Wolne Miasto Fiume
Wolne Miasto Fiume lub Wolne Miasto Rijeka (chorw.: Slobodna Država Rijeka, wł.: Stato libero di Fiume) – twór państwowy, istniejący w latach 1920–1924 na pograniczu Włoch i Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców.
| 1920–1924 | |||||
| |||||
| Ustrój polityczny | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Data powstania |
30 grudnia 1920 | ||||
| Data likwidacji |
marzec 1924 | ||||
| Powierzchnia |
28 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
1857 os./km² | ||||
| |||||
Położenie na mapie świata  | |||||
| 45°21′11,16″N 14°26′34,44″E/45,353100 14,442900 | |||||
Historia
edytujPo zakończeniu I wojny światowej i rozpadzie Austro-Węgier, status polityczny Rijeki stał się jednym z ważniejszych problemów międzynarodowych. Pretensje do miasta zgłaszały Włochy i nowo powstałe państwo SHS. 12 września 1919 włoski poeta Gabriele D’Annunzio stanął na czele oddziałów ochotniczych, które przejęły rządy w mieście (Regencja Carnaro).
12 listopada 1920, na mocy Traktatu w Rapallo, utworzono Wolne Miasto Rijeka. Oddziały włoskie stłumiły rządy D’Annunzio. W kwietniu 1921 odbyły się wybory[1], w wyniku których Chorwaci[2] otrzymali 6558 głosów, zaś Włosi 3443[3]. Prezydentem został wybrany Riccardo Zanella[4].
3 marca 1922 włoscy faszyści przeprowadzili zamach stanu i przejęli władzę. W styczniu 1924 SHS wyraziło zgodę na aneksję WMR przez Włochy[5].
Prezydenci
edytujWśród prezydentów Wolnego Miasta Fiume znajdowali się[6]:
- Riccardo Zanella 1921–1922
- Giovanni Giuriati 1922
- Attilio Depoli 1922–1923 (tymczasowo)
- Gaetano Giardino 1923–1924 (włoski gubernator wojskowy)
Przypisy
edytuj- ↑ Elihu Lauterpacht, International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).
- ↑ Mitja Skubic, Ai margini di una pubblicazione importante: Mario Doria, grande dizionario del dialetto Triestino – storico etimologico fraseologico edizioni »il meridian o«,, „Linguistica”, 28 (1), 1988, s. 133–139, DOI: 10.4312/linguistica.28.1.133-139, ISSN 2350-420X [dostęp 2019-12-18].
- ↑ Iva Lukežić, Trsatsko-bakarska i crikvenička čakavština, Izdavački centar Rijeka, 1996, ISBN 978-953-6066-27-8 [dostęp 2019-12-18] (chorw.).
- ↑ Adrian Webb, The Routledge Companion to Central and Eastern Europe Since 1919, Routledge, 2008, ISBN 978-0-415-44563-4 [dostęp 2017-02-08] (ang.).
- ↑ Elihu Lauterpacht, International Law Reports, Cambridge University Press, 1945, ISBN 978-0-521-46353-9 [dostęp 2019-12-18] (ang.).
- ↑ Croatia - World Leaders [online], www.worldstatesmen.org [dostęp 2019-12-18].