Przejdź do zawartości

Kościół św. Pawła w Birmingham

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Pawła w Birmingham
St Paul's Church
Zabytek: nr rej. 1220815
Ilustracja
Kościół św. Pawła – widok od południa
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Birmingham

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Anglii

Imię

św. Pawła

Położenie na mapie Birmingham
Mapa konturowa Birmingham, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Pawła w Birmingham”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Pawła w Birmingham”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Pawła w Birmingham”
Położenie na mapie West Midlands
Mapa konturowa West Midlands, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Pawła w Birmingham”
Ziemia52°29′07,08″N 1°54′20,88″W/52,485300 -1,905800
Strona internetowa

Kościół św. Pawła w Birmingham – świątynia anglikańska w stylu georgiańskim położona w obrębie St Paul's Square w Birmingham w Anglii. Jest oznaczona pierwszą klasą zabytków w Wielkiej Brytanii. Została zaprojektowana przez Rogera Eykyna z Wolverhampton. Budowa zaczęła się w 1777 roku, a budynek poświęcono w roku 1779. W tamtym okresie kościół był uczęszczany przez wczesnych inżynierów i kupców z Birmingham. Matthew Boulton i James Watt posiadali w kościele swoje własne rzędy ławek (w tamtych czasach można je było kupować).

Kościół zbudowany jest na planie prostokąta, wyglądem przypomina St Martin-in-the-Fields w Londynie. Wieża została dodana w 1823 roku przez Francisa Goodwina.

Organy

[edytuj | edytuj kod]

Kościół posiada dobrą akustykę i od dawna organizowano w nim koncerty. Aktualnie odbywają się w nim comiesięczne koncerty organowe organizowane przez Paula Carra[1].

Pierwsze udokumentowane organy zostały zbudowane w 1830 roku przez Jamesa Bishopa. Były zlokalizowane w zachodniej galerii kościoła. Organy zostały powiększone w 1838 przez Banfielda, a w 1871 przez Bevington and Sons. Pracowali oni nad organami ponownie w 1897 roku.

Organy zostały przeniesione w swoje obecne miejsce w 1927 przez Conacher Sheffield & Co – zostały też wtedy w dużym stopniu rozbudowane. Niestety szafa organowa była zbyt duża i organy nie pasowały do nowego miejsca – organy zostały więc przebudowane.

Po uszkodzeniach związanych z drugą wojną światową (bombardowania) i oddziaływaniem pogody organy były w złym stanie. Ostatnia większa przebudowa została wykonana przez Hill, Norman & Beard w 1964 roku. W tej formie organy istnieją do dziś, z niewielkimi zmianami.

Dzwony

[edytuj | edytuj kod]

Dzwony zostały dodane w 2005 roku, w ramach obchodów 250. rocznicy organizacji St.Martin’s Guild of Church Bell Ringers. Oficjalne otwarcie miało miejsce 25 listopada 2005 roku. Zestaw składa się z dziesięciu dzwonów – dzwon tenorowy waży 641 kilogramów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paul Carr Organist
  2. St Pauls bells. [dostęp 2012-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-28)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marie Elizabeth Haddleton, The Jewellery Quarter – History and Guide, Birmingham: Y.B.A. Publications, 1987, ISBN 0-9513108-0-1, OCLC 60089908.
  • Pevsner Architectural Guides – Birmingham, Andy Foster, 2005, ISBN 0-300-10731-5

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]