Barbara Sudnik-Wójcikowska

polska botaniczka

Barbara Sudnik-Wójcikowska (ur. 22 września 1952 w Warszawie) – polska botaniczka, ekolożka i geografka roślin[2].

Barbara Sudnik-Wójcikowska
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

22 września 1952
Warszawa

Doktor habilitowany nauk biologicznych
Specjalność: florystyka, geografia roślin, synantropizacja szaty roślinnej[1]
Doktorat

27 lutego 1984 – nauki przyrodnicze (Flora miasta Warszawy i jej dynamika)
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

18 czerwca 1999 – nauki biologiczne (Czasowe i przestrzenne aspekty procesu synantropizacji flory na przykładzie wybranych miast Europy Środkowej)
Uniwersytet Warszawski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Botaniki

Okres zatrudn.

od 1976

podpis

Od 1976 pracuje na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskała stopień doktora w 1984, a doktora habilitowanego w 1999 (nauki biologiczne, biologia, florystyka). Od 2002 zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska UW[3].

Aktywność naukowa

edytuj

Autorka lub współautorka kilkudziesięciu publikacji naukowych z zakresu synantropizacji szaty roślinnej miast Europy Środkowej, ze szczególnym uwzględnieniem Warszawy, oraz opracowań z zakresu chorologii, biologii i ekologii gatunków inwazyjnych (iwa rzepieniolistna, oliwnik wąskolistny). Prowadzi badania z zakresu fitogeografii w strefie lasostepu i stepów południa Ukrainy. Obiektem jej zainteresowań jest flora licznych tam kurhanów oraz ich rola w procesie restytucji stepów[3][4].

Jest też autorką szeregu prac popularnonaukowych, współautorką programu komputerowego służącego do identyfikacji roślin „Flora ojczysta”[5] oraz 3 tomów z serii Flora Polski[4].

Uczestniczka wypraw przyrodniczych do krajów basenu Morza Śródziemnego, na Ukrainę, do Rosji, Uzbekistanu, Kazachstanu, Chin, Mongolii, Meksyku, USA i Australii[3][4].

Członkostwo

edytuj
  • Polskie Towarzystwo Botaniczne – od 1976, m.in. jako zastępczyni sekretarza[3]
  • Eurasian Dry Grassland Group
  • Stołeczny Komitet Ochrony Przyrody przy Prezydencie m. st. Warszawy (1985–89)[3]
  • Wojewódzka Komisja Ochrony Przyrody (1992–1999)[3]

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Wybrane publikacje

edytuj
  • Sudnik-Wójcikowska B. 1987; 1998. Flora miasta Warszawy i jej przemiany w ciągu XIX i XX wieku. Część 1; Część 2. Dokumentacja; Część 3. Dokumentacja (1987–1997). Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, ss. 242+436+40.
  • Sudnik-Wójcikowska B. 1998. Czasowe i przestrzenne aspekty procesu synantropizacji flory na przykładzie wybranych miast Europy Środkowej. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, ss. 167.
  • Galera H., Sudnik-Wójcikowska B. 2000. The flora of the highest building in Poland (the Palace of Culture and Science in Warsaw). Acta Soc. Bot. Pol. 69.1: 41–54.
  • Moraczewski I.R., Sudnik-Wójcikowska B. 2007. Polish urban flora: conclusions drawn from "Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland". Ann. Bot. Fennici 44: 170–180.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Moysiyenko I.I., Slim P.A., Moraczewski I.R. 2009. Impact of the invasive species Elaeagnus angustifolia L. on vegetation in Pontic desert steppe zone (southern Ukraine). Pol. J. Ecol. 57.2: 269–281.
  • Moysiyenko I.I., Sudnik-Wójcikowska B. 2010. Kurgans in Ukraine as a refuge of steppe flora. Bulletin European Dry Grassland Group, IAVS 6: 6–10.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Moysiyenko I.I. 2011. Anthropogenic elements of the Ukrainian landscape and the problem of local steppe restoration. Annales UMCS, Sectio C, 66.1: 85–103. [Versita 10.2478/v10067-011-0021-5]
  • Sudnik-Wójcikowska B., Moysiyenko I.I. (eds), z udziałem I. Dembicz, H. Galery, A. Rowińskiej, M. Zachwatowicz. 2012. Kurhany na „Dzikich Polach” – dziedzictwo kultury i ostoja ukraińskiego stepu. [Kurgans in the ‘Wild Field’ – a cultural heritage and refugium of the Ukrainian steppe]. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, pp. 194 + CD.
  • Podbielkowski Z., Sudnik-Wójcikowska B. 2003. Rośliny mięsożerne zwane owadożernymi. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa, ss. 132.
  • Moraczewski I., Sudnik-Wójcikowska B., Dubielecka B., Rutkowski R., Nowak K., Borkowski W., Galera H. 2004. Flora ojczysta. System identyfikacji roślin i atlas [CD-ROM]. Wyd. Cortex Nova, Bydgoszcz.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Werblan-Jakubiec H. (red.). 2004. Gatunki roślin. Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Wydawnictwo Ministerstwa Środowiska, Warszawa, ss. 214.
  • Sudnik-Wójcikowska B. 2010. Flora Polski. Rośliny synantropijne. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Krzyk A. 2015. Flora Polski. Rośliny wydm, solnisk, klifów i aluwiów. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa.

Przypisy

edytuj
  1. Dr hab. Barbara Sudnik-Wójcikowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-09-07].
  2. Kto jest kim w botanice polskiej. Zbigniew Mirek, Lucyna Musiał, Jan J. Wójcicki (red.). Kraków: Wydawnictwa Instytutu Botaniki PAN, 1995, seria: Polish Botanical Studies – Guidebook Series. ISBN 83-85444-34-3.
  3. a b c d e f dr hab. Barbara Sudnik-Wójcikowska. [w:] Pracownicy Instytutu Botaniki [on-line]. Wydział Biologii UW. [dostęp 2010-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-14)]. (pol.).
  4. a b c dr hab. Barbara Sudnik-Wójcikowska, prof. nadzwyczajny. Zakład Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (pol.).
  5. Ireneusz R. Moraczewski, Barbara Sudnik-Wójcikowska. Flora Polski w... komputerze. „Kosmos. Problemy nauk biologicznych”. 51 (2), s. 221–225, 2002. Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Mikołaja Kopernika. (pol.). 
  6. Nowi Członkowie honorowi oraz Laureaci medali i nagród PTB. Polskie Towarzystwo Botaniczne, 2016-07-08. [dostęp 2016-07-09]. (pol.).
  7. Laureaci Medalu im. prof. Z. Czubińskiego

Linki zewnętrzne

edytuj