Bitwa pod Trnawą

Bitwa pod Trnawą
	wojny husyckie
Czas	23–28 kwietnia 1430
Miejsce	Trnawa
Terytorium	Słowacja
Wynik	pyrrusowe zwycięstwo husytów
Strony konfliktu
Taboryci ; Sierotki ; jednostki z Nowego Miasta	Święte Cesarstwo Rzymskie ; Królestwo Węgier ; Serbia ; Margrabstwo Moraw
Dowódcy
Velek Koudelník z Březnic† ; Prokop Mały	Zygmunt Luksemburski ; Ścibor ze Ściborzyc ; Jan Mátik
Siły
~10 000	~10 000-12 000
Straty
~8 000	~6 000
	Położenie na mapie Słowacji miejsce bitwy
	48°22′14,6″N 17°37′36,0″E/48,370722 17,626667

Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bitwa pod Trnawą lub Bitwa pod Nagyszombat – bitwa w rejonie miasta Trnawa w dzisiejszej południowo-zachodniej Słowacji, która miała miejsce w dniach 23, 25 i 28 kwietnia 1430 roku, w okresie wojen husyckich.

Latem 1430 roku 10 000 husytów z Moraw pod dowództwem Velka Koudelníka z Březnic zaatakowało Węgry. W ówczesnym powiecie pozsońskim husyci splądrowali i spalili ok. 100 wiosek. Przeciwko Koudelníkowi stanęła armia pod dowództwem cesarza Zygmunta i jego zaufanego Ścibora ze Ściborzyc. Armię tworzyli żołnierze węgierscy i siedmiogrodzcy oraz Serbowie. Kolejna armia pod wodzą Jana Mátika z Tolovca składała się z czeskich rojalistów. Mátik był zazdrosny o zaufanie, jakim cesarz darzył Ścibora. Podczas bitwy wojska Ścibora i siły węgiersko-serbskie zaatakowały husytów, ale Mátik i rojaliści celowo opóźnili atak. Koudelník zginął w bitwie, lecz armia Zygmunta została zmuszona do ucieczki.

W bitwie zginęło 6000 żołnierzy cesarza Zygmunta oraz 8000 husytów. W 1431 r. armia husycka ponownie zaatakowała Górne Węgry, ale Miklós Rozgonyi pokonał husytów w bitwie pod Ilavą.

Bibliografia

Miroslav Lysý: Husitské vpády do Uhorska 1428 – 1431. Historický časopis, 2007.
Vladimír Segeš, Božena Šeďová: Pramene k vojenským dejinám slovenska I/3 1387 – 1526. Bratysława: Vojenský historický ústav, 2013.
Branislav Varsík: Husitske revolučné hnutie a Slovensko. Bratysława: Vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 1965.
Nagyszombati csata (Magyar Katolikus Lexikon)