Blëssa

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

La Blëssa a l'é na propietà ëd serte còse. Na còsa a l'é bela se a pias vardela, scotela, sentila, tastela o penseje. L'opòst ëd bel a l'é brut. A l'é ëdcò ël nòm ëd cheicòs ch'a l'é malfé descrive. La natura dë sto sentì a cangia da përson-a a përson-a e da cultura a cultura. As sà pa se mach j'uman a peusso provelo.

A-i é vàire ideje dzor a lòn ch'a sia la blëssa. Për esempi:

Quand che n'oget d'art a smija real. Për esempi, na bela pitura a peul esse un-a cha smija pròpi real.
Quand che n'oget a smija pròpi lòn ch'it pense a dovrìa smijé. Për esempi, un bel erbo a peul esse un con un bel bion maron e dle bele feuje vërde.
La manera che n'oget an fà sente: content, trist, anrabià, o cheich àutra emossion. Për esempi, un bel tòch ëd mùsica a peul esse un che a fà sente le përson-e pròpi contente o pròpi triste.
La qualità ëd n'oget. Për esempi, na bela stòria a peul esse un-a bin scrivùa.

A-i é anco' d'àutre ideje. Cheiche còse che la gent a pensa a sio bele a intro pa an gnun-e ëd coste ideje.