საფრანგეთის აკადემია
საფრანგეთის აკადემია (ფრანგ. Académie française) — სამეცნიერო დაწესებულება საფრანგეთში, რომლის მიზანია ფრანგული ენის ენის ჩამოყალიბებისა და სალიტერატურო ნორმების კვლევა. არის საფრანგეთის ინსტიტუტის ნაწილი.
შექმნის ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება].jpg)
1635 წელს კარდინალ რიშელიეს წყალობითა და მეფის პატრონაჟით საფრანგეთის აკადემია ჩამოყალიბდა. აკადემიის პირველი წევრები იყვნენ:
- ვალენტინ კონრარი,
- ჟან დემარე,
- ჟან გომბო,
- ფრანსუა დე ბუარობერი,
- ჟან შაპლენი,
- ნიკოლა ფარე,
- ანტუან გოდო,
- ფრანსუა მეინერი (François Maynard),
- მარენ ლერუა დე გომბერვილი,
- გიიომ კოლტე (Guillaume Colletet),
- ჟან-ლუი გეზ დე ბალზაკი,
- ონორა დე ბიუეი დე რაკანი,
- კლოდ ფავრ დე ვოჟლა,
- მარკ-ანტუან ჟირარ დე სენტ-ამანი,
- ვენსან ვუატიური.
1694 წელს აკადემიამ გამოსცა ლექსიკონი, ცნობილი სახელწოდებით: „საფრანგეთის აკადემიის ლექსიკონი“ (Dictionnaire de l'Académie française).
1793 წელს, საფრანგეთის რევოლუციისას აკადემია განადგურდა, ხოლო ორი წლის შემდეგ აღდგა, როგორც საფრანგეთის ინსტიტუტის ნაწილი.
აკადემიის წევრების ამჟამინდელი სია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მთავარი სტატია: საფრანგეთის აკადემიის წევრების სია.
|
|
წინააღმდეგობა რეგიონული ენებისადმი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2008 წლის ივნისში საფრანგეთის ხელისუფლების მიერ წამოყენებულ საკონსტიტუციო ცვლილებას, რომელიც აღიარებდა და დაიცავდა ქვეყნის რეგიონულ ენებს (ესენია: ბასკური, ოქსიტანური, ბრეტონული, ფრანკო-პროვანსული, ალზასური გერმანული, ფლამანდრიული ჰოლანდიური, კორსიკული) აკადემია წინ აღუდგა.[6]
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 2012 წლის 11 ივნისიდან, ეკტორ ბიანჩოტის სიკვდილის შემდეგ.
- ↑ აკადემიის დუაიენი (უხუცესი).
- ↑ მუდმივი მდივანი.
- ↑ 2012 წლის 7 მარტიდან, ფელისიენ მარკოს სიკვდილის შემდეგ.
- ↑ 2013 წლის 21 აპრილიდან ფრანსუა ჟაკობის სიკვდილის შემდეგ.
- ↑ Allen, Peter (16 August 2008). „France's L'Académie française upset by rule to recognise regional tongues“. The Daily Telegraph. London. ციტირების თარიღი: 6 მაისი 2020.