poliptyk
poliptyk (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) szt. praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku; zob. też poliptyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poliptyk poliptyki dopełniacz poliptyku poliptyków celownik poliptykowi poliptykom biernik poliptyk poliptyki narzędnik poliptykiem poliptykami miejscownik poliptyku poliptykach wołacz poliptyku poliptyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) dzieło
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. πολύπτυχος < gr. πολύς + πτυχή
- uwagi:
- zobacz też: dyptyk • tryptyk • kwadryptyk • pentaptyk • heksaptyk • heptaptyk • octaptyk • poliptyk
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) polyptych
- czeski: (1.1) polyptych m
- esperanto: (1.1) poliptiko
- fiński: (1.1) polyptyykki
- francuski: (1.1) polyptyque
- hiszpański: (1.1) políptico m
- kataloński: (1.1) políptic
- litewski: (1.1) poliptikas
- niderlandzki: (1.1) polyptiek
- niemiecki: (1.1) Polyptychon
- nowogrecki: (1.1) πολύπτυχο n
- portugalski: (1.1) políptico m
- szwedzki: (1.1) polyptyk
- turecki: (1.1) poliptik
- włoski: (1.1) polittico m
- źródła: