Herbert Hagen
| Herbert Hagen | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Herbert Hagen, 1943
| ||||
| Geboren | 20 september 1913 Neumünster, Sleeswijk-Holstein (provincie), Pruisen, Duitse Keizerrijk | |||
| Overleden | 7 augustus 1999 Rüthen, Noordrijn-Westfalen, Duitsland | |||
| Land/zijde | .svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |||
| Onderdeel |  Schutzstaffel
| |||
| Dienstjaren | 1933 - 1945 | |||
| Rang |   SS-Sturmbannführer | |||
| Eenheid | Sicherheitsdienst Reichssicherheitshauptamt Höheren SS- und Polizeiführer Alpenland | |||
| Bevel | SD-chef in Bordeaux | |||
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |||
| ||||
Herbert Martin Hagen (Neumünster, 20 september 1913 - Rüthen, 7 augustus 1999) was een Duitse oorlogsmisdadiger.
Hagen werd in 1933 lid van de SS. Hij klom al snel al op in rang binnen de SS en ging ook werken voor de SD, waarmee hij in juni 1941 naar Frankrijk werd gestuurd. Daar werd hij SD-chef in Bordeaux.
In 1942 werd hij de politieke assistent van Karl Oberg: de commandant van de SS en de politie in Frankrijk. Hij adviseerde Oberg over 'Joodse zaken'.
Na de Tweede Wereldoorlog werd Hagen op 18 maart 1955 bij verstek veroordeeld tot levenslange dwangarbeid door een Franse rechtbank.
Uiteindelijk werd hij pas in 1979 voor de rechtbank in Keulen gedaagd, samen met Kurt Lischka en Ernst Heinrichsohn. Ten tijde van het proces was Hagen directeur van het industriële bedrijf Industrie und Apparatbau en woonde in Warstein. Hagen werd op 11 februari 1980 veroordeeld tot een gevangenisstraf van twaalf jaren, maar werd al in 1985 vervroegd vrijgelaten.
Militaire carrière
[bewerken | brontekst bewerken]- SS-Sturmbannführer: 9 november 1941[1]
Lidmaatschapnummer
[bewerken | brontekst bewerken]Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]- Ehrendegen des Reichsführers-SS[1]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 2e Klasse met Zwaarden[1]
- SS-Ehrenring[2]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Originele krantenknipsel van de rechtszaak van Herbert Hagen. (gearchiveerd)
