gubernator

gubernator (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɡubɛrˈnatɔr], AS: [gubernator], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) adm. tytuł wysokich urzędników zarządzających częścią terytorium w niektórych państwach; zob. też gubernator w Wikipedii

(1.2) daw. administrator latyfundium w dawnej Polsce

(1.3) eduk. wychowawca młodzieży

(1.4) eduk. tytuł nadawany dyrektorom szkół w krajach anglosaskich

(1.5) adm. tytuł nadawany osobie kierującej wielką korporacją albo bankiem

(1.6) adm. tytuł duchownego zarządzającego Państwem Watykańskim w imieniu papieża

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gubernator	gubernatorzy / gubernatorowie
dopełniacz	gubernatora	gubernatorów
celownik	gubernatorowi	gubernatorom
biernik	gubernatora	gubernatorów
narzędnik	gubernatorem	gubernatorami
miejscownik	gubernatorze	gubernatorach
wołacz	gubernatorze	gubernatorzy / gubernatorowie
depr. M. i W. lm: (te) gubernatory

przykłady:

(1.1) W Stanach Zjednoczonych gubernator oznacza zwierzchnika administracji stanu albo wyspy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) generał-gubernator

synonimy:

(1.3) guwerner

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gubernatorat n, gubernatorstwo n, gubernatorostwo n, gubernatorowa ż, gubernatorówna ż, gubernatorowanie n, gubernia ż

czas. gubernatorować ndk.

przym. gubernatorski, gubernialny, guberski

przysł. gubernatorsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. gubernator < łac. guberno + -tor < gr. κυβερνάω → sterować, prowadzić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) governor
• bułgarski: (1.1) губернатор m
• czeski: (1.1) guvernér m
• esperanto: (1.1) guberniestro, gubernatoro, neol. gubernanto
• francuski: (1.1) gouverneur m
• gocki: (1.1) 𐍂𐌰𐌲𐌹𐌽𐌴𐌹𐍃 m
• hiszpański: (1.1) gobernador m
• kataloński: (1.1) governador m
• łaciński: (1.1) gubernator m
• niemiecki: (1.1) Gouverneur m
• nowogrecki: (1.1) κυβερνήτης m
• rosyjski: (1.1) губернатор m
• słowacki: (1.1) guvernér m
• szwedzki: (1.1) guvernör w
• ukraiński: (1.1) губернатор m
• węgierski: (1.1) kormányzó
• włoski: (1.1) governatore m

źródła:

gubernator (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żegl. sternik

(1.2) przen. naczelnik, gubernator

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gubernātor	gubernātōrēs
dopełniacz	gubernātōris	gubernātōrum
celownik	gubernātōrī	gubernātōribus
biernik	gubernātōrem	gubernātōrēs
ablatyw	gubernātōre	gubernātōribus
wołacz	gubernātor	gubernātōrēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. guberno

przysł. gubernanter

rzecz. gubernaculum n, gubernantia ż, gubernatio ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. guberno + -tor < gr. κυβερνάω → sterować, prowadzić

uwagi:

źródła: