Naar inhoud springen

Formule 1 in 1987

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
38e Formule 1-seizoen (1987)
Volgende: 1988
Vorige: 1986
Nelson Piquet wereldkampioen 1987
Nelson Piquet wereldkampioen 1987
Algemene informatie
Races 16
Coureurs 32
Constructeurs 16
Verdedigend
kampioen
Vlag van Frankrijk Alain Prost (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Brazilië Nelson Piquet 73
(3e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell 61
3e plaats Vlag van Brazilië Ayrton Senna 57
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams 137
(4e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 67
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 64
Jim Clark Trofee (coureurs)
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Palmer 95
(1e titel)
2e plaats Vlag van Frankrijk Philippe Streiff 74
3e plaats Vlag van Frankrijk Philippe Alliot 43
Colin Chapman Trofee (constructeurs)
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell 169
(1e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lola 50
3e plaats Vlag van Frankrijk AGS 41
Portaal  Portaalicoon   Autosport
Formule 1 logo

Het Formule 1-seizoen 1987 was het 38ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 12 april en eindigde op 15 november na zestien races.

  • Door de dominantie van de turbomotoren werd een apart klassement voor ongeblazen motoren opgemaakt. Bij de constructeurs was dit de Colin Chapman Trofee, bij de rijders de Jim Clark Trofee.

De Grand Prix Japan stond voor het eerst in 10 jaar weer op de kalender van de Formule 1.

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
437
1 GP van Brazilië Vlag van Brazilië Circuit van Jacarepagua Rio de Janeiro 12 april
438
2 GP van San Marino Vlag van Italië Autodromo Dino Ferrari Imola 3 mei
439
3 GP van België Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 17 mei
440
4 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 31 mei
441
5 GP van de Verenigde Staten Oost Vlag van Verenigde Staten Stratencircuit Detroit Detroit (Michigan) 21 juni
442
6 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit Paul Ricard Le Castellet 5 juli
443
7 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit Silverstone 12 juli
444
8 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Hockenheimring Hockenheim 26 juli
445
9 GP van Hongarije Vlag van Hongarije Hungaroring Mogyoród 9 augustus
446
10 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Österreichring Spielberg 16 augustus
447
11 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 6 september
448
12 GP van Portugal Vlag van Portugal Autódromo do Estoril Estoril 20 september
449
13 GP van Spanje Vlag van Spanje Circuito Permanente de Jerez Jerez de la Frontera 27 september
450
14 GP van Mexico Vlag van Mexico Autódromo Hermanos Rodríguez Mexico-Stad 18 oktober
451
15 GP van Japan Vlag van Japan Circuit Suzuka Suzuka 1 november
452
16 GP van Australië Vlag van Australië Stratencircuit van Adelaide Adelaide 15 november

De Grand Prix van Canada, gepland in Montreal op 14 juni, ging niet door omdat er onenigheid tussen twee rivaliserende brouwerijen was om de race te sponsoren, te weten de Labatt Brouwerij en de Molson Brouwerij.[1]

Resultaten en klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Brazilië GP van Brazilië Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG G Verslag
2 Vlag van San Marino GP van San Marino Vlag van Brazilië Ayrton Senna Vlag van Italië Teo Fabi Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
3 Vlag van België GP van België Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG G Verslag
4 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Brazilië Ayrton Senna Vlag van Brazilië Ayrton Senna Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Honda G Verslag
5 GP van de Verenigde Staten Oost Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Brazilië Ayrton Senna Vlag van Brazilië Ayrton Senna Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Honda G Verslag
6 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
8 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
9 Vlag van Hongarije GP van Hongarije Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
10 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
11 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Ayrton Senna Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
12 Vlag van Portugal GP van Portugal Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG G Verslag
13 Vlag van Spanje GP van Spanje Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
14 Vlag van Mexico GP van Mexico Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda G Verslag
15 Vlag van Japan GP van Japan Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Italië Ferrari G Verslag
16 Vlag van Australië GP van Australië Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Vlag van Italië Ferrari G Verslag

Puntentelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]

De elf beste resultaten van alle wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Nr. Coureur Constructeur Grands Prix Punten
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Mexico
MEX
Vlag van Japan
JPN
Vlag van Australië
AUS
1 6 Vlag van Brazilië Nelson Piquet Williams-Honda 2S DNS DNF 2 2 2S 2P 1 1S 2P 1P 3 (4)P 2S 15 DNF 73 (76)
2 5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Williams-Honda 6P 1 DNFP DNFP 5P 1P 1S DNFPS 14P 1S 3 DNF 1 1P DNS 61
3 12 Vlag van Brazilië Ayrton Senna Lotus-Honda DNF 2P DNF 1S 1S 4 3 3 2 5 2S 7 5 DNF 2 DSQ 57
4 1 Vlag van Frankrijk Alain Prost McLaren-TAG 1 DNF 1S 9 3 3 DNF 7 3 6 15 1 2 DNF 7S DNF 46
5 28 Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Ferrari 4 DNF DNF 4 4 DNF DNF DNF DNF DNF 4 2PS DNFS DNF 1P 1PS 36
6 2 Vlag van Zweden Stefan Johansson McLaren-TAG 3 4 2 DNF 7 8 DNF 2 DNF 7 6 5 3 DNF 3 DNF 30
7 27 Vlag van Italië Michele Alboreto Ferrari 8 3 DNF 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 15 DNF 4 2 17
8 20 Vlag van België Thierry Boutsen Benetton-Ford 5 DNF DNF DNF DNF DNF 7 DNF 4 4 5 14 16 DNF 5 3 16
9 19 Vlag van Italië Teo Fabi Benetton-Ford DNF DNFS DNF 8 DNF 5 6 DNF DNF 3 7 4 DNF 5 DNF DNF 12
10 18 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever Arrows-Megatron DNF DNF 4 DNF 6 DNF DNF DNF 8 DNF DNF 6 8 4 9 DNF 8
11 3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 10 DNF DNF 5 11 7 8 5 7 14 14 10 DNF 7 8 4 7
12 11 Vlag van Japan Satoru Nakajima Lotus-Honda 7 6 5 10 DNF NC 4 DNF DNF 13 11 8 9 DNF 6 DNF 7
13 7 (15x)
5 (1x)
Vlag van Italië Riccardo Patrese Brabham-BMW
Williams-Honda
DNF 9 DNF DNF 9 DNF DNF DNF 5 DNF DNF DNF 13 3 11 9 6
14 8 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Brabham-BMW DNF DNF 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 8 4
15 4 Vlag van Frankrijk Philippe Streiff Tyrrell-Ford 11 8 9 DNF DNF 6 DNF 4 9 DNF 12 12 7 8 12 DNF 4
16 17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick Arrows-Megatron DNF 11 DNF DNF DNF DNF 5 DNF 6 DNF DNF 13 10 DNF 10 DNF 3
17 30 Vlag van Frankrijk Philippe Alliot Lola-Ford (Larrousse) 10 8 DNF DNF DNF DNF 6 DNF 12 DNF DNF 6 6 DNF DNF 3
18 9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brundle Zakspeed DNF 5 DNF 7 DNF DNF NC NC DNF DSQ DNF DNF 11 DNF DNF DNF 2
19 16 Vlag van Italië Ivan Capelli March-Ford DNS DNF DNF 6 DNF DNF DNF DNF 10 11 13 9 12 DNF DNF DNF 1
20 25 Vlag van Frankrijk René Arnoux Ligier-Megatron DNS 6 11 10 DNF DNF DNF DNF 10 10 DNF DNF DNF DNF DNF 1
21 14 Vlag van Brazilië Roberto Moreno AGS-Ford DNF 6 1
22 29 Vlag van Frankrijk Yannick Dalmas Lola-Ford (Larrousse) 9 14 5* 0*
23 10 Vlag van Duitsland Christian Danner Zakspeed 9 7 DNF EX 8 DNF DNF DNF DNF 9 9 DNF DNF DNF DNF 7 0
24 26 Vlag van Italië Piercarlo Ghinzani Ligier-Megatron DNF 7 12 DNF DNF EX DNF 12 8 8 DNF DNF DNF 13 DNF 0
25 14 Vlag van Frankrijk Pascal Fabre AGS-Ford 12 13 10 13 12 9 9 DNF 13 NC DNQ DNQ DNF DNQ 0
26 24 Vlag van Italië Alessandro Nannini Minardi-Motori Moderni DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11 DNF 16 11 DNF DNF DNF DNF 0
27 21 Vlag van Italië Alex Caffi Osella-Alfa Romeo DNF 12 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNQ DNF DNF DNQ 0
28 23 Vlag van Spanje Adrián Campos Minardi-Motori Moderni DSQ DNF DNF DNS DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 14 DNF DNF DNF 0
22 Vlag van Zwitserland Franco Forini Osella-Alfa Romeo DNF DNF DNQ 0
32 Vlag van Italië Nicola Larini Coloni-Ford DNQ DNF 0
22 Vlag van Italië Gabriele Tarquini Osella-Alfa Romeo DNF 0
7 Vlag van Italië Stefano Modena Brabham-BMW DNF 0
Pos. Nr. Coureur Constructeur Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Mexico
MEX
Vlag van Japan
JPN
Vlag van Australië
AUS
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

— Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.
* Yannick Dalmas kreeg geen punten in de Grand Prix van Australië omdat Larrousse slechts één auto had ingeschreven aan het begin van het seizoen. Dalmas reed in de tweede wagen.

Klassement Jim Clark Trofee

[bewerken | brontekst bewerken]

De Jim Clark Trofee werd uitgereikt aan de beste rijder die met een ongeblazen motor reed.

Pos. Nr. Coureur Constructeur Grands Prix Punten
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Mexico
MEX
Vlag van Japan
JPN
Vlag van Australië
AUS
1 3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 1 DNF DNS 1 1 2 1 2 1 3 3 2 DNF 2 1 1 95
2 4 Vlag van Frankrijk Philippe Streiff Tyrrell-Ford 2 1 2 DNF DNF 1 DNF 1 2 DNF 1 3 2 3 2 DNF 74
3 30 Vlag van Frankrijk Philippe Alliot Lola-Ford (Larrousse) 2 1 DNF DNF DNF DNF 3 DNF 2 DNF DNF 1 1 DNF DNF 43
4 16 Vlag van Italië Ivan Capelli March-Ford DNS DNF DNF 2 DNF DNF DNF DNF 2 1 2 1 3 DNF DNF DNF 40
5 14 Vlag van Frankrijk Pascal Fabre AGS-Ford 3 3 3 3 2 3 2 DNF 4 NC DNQ DNQ DNF DNQ 35
6 14 Vlag van Brazilië Roberto Moreno AGS-Ford DNF 3 4
7 29 Vlag van Frankrijk Yannick Dalmas Lola-Ford (Larrousse) 4* 3* 2* 0*
8 32 Vlag van Italië Nicola Larini Coloni-Ford DNQ DNF 0

* Yannick Dalmas kreeg geen punten omdat Larrousse slechts één auto had ingeschreven aan het begin van het seizoen. Dalmas reed in de tweede wagen.

Klassement bij de constructeurs

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Constructeur Nr. Grands Prix Punten
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Mexico
MEX
Vlag van Japan
JPN
Vlag van Australië
AUS
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Honda 5 6P 1 DNFP DNFP 5P 1P 1S DNFPS 14P 1S 3 DNF 1 1P DNS 9 137
6 2S DNS DNF 2 2 2S 2P 1 1S 2P 1P 3 (4)P 2S 15 DNF
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-TAG 1 1 DNF 1S 9 3 3 DNF 7 3 6 15 1 2 DNF 7S DNF 76
2 3 4 2 DNF 7 8 DNF 2 DNF 7 6 5 3 DNF 3 DNF
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Honda 11 7 6 5 10 DNF NC 4 DNF DNF 13 11 8 9 DNF 6 DNF 64
12 DNF 2P DNF 1S 1S 4 3 3 2 5 2S 7 5 DNF 2 DSQ
4 Vlag van Italië Ferrari 27 8 3 DNF 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 15 DNF 4 2 53
28 4 DNF DNF 4 4 DNF DNF DNF DNF DNF 4 2PS DNFS DNF 1P 1PS
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Benetton-Ford 19 DNF DNFS DNF 8 DNF 5 6 DNF DNF 3 7 4 DNF 5 DNF DNF 28
20 5 DNF DNF DNF DNF DNF 7 DNF 4 4 5 14 16 DNF 5 3
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford 3 10 DNF DNF 5 11 7 8 5 7 14 14 10 DNF 7 8 4 11
4 11 8 9 DNF DNF 6 DNF 4 9 DNF 12 12 7 8 12 DNF
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arrows-Megatron 17 DNF 11 DNF DNF DNF DNF 5 DNF 6 DNF DNF 13 10 DNF 10 DNF 11
18 DNF DNF 4 DNF 6 DNF DNF DNF 8 DNF DNF 6 8 4 9 DNF
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BMW 7 DNF 9 DNF DNF 9 DNF DNF DNF 5 DNF DNF DNF 13 3 11 DNF 10
8 DNF DNF 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 8
9 Vlag van Frankrijk Lola-Ford (Larrousse) 29 9 14 5* 3
30 10 8 DNF DNF DNF DNF 6 DNF 12 DNF DNF 6 6 DNF DNF
18 Vlag van Duitsland Zakspeed 9 DNF 5 DNF 7 DNF DNF NC NC DNF DSQ DNF DNF 11 DNF DNF DNF 2
10 9 7 DNF EX 8 DNF DNF DNF DNF 9 9 DNF DNF DNF DNF 7
11 Vlag van Frankrijk Ligier--Megatron 25 DNS 6 11 10 DNF DNF DNF DNF 10 10 DNF DNF DNF DNF DNF 1
26 DNF 7 12 DNF DNF EX DNF 12 8 8 DNF DNF DNF 13 DNF
12 Vlag van Frankrijk AGS-Ford 14 12 13 10 13 12 9 9 DNF 13 NC DNQ DNQ DNF DNQ DNF 6 1
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk March-Ford 16 DNS DNF DNF 6 DNF DNF DNF DNF 10 11 13 9 12 DNF DNF DNF 1
14 Vlag van Italië Minardi-Motori Moderni 23 DSQ DNF DNF DNS DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 14 DNF DNF DNF 0
24 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11 DNF 16 11 DNF DNF DNF DNF
15 Vlag van Italië Osella-Alfa Romeo 21 DNF 12 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNQ DNF DNF DNQ 0
22 DNF DNF DNF DNQ
Vlag van Italië Coloni-Ford 32 DNQ DNF 0
Pos. Constructeur Nr. Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Mexico
MEX
Vlag van Japan
JPN
Vlag van Australië
AUS
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

— Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.

Klassement Colin Chapman Trofee

[bewerken | brontekst bewerken]

De Colin Chapman Trofee werd uitgereikt aan het beste team dat met een ongeblazen motor reed.

Pos. Constructeur Nr. Grands Prix Punten
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Mexico
MEX
Vlag van Japan
JPN
Vlag van Australië
AUS
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford 3 1 DNF DNS 1 1 2 1 2 1 3 3 2 DNF 2 1 1 169
4 2 1 2 DNF DNF 1 DNF 1 2 DNF 1 3 2 3 2 DNF
2 Vlag van Frankrijk Lola-Ford (Larrousse) 29 4* 3* 2* 43
30 2 1 DNF DNF DNF DNF 3 DNF 2 DNF DNF 1 1 DNF DNF
3 AGS-Ford 14 3 3 3 3 2 3 2 DNF 4 NC DNQ DNQ DNF DNQ DNF 3 39
4 March-Ford 16 DNS DNF DNF 2 DNF DNF DNF DNF 2 1 2 1 3 DNF DNF DNF 38
Vlag van Italië Coloni-Ford 32 DNQ DNF 0

* Yannick Dalmas kreeg geen punten omdat Larrousse slechts één auto had ingeschreven aan het begin van het seizoen. Dalmas reed in de tweede wagen.

Zie de categorie 1987 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.