ข้ามไปเนื้อหา

อึงโกโล ก็องเต

หน้าถูกกึ่งป้องกัน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อึงโกโล ก็องเต
ก็องเตขณะเล่นให้กับเชลซีในปี ค.ศ. 2020
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม อึงโกโล ก็องเต
วันเกิด (1991-03-29) 29 มีนาคม ค.ศ. 1991 (33 ปี)[1][2]
สถานที่เกิด ปารีส ฝรั่งเศส
ส่วนสูง 1.71 m (5 ft 7 1⁄2 in)[2]
ตำแหน่ง กองกลาง
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
 อัลอิตติฮาด
หมายเลข 7
สโมสรเยาวชน
ซูว์แรน
บูลอญ
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2011–2013 บูลอญ 38 (3)
2013–2015 ก็อง 75 (4)
2015–2016 เลสเตอร์ซิตี 37 (1)
2016–2023 เชลซี 190 (11)
2023– อัลอิตติฮาด 13 (1)
ทีมชาติ‡
2016– ฝรั่งเศส 53 (2)
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น
ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 18 มิถุนายน 2021
‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด
ณ วันที่ 28 มิถุนายน 2021

อึงโกโล ก็องเต (ฝรั่งเศส: N'Golo Kanté) เกิดเมื่อวันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 1991 เป็นนักฟุตบอลชาวฝรั่งเศสเชื้อสายมาลี ปัจจุบันเล่นให้กับสโมสรอัลอิตติฮาดในตำแหน่งกองกลาง

สโมสร

ช่วงเริ่มต้น

ก็องเต เคยเป็นนักฟุตบอลระดับเยาวชนของบูลอญ และได้ลงสนามในฐานะนักฟุตบอลอาชีพเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 2012 ในการแข่งขันลีกเดอ นัดที่บูลอญแพ้คาบ้านต่ออาแอสโมนาโก 1–2 [3] ต่อมาในฤดูกาล 2012–13 ก็องเต ยังคงเล่นให้กับบูลอญที่ตกชั้นลงมาแข่งขันในระดับดิวิชัน 3 ฝรั่งเศส

ปี 2013 ก็องเต มีโอกาสลงเล่นในระดับลีกเดออีกครั้ง เมื่อได้ย้ายไปเล่นให้กับก็อง ซึ่งจัดว่าเป็นสโมสรฟุตบอลชื่อดังในจังหวัดกาลวาโดส, แคว้นนอร์ม็องดี โดยก็องเต ลงเล่นไปถึง 38 นัด เป็นผู้เล่นตัวหลักตลอดฤดูกาล 2013–14 ก่อนจะพาสโมสรจบฤดูกาลด้วยอันดับ 3 และได้เลื่อนชั้นสู่ลีกเอิง

ฤดูกาล 2013–14 ก็องเต ได้เล่นในระดับลีกเอิงหรือลีกสูงสุดของฝรั่งเศสเป็นครั้งแรก โดยเขาได้ลงสนามในลีกเอิงเป็นนัดแรกเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม ปี 2014 ในนัดที่บุกไปชนะเอวิยอง 0–3 ซึ่งก็องเต ยิงประตูในนัดดังกล่าวได้ 1 ประตู และตลอดฤดูกาลเขาเป็นผู้เล่นตัวหลักและยิงประตูในลีกได้รวม 2 ประตู

เลสเตอร์ซิตี

ในฤดูกาล 2015–2016 ก็องเต ย้ายมาอยู่กับ เลสเตอร์ซิตี เขาทำผลงานได้ยอดเยี่ยมและพาสโมสรคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกสมัยแรกได้ และเป็นการคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกครั้งแรกของเจ้าตัวเองด้วย

เชลซี

หลังจบฤดูกาล 2015–16 หรือช่วงก่อนเริ่มฤดูกาล 2016–17 ก็องเตจึงได้ย้ายไปสู่เชลซี ด้วยค่าตัวคาดว่าประมาณ 32 ล้านปอนด์ (ประมาณ 1,760 ล้านบาท) ด้วยระยะเวลาสัญญา 5 ปี และในฤดูกาลเดียวกันนี้ ก็องเตได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีของพีเอฟเออีกด้วย[4]

ทีมชาติ

จากผลงานการเล่นที่ยอดเยี่ยม ทำให้ก็องเตได้ติดทีมชาติฝรั่งเศส ชุดแข่งขันในรายการฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 แต่เป็นได้แค่รองแชมป์ หลังแพ้ให้ทีมชาติโปรตุเกส 1-0 ในรอบชิงชนะเลิศ

ในฟุตบอลโลก 2018 ก็องเตเป็นกำลังสำคัญที่พาทีมชาติฝรั่งเศสคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกสมัยที่ 2 ได้สำเร็จ

สถิติอาชีพ

ทีมชาติ

ณ วันที่ 26 มีนาคม 2019[5]
ทีมชาติ ปี ลงเล่น ประตู
ฝรั่งเศส 2016 13 1
2017 7 0
2018 16 0
2019 2 0
ทั้งหมด 38 1

ประตูในนามทีมชาติ

ณ วันที่ 22 มีนาคม 2019[5]
ลำดับ วันที่ สนาม นัดที่ คู่แข่ง ประตู ผล รายการแข่งขัน อ้างอิง
1 29 มีนาคม 2016 Stade de France, Saint-Denis, France 2 ธงชาติรัสเซีย รัสเซีย 1–0 4–2 เกมกระชับมิตร [6]
2 14 พฤศจิกายน 2020 Estádio da Luz, Lisbon, Portugal 44 ธงชาติโปรตุเกส โปรตุเกส 1–0 1–0 ยูฟ่าเนชันส์ลีก ฤดูกาล 2020–21 ลีกเอ

เกียรติประวัติ

เลสเตอร์ซิตี

เชลซี

ฝรั่งเศส

รางวัลส่วนตัว

  • PFA Team of the Year: พรีเมียร์ลีก 2015–16,[14] พรีเมียร์ลีก 2016–17[15]
  • ESM Team of the Year: 2015–16,[16] 2016–17[17]
  • Leicester City Players' Player of the Year: 2015–16[18]
  • L'Équipe Team of the Year: 2016,[19] 2017,[20] 2018[21]
  • PFA Fans' Premier League Player of the Month: มีนาคม 2017[22]
  • PFA Players' Player of the Year: 2016–17[23]
  • Premier League Player of the Season: 2016–17[7]
  • FWA Footballer of the Year: 2016–17[24]
  • Chelsea Players' Player of the Year: 2016–17[25]
  • Chelsea Player of the Year: 2017–18[26]
  • Trophées UNFP for Best French Player Abroad: 2017,[27] 2018[28]
  • London Football Awards Player of the Year: 2017[29]
  • French Player of the Year: 2017[30]
  • FIFA FIFPro World XI: 2018[31]
  • FIFA FIFPro World XI 2nd team: 2017[32]
  • FIFA FIFPro World XI 3rd team: 2016[33]
  • The Best FIFA Men's Player: 2017 – อันดับที่ 9[34]
  • บาลงดอร์: 2017 (อันดับที่ 8),[35] 2018 (อันดับที่ 11)[36]
  • UEFA Team of the Year: 2018[37]
  • UEFA Europa League Squad of the Season: 2018–19[38]

เครื่องอิสริยาภรณ์

อ้างอิง

  1. ↑ "FIFA World Cup Russia 2018: List of players: France" (PDF). FIFA. 15 July 2018. p. 11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 19 June 2018. สืบค้นเมื่อ 28 September 2018.
  2. ↑ 2.0 2.1 "N'Golo Kante". Chelsea F.C. สืบค้นเมื่อ 5 October 2018.
  3. ↑ "US Boulogne vs. Monaco - 18 May 2012 - Soccerway". soccerway.com. สืบค้นเมื่อ 2014-06-04.
  4. ↑ หน้า 19, ก็องเตซิวยอดเยี่ยม เสือใต้เล็งอเล็กซิส. ไทยรัฐปีที่ 68 ฉบับที่ 21644: วันอังคารที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2560 แรม 14 ค่ำ เดือน 5
  5. ↑ 5.0 5.1 "Kanté, N'Golo". National Football Teams. Benjamin Strack-Zimmermann. สืบค้นเมื่อ 25 April 2019.
  6. ↑ "France 4–2 Russia". BBC Sport. 29 March 2016. สืบค้นเมื่อ 28 September 2018.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 "N'Golo Kanté: Overview". Premier League. สืบค้นเมื่อ 28 September 2018.
  8. ↑ McNulty, Phil (19 May 2018). "Chelsea 1–0 Manchester United". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 19 May 2018.
  9. ↑ McNulty, Phil (27 May 2017). "Arsenal 2–1 Chelsea". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 18 May 2019.
  10. ↑ Bevan, Chris (29 May 2019). "Chelsea 4–1 Arsenal". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 29 May 2019.
  11. ↑ McNulty, Phil (24 February 2019). "Chelsea 0–0 Manchester City". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 22 April 2019.
  12. ↑ McNulty, Phil (15 July 2018). "France 4–2 Croatia". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 28 September 2018.
  13. ↑ McNulty, Phil (11 July 2016). "Portugal 1–0 France". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 28 September 2016.
  14. ↑ "PFA awards: Leicester and Spurs dominate Premier League team". BBC Sport. 21 April 2016. สืบค้นเมื่อ 6 May 2018.
  15. ↑ "PFA teams of the year: Chelsea and Tottenham dominate Premier League XI". BBC Sport. 20 April 2017. สืบค้นเมื่อ 6 May 2018.
  16. ↑ Das Ist das ESM-Team der Saison: Die Top-11 des Europäischen Fußballs. kicker (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 9 May 2017.
  17. ↑ "ESM Top-Elf: Ein Bayern-Star in Europas Elite". Abendzeitung (ภาษาเยอรมัน). 8 June 2017. สืบค้นเมื่อ 12 June 2017.
  18. ↑ "Leicester City awards: Leicester City team".
  19. ↑ Euan McTear (2 January 2017). "Four Real Madrid players in L'Equipe's team of 2016". Marca. สืบค้นเมื่อ 17 August 2019.
  20. ↑ "Equipe type monde 2017 : Le PSG dans le sillage du Real". L'Équipe. 2 January 2018. สืบค้นเมื่อ 3 January 2018.
  21. ↑ "L'équipe type Monde 2018 de " L'Équipe "". L'Équipe. 3 January 2018. สืบค้นเมื่อ 4 January 2018.
  22. ↑ "Chelsea's N'Golo Kante wins PFA Fans' Premier League Player of the Month for March". Sky Sports. สืบค้นเมื่อ 31 March 2017.
  23. ↑ "Men's PFA Players' Player of the Year 2017". Professional Footballers' Association. 13 April 2017.
  24. ↑ "N'Golo Kante is Footballer of the Year". Football Writers' Association. สืบค้นเมื่อ 8 May 2017.
  25. ↑ "Hazard named Chelsea Player of the Year". สืบค้นเมื่อ 29 May 2017.
  26. ↑ "ANNUAL AWARDS 2018 – KANTE IS NO.1". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 July 2018. สืบค้นเมื่อ 11 May 2018.
  27. ↑ "N'Golo Kanté (Chelsea) élu meilleur Français de l'étranger". L’Équipe. 15 May 2017. สืบค้นเมื่อ 15 May 2017.
  28. ↑ "Trophées UNFP : N'Golo Kanté récompensé du titre de meilleur joueur français évoluant à l'étranger". France Football. 13 May 2018. สืบค้นเมื่อ 13 May 2018.
  29. ↑ "London Football Awards".
  30. ↑ "Le sommaire du nouveau numéro de France Football avec N'Golo Kanté élu joueur français de l'année". France Football (ภาษาฝรั่งเศส). 26 December 2017. สืบค้นเมื่อ 26 December 2017.
  31. ↑ "De Gea, Kante and Mbappe in World 11". FIFPro. 24 September 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-11. สืบค้นเมื่อ 25 September 2018.
  32. ↑ "2016–2017 World 11: the Reserve Teams – FIFPro World Players' Union". FIFPro. 23 October 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-06. สืบค้นเมื่อ 23 October 2017.
  33. ↑ "2016 World 11: the reserve teams – FIFPro World Players' Union". FIFPro. 9 January 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-09. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  34. ↑ "FIFA Football Awards 2017 – Voting Results" (PDF). FIFA. 23 October 2017. สืบค้นเมื่อ 23 October 2017.
  35. ↑ "Le classement complet du Ballon d'Or 2017". France Football. 7 December 2017. สืบค้นเมื่อ 7 December 2017.
  36. ↑ "Le classement final du Ballon d'Or France Football 2018". France Football (ภาษาฝรั่งเศส). 3 December 2018. สืบค้นเมื่อ 3 December 2018.
  37. ↑ "UEFA.com fans' Team of the Year 2018 revealed". UEFA. 11 January 2019. สืบค้นเมื่อ 11 January 2019.
  38. ↑ "UEFA Europa League Squad of the 2018/19 Season". UEFA. 30 May 2019. สืบค้นเมื่อ 30 May 2019.
  39. ↑ "Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination" [Decree of 31 December 2018 on promotion and appointment]. Journal Officiel de la République Française (ภาษาฝรั่งเศส). 2019 (0001). 1 January 2019. PRER1835394D. สืบค้นเมื่อ 24 August 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อึงโกโล ก็องเต
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อึงโกโล_ก็องเต&oldid=11891370"