Przejdź do zawartości

Charles Parsons

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charles Parsons
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1854
Londyn

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1931
Kingston

Zawód, zajęcie

inżynier
wynalazca

Rodzice

William Parsons

Odznaczenia
Order Zasługi (Wielka Brytania)

Charles Algernon Parsons (ur. 13 czerwca 1854 w Londynie, zm. 11 lutego 1931 w Kingston na Jamajce) − brytyjski inżynier, wynalazca, najbardziej znany jako konstruktor turbiny parowej, nazwanej jego nazwiskiem. Laureat Medalu Copleya.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Charles Parsons był czwartym synem Williama Parsonsa, 3. hrabiego Rosse, znanego astronoma pochodzenia irlandzkiego. Po uzyskaniu podstaw edukacji dzięki domowym nauczycielom w rodzinnej posiadłości Birr Castle, w 1871 roku rozpoczął studia w Trinity College w Dublinie, by po dwóch latach przenieść się do St John’s College na Uniwersytecie Cambridge[1]. Po uzyskaniu dyplomu z matematyki i mechaniki, w 1877 roku podjął pracę w firmie W. G. Armstrong w Elswick. Spędził tam cztery lata, rozwijając między innymi konstrukcje maszyn parowych. Kolejną firmą w karierze Charlesa Parsonsa były zakłady Kitson & Co. w Leeds. Tam z kolei poświęcił się opracowywaniu projektów torped napędzanych silnikami rakietowymi.

W 1884 roku przystąpił jako wspólnik do firmy Clarke, Chapman & Co. w Gateshead. Został szefem działu elektrycznego, pracując nad konstrukcją generatora elektrycznego dla jednostek pływających. Wynalazek Parsonsa: turbogenerator współpracujący z turbiną parową, został opatentowany 23 kwietnia 1884 roku. Cztery lata później opuścił spółkę, zakładając w 1889 roku swą własną firmę, C. A. Parsons & Co., produkującą turbogeneratory dla elektrowni w Newcastle upon Tyne. Dotychczasowe patenty pozostały własnością Clarke, Chapman & Co. (Parsons odkupił je w 1894 roku), więc swe prace nad turbinami musiał zaczynać od początku.

Po kilku latach eksperymentów kolejna firma, Parsons Steam Marine Turbine Company, zbudowała w 1894 roku eksperymentalny jacht "Turbinia"[2], napędzany turbinami parowymi. Pierwsze próby nie przyniosły spodziewanych efektów, głównie na skutek problemów z nieznanym wówczas zjawiskiem kawitacji. Po zmianach układu napędu i rodzaju śrub, jacht osiągnął prędkość ponad 34 węzłów. Spektakularna prezentacja możliwości jednostki podczas rewii morskiej z okazji diamentowego jubileuszu królowej Wiktorii na redzie Spithead 26 czerwca 1897 roku przyniosła firmie Parsonsa zamówienie na eksperymentalny niszczyciel o napędzie turbinowym, HMS "Viper", który wszedł do służby w 1900 roku. Rok później zbudowano pierwszy statek cywilny z nowym napędem, TS "King Edward".

Poza mechaniką, Charles Parsons przejawiał również zainteresowanie optyką. Posiadał znaczące udziały w dwóch przedsiębiorstwach tej branży: londyńskim Ross Ltd. oraz produkującą teleskopy Howard Grubb & Sons w Newcastle.

Osiągnięcia Charlesa Parsonsa przyniosły mu uznanie: w 1898 roku został członkiem Royal Society, w 1911 roku otrzymał szlachectwo, zaś w 1927 został odznaczony Orderem Zasługi. Zmarł 11 lutego 1931 roku na pokładzie statku "Duchess of Richmond" w porcie w Kingston na Jamajce. Jego przedsiębiorstwo, Parsons Steam Marine Turbine, przetrwało do dziś jako część koncernu Siemens AG.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ACAD ↓.
  2. Michał Hałas, Jak zainteresować wynalazkiem? - TRIZ - Baza Wiedzy, Szkolenia, Warsztaty, Wdrożenia Feed [online], www.triz.oditk.pl, 2 listopada 2020 [dostęp 2021-06-04] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]