ဂင့်မြို့
ဘယ်လ်ဂျီယမ်နိုင်ငံ၊ဘရပ်ဆဲလ်မြို့တော်၏အနောက်မြောက် ၃၁ မိုင်ကွာ ဆကဲ့နှင့် လိမြစ် ၂ သွယ်တို့ ပေါင်းဆုံရာ၌ ဂင့်မြို့ တည်ရှိ၏။ မြစ်နှင့် တူးမြောင်းများကြောင့် မြို့သည် အစိတ် စိတ်အပိုင်းပိုင်း ဖြစ်နေ၍ တံတားပေါင်း ၂ဝဝ ကျော်တို့ဖြင့် ဆက်သွယ်ထားရသည်။
ရှေးမြို့ဟောင်းကြီးဖြစ်သောကြောင့် အဆောက်အအုံဟောင်း များ ရှိလေသည်။ သို့သော် ခေတ်မီသည့်နေရာ၌ များစွာပင် ခေတ်မှီသည်။ ဖလန်ဒါးနယ်၏ အချက်အချာမြို့လည်း ဖြစ် သည်။ ထူးခြားထင်ရှား၍ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသော အဆောက်အအုံကြီးမှာ စိန်ဗဗွန်ကသီဒရယ် ဘုရားရှိခိုးကျောင်းကြီးဖြစ်၍ ၁၃ ရာစုနှစ်လောက်က တည်ထားခဲ့သည့် ဘုန်းကြီး ကျောင်းများ၊ သီလရှင်ကျောင်းများလည်း ရှိ၏။ ဖလန်းဒါး နယ်စားကြီး ဆောက်လုပ်ထားသည့် အလယ်ခေတ်မှ ခမ်းနား လှသော ရဲတိုက်ဟောင်းကြီးမှာ မြို့၏ ကျက်သရေဆောင် ရှေးဟောင်း အဆောက်အအုံကြီး ဖြစ်လေသည်။
ဘယ်လဂျီယမ်နိုင်ငံ၏ စက်မှုထွန်းကားရာ မြို့ကြီးဖြစ်သည့် အတိုင်း ချည်ထည်၊ သက္ကလတ်ထည်၊ သိုးမွေးထည် ရက်လုပ် သော လုပ်ငန်းများရှိ၏။ ဆပ်ပြာချက်ခြင်း၊ သားရေနယ်ခြင်း၊ ဂုန်လျှော်ထုတ်ခြင်း၊ စက္ကူလုပ်ခြင်း၊ဆေးရွက်များ ပြင်ဆင်ခြင်း၊ စက်ပစ္စည်းများ ပြုလုပ်ခြင်း စသော လုပ်ငန်းများမှာလည်း အတော်ပင် ကြီးကျယ်သည်။
ဂင့်မြို့မှာ ၇ ရာစုနှစ်မှစ၍ ဥရောပသမိုင်းတွင် ထင်ရှား သော မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ခဲ့ရာ ၁၈၁၄ ခုနှစ်တွင် နယ်သာလန်နိုင်ငံ ထဲသို့ပါဝင်ခဲ့၍ ၁၈၃ဝ ပြည့်နှစ်တွင်မှ ဘယ်လဂျီယမ်မြို့တစ်မြို့ ဖြစ်လာ၏။ လူဦးရေ ၁၆ဝဝဝဝ ကျော်ရှိသည်။ ပထမကမ္ဘာစစ် နှင့် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်းက ဂျာမန်တို့ သိမ်းပိုက်ထားခြင်း ခံခဲ့ရသဖြင့် အထူးပျက်စီးခဲ့၏။
ပန်းများ စိုက်ပျိုးရောင်းချရာတွင် နာမည်ရသော မြို့ဖြစ်၍ ၅ နှစ်တစ်ကြိမ် တည်ခင်းပြသသော ပန်းပြပွဲကြီးမှာ အထူး ထင်ရှား ကျော်စောလေသည်။
အလွန်လှပ ကျယ်ပြန့်သော ပန်းဥယျာဉ်ကြီးများနှင့် လမ်း လျှောက်ရန် စင်္ကြံများရှိသဖြင့် ရှုခင်းသာယာသော မြို့ကြီး တစ်မြို့ဖြစ်သည်ဟုဘယ်လဂျီယမ်နိုင်ငံတစ်ဝန်းတွင်ကျော်စော၏။ ပန်းပင်များကိုလည်း ရောင်းချသဖြင့်တစ်ခါတစ်ရံ 'ပန်းမြို့တော်ကြီး' ဟု ခေါ်တွင်လေသည်။ [၁]
ကိုးကား
[ပြင်ဆင်ရန်]- ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၃)