 177. — 272 p.
- ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 197. — 272 p.
- ↑ John Cale — Double Six Records.
- ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 36. — 272 p.
- ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 20. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ Grove Music Online — OUP. — doi:10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.46285
- ↑ Fricke D. The Velvet Underground — Encyclopædia Britannica.
- ↑ Jones J. From the valleys to Venice — The Guardian, 2009.
- ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 43. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 68. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 134. — 272 p.
- ↑ 41,0 41,1 http://www.buscabiografias.com/biografia/verDetalle/5706/John%20Cale
- ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 146. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ Poet Simon Armitage collects CBE at Buckingham Palace — BBC, 2010.
- ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 203. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 200. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
- ↑ http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/3622880,john-cale-z-the-velvet-underground-nagrodzony-na-festiwalu-soundedit-2014-w-lodzi,id,t.html?cookie=1
- ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 262. — 272 p.
- ↑ Ward, Ed (2013 թ․ սեպտեմբերի 4). «At 71, John Cale is a still-vital living legend of avant-garde». INDY Week (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ Greene, Andy (2014 թ․ ապրիլի 7). «7. The Velvet Underground (1996)». Rolling Stone. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
- ↑ Կաղապար:London Gazette
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Mitchell, Tim (2003). Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale. Peter Owen. ISBN 0-7206-1132-6.
- The New Musical Express Book of Rock, 1975, Star Books; ISBN 0-352-30074-4
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- john-cale.com, պաշտոնական կայք
- Fear Is A Man’s Best Friend, крупный фэн-сайт
- Ջոն Քեյլ (անգլ.) Internet Movie Database կայքում
- Ջոն Քեյլ
- Ջոն Քեյլ
- Ջոն Քեյլ - կենսագրական տեղեկություններ
- Paris 1919, հանրահայտ երգեր
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջոն Քեյլ» հոդվածին։ |
|