Прејди на содржината

Железен оксид

Од Википедија — слободната енциклопедија
Електрохемиски оксидирано железо (’рѓа)

Железни оксидихемиски соединенија сочинети од железо и кислород. Разликуваме неколку железни оксиди. Честопати тие се нестехиометриски. Оксихидроксидите се сродна класа на соединенија, од кои најпозната е ’рѓата.[1]

Железните оксиди и хидроксиди се широто распространети во природата и играат важна улога во мноштво геолошки и биолошки процеси. Се користат како железни руди, пигменти, катализатори и термит, а присутни се и во хемоглобинот. Тие се евтини и долготрајни пигменти во боите и премазите. Ваквите бои се жолта, портокалова, црвена, кафеава и црна боја со земјеста нијанса. Кога се користат во прехранбени бои носат Е-број E172.

Стехимоетрии

[уреди | уреди извор]
Пигмент од железен оксид. Кафеавата боја покажува дека железото е во оксидациска состојба +3.

Железните оксиди се состојат од железа Fe(II), Fe(III) или обете. Заземаат октоедарска или тетраедарска геометрија. Само неколку оксиди се значајни на земјината површинна, меѓу кои виститот, магнетитот и хематитот.

Топлинско ширење

[уреди | уреди извор]
Жел. оксид CTE (× 10−6 °C−1)
Fe2O3 14,9[6]
Fe3O4 >9,2[6]
FeO 12,1[6]

Оксихидроксиди

[уреди | уреди извор]

Во високите печки и сродните погони железните оксиди се претвораат во метал. Типични редуктивни агенси се разните облици на јаглерод. Претставителната реакција почнува со темен оксид:[9]

2 Fe
2
O
3
+ 3 C → 4 Fe + 3 CO
2

Во природата

[уреди | уреди извор]

Железото е складирано во многу организми во облик на феритин, железест оксид сместен во растворачка белковинска обвивка.[10]

Некои видови бактерии како Shewanella oneidensis, Geobacter sulfurreducens и Geobacter metallireducens се служат со железни оксиди како завршни елетронски акцептори.[11]

Речиси сите железни руди се оксиди, па така овие материјали се важни претходници на железниот метал и неговите бројни легури.

Железните оксиди се важни пигменти на различни бои (црна, црвена, жолта). Нивните предности се во тоа што се евтини, силно обоени и нетоксични.[12]

Магнетитот е составница на магнетните ленти за снимање.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Cornell., RM.; Schwertmann, U (2003). The iron oxides: structure, properties, reactions, occurrences and. Wiley VCH. ISBN 978-3-527-30274-1.
  2. Lavina, B.; Dera, P.; Kim, E.; Meng, Y.; Downs, R. T.; Weck, P. F.; Sutton, S. R.; Zhao, Y. (Oct 2011). „Discovery of the recoverable high-pressure iron oxide Fe4O5“. Proceedings of the National Academy of Sciences. 108 (42): 17281–17285. Bibcode:2011PNAS..10817281L. doi:10.1073/pnas.1107573108. PMC 3198347. PMID 21969537.
  3. Lavina, Barbara; Meng, Yue (2015). „Synthesis of Fe5O6“. Science Advances. 1 (5): e1400260. doi:10.1126/sciadv.1400260. PMC 4640612. PMID 26601196.
  4. 4,0 4,1 Bykova, E.; Dubrovinsky, L.; Dubrovinskaia, N.; Bykov, M.; McCammon, C.; Ovsyannikov, S. V.; Liermann, H. -P.; Kupenko, I.; Chumakov, A. I.; Rüffer, R.; Hanfland, M.; Prakapenka, V. (2016). „Structural complexity of simple Fe2O3 at high pressures and temperatures“. Nature Communications. 7: 10661. Bibcode:2016NatCo...710661B. doi:10.1038/ncomms10661. PMC 4753252. PMID 26864300.
  5. Merlini, Marco; Hanfland, Michael; Salamat, Ashkan; Petitgirard, Sylvain; Müller, Harald (2015). „The crystal structures of Mg2Fe2C4O13, with tetrahedrally coordinated carbon, and Fe13O19, synthesized at deep mantle conditions“. American Mineralogist. 100 (8–9): 2001–2004. Bibcode:2015AmMin.100.2001M. doi:10.2138/am-2015-5369. S2CID 54496448.
  6. 6,0 6,1 6,2 Fakouri Hasanabadi, M.; Kokabi, A.H.; Nemati, A.; Zinatlou Ajabshir, S. (February 2017). „Interactions near the triple-phase boundaries metal/glass/air in planar solid oxide fuel cells“. International Journal of Hydrogen Energy. 42 (8): 5306–5314. doi:10.1016/j.ijhydene.2017.01.065. ISSN 0360-3199.
  7. Nishi, Masayuki; Kuwayama, Yasuhiro; Tsuchiya, Jun; Tsuchiya, Taku (2017). „The pyrite-type high-pressure form of FeOOH“. Nature (англиски). 547 (7662): 205–208. Bibcode:2017Natur.547..205N. doi:10.1038/nature22823. ISSN 1476-4687. PMID 28678774. S2CID 205257075.
  8. Hu, Qingyang; Kim, Duckyoung; Liu, Jin; Meng, Yue; Liuxiang, Yang; Zhang, Dongzhou; Mao, Wendy L.; Mao, Ho-kwang (2017). „Dehydrogenation of goethite in Earth's deep lower mantle“. Proceedings of the National Academy of Sciences. 114 (7): 1498–1501. Bibcode:2017PNAS..114.1498H. doi:10.1073/pnas.1620644114. PMC 5320987. PMID 28143928.
  9. Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. стр. 1072. ISBN 0080379419.
  10. Honarmand Ebrahimi, Kourosh; Hagedoorn, Peter-Leon; Hagen, Wilfred R. (2015). „Unity in the Biochemistry of the Iron-Storage Proteins Ferritin and Bacterioferritin“. Chemical Reviews. 115 (1): 295–326. doi:10.1021/cr5004908. PMID 25418839.
  11. Bretschger, O.; Obraztsova, A.; Sturm, C. A.; Chang, I. S.; Gorby, Y. A.; Reed, S. B.; Culley, D. E.; Reardon, C. L.; Barua, S.; Romine, M. F.; Zhou, J.; Beliaev, A. S.; Bouhenni, R.; Saffarini, D.; Mansfeld, F.; Kim, B.-H.; Fredrickson, J. K.; Nealson, K. H. (20 July 2007). „Current Production and Metal Oxide Reduction by Shewanella oneidensis MR-1 Wild Type and Mutants“. Applied and Environmental Microbiology. 73 (21): 7003–7012. Bibcode:2007ApEnM..73.7003B. doi:10.1128/AEM.01087-07. PMC 2223255. PMID 17644630.
  12. Buxbaum, Gunter; Printzen, Helmut; Mansmann, Manfred; Räde, Dieter; Trenczek, Gerhard; Wilhelm, Volker; Schwarz, Stefanie; Wienand, Henning; Adel (2009), „Pigments, Inorganic, 3. Colored Pigments“, Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, doi:10.1002/14356007.n20_n02

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]