Ban Chiang
Ban Chiang (taj. แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง) – stanowisko archeologiczne w północno-wschodniej Tajlandii, w 1992 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
III |
Numer ref. | |
Region[b] |
Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1992 |
Położenie na mapie Tajlandii | |
17°32′55,0″N 103°21′30,0″E/17,548611 103,358333 | |
W 1966 roku natrafiono tu na pozostałości osady i cmentarzyska z epoki brązu z IV tysiąclecia p.n.e. Na obszarze wykopalisk odnaleziono gliniane naczynia, pokryte czerwonymi wzorami na żółtym tle, oraz przedmioty z brązu. Metoda obróbki brązu nie wskazuje na wpływy cywilizacji chińskiej, co sugeruje istnienie w Ban Chiang niezależnego ośrodka cywilizacyjnego w IV tysiącleciu p.n.e. Odkrycie to zmieniło pogląd historyków o Azji Południowo-Wschodniej jako o obszarze zacofanym kulturowo w tej epoce.
Galeria
edytuj-
Ceramika z Ban Chiang
-
Ceramika z Ban Chiang
-
Wykopaliska w Ban Chiang
Bibliografia
edytuj- Tajlandia, seria: Przewodnik Pascala, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2005, s. 436