Przejdź do zawartości

Lado Gudiaszwili

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lado Gudiaszwili
ლადო გუდიაშვილი
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1896
Tbilisi

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1980
Tbilisi

Narodowość

gruzińska

Dziedzina sztuki

malarstwo
grafika

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”
Strona internetowa

Lado (Włodzimierz) Gudiaszwili (gruz. ლადო გუდიაშვილი, ur. 6 marca?/18 marca 1896 w Tyflisie, zm. 20 lipca 1980 tamże) – malarz, grafik i scenograf gruziński.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kolejarza. W latach 1910–1914 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Tbilisi, potem pracował jako nauczyciel rysunku w gimnazjum.

W latach 1914–1918 należał do grupy literatów gruzińskich „Błękitne rogi”. W roku 1915 spotkał gruzińskiego malarza naiwnego Nika Pirosmanaszwilego. W roku 1919 wystawił 80 obrazów na pierwszej wystawie indywidualnej w Tbilisi.

Dzięki uzyskanemu stypendium rozpoczął 1919 studia w paryskiej Académie Ranson. W następnym roku prace jego wzbudziły zainteresowanie na Salonie Jesiennym (Salon d’Automne). Odwiedzał kolonię artystyczną „La Ruche” w XV dzielnicy Paryża, gdzie spotkał malarzy Pabla Picassa, Amedeo Modiglianiego, Fernanda Légera, Maurice’a Utrilla, Natalię Gonczarową i Michaiła Łarionowa oraz poetów Louisa Aragona und André Bretona. W następnych latach wystawiał obrazy w wielu miastach Europy i w Nowym Jorku. Mimo sukcesów we Francji, powrócił 1926 do Gruzji, gdzie rozpoczął wykłady na Akademii Sztuk Pięknych w Tbilisi.

W twórczości nawiązywał do malarstwa dawnej Gruzji i Persji. Tematem jego malarstwa było życie ówczesnej Gruzji, ale też historia i mitologia. Na wielu obrazach pojawiały się akty. Nie uległ naciskom, by malował socrealistyczne obrazy o tematyce produkcyjnej. W roku 1946 wykonał freski w kopule apsydy kościoła Kaszweti (św. Jerzego) w Tbilisi, za co został wykluczony z KPZR i pozbawiony profesury w Akademii.

W okresie powojennym stworzył „cykl antyfaszystowski” poświęcony grozie wojny, co przyniosło mu przydomek „gruzińskiego Goi”. W 1979 otrzymał honorowe obywatelstwo Tbilisi.

Po śmierci został pochowany w Panteonie Gruzji na górze Mtacminda w Tbilisi.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Moisei Kagan: Lado Gudiaschwili. Aurora Art Publishers, Leningrad 1984

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]