ข้ามไปเนื้อหา

เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จอมพล
เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค
Paul von Hindenburg
ประธานาธิบดีเยอรมนี
ดำรงตำแหน่ง
12 พฤษภาคม 1925 – 2 สิงหาคม 1934
ก่อนหน้าฟรีดริช เอเบิร์ท
ถัดไปอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (ฟือเรอร์แห่งเยอรมนี)
หัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่จักรวรรดิเยอรมัน
ดำรงตำแหน่ง
29 สิงหาคม 1916 – 3 กรกฎาคม 1919
กษัตริย์จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2
ประธานาธิบดีฟรีดริช เอเบิร์ท
ก่อนหน้าเอริช ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์
ถัดไปวิลเฮ็ล์ม เกรอเนอร์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
เพาล์ ลูทวิช ฮันส์ อันโทน ฟ็อน เบ็นเนอเคินดอร์ฟ อุนท์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค

2 ตุลาคม ค.ศ. 1847(1847-10-02)
โพเซิน, ราชอาณาจักรปรัสเซีย (ปัจจุบันคือพอซนาน, โปแลนด์)
เสียชีวิต2 สิงหาคม ค.ศ. 1934(1934-08-02) (86 ปี)
น็อยเด็ค, ปรัสเซียตะวันออก, เยอรมนี (ปัจจุบันคือออกรอแจแญตส์, โปแลนด์)
ศาสนาลูเทอแรน
พรรคการเมืองอิสระ (สายอนุรักษนิยม)
บุตร3 คน
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
สังกัดกองทัพบกปรัสเซีย
กองทัพบกเยอรมัน
ประจำการค.ศ. 1866–1919
ยศMariscal prussià จอมพล (Generalfeldmarschall)
ผ่านศึก

เพาล์ ลูทวิช ฮันส์ อันโทน ฟ็อน เบ็นเน็คเคินดอร์ฟ อุนท์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค (เยอรมัน: Paul Ludwig Hans Anton von Beneckendorff und von Hindenburg) เป็นทหารและรัฐบุรุษชาวเยอรมัน เขาเป็นผู้บัญชาการทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และต่อมาเป็นประธานาธิบดีเยอรมนีใน ค.ศ. 1925 จนถึงแก่อสัญกรรม ฮินเดินบวร์คมีส่วนสำคัญที่ทำให้ฮิตเลอร์ได้เถลิงอำนาจใน ค.ศ. 1933 (แม้เขาไม่ชอบฮิตเลอร์) เขายอมลงนามตั้งฮิตเลอร์เป็นนายกรัฐมนตรี ทั้งที่ขณะนั้นพรรคนาซียังเป็นเสียงข้างน้อยในที่ประชุมใหญ่ไรชส์ทาค

ฮินเดินบวร์คเกิดในตระกูลขุนนางปรัสเซียระดับล่าง เขาเข้าร่วมกองทัพหลวงปรัสเซียในปี 1866 และผ่านสงครามออสเตรีย-ปรัสเซีย สงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย ฮินเดินบวร์คเกษียณอายุราชการในปี 1911 ขณะมียศเป็นพลเอกทหารราบ แต่เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งปะทุขึ้นใน ค.ศ. 1914 เขาก็ถูกเรียกเข้ารับราชการใหม่ในวัย 66 ปี เขาสร้างชื่อเสียงไปทั่วประเทศจากชัยชนะในยุทธการที่ทันเนินแบร์คและได้เลื่อนยศเป็นจอมพลในวันที่ 27 พฤศจิกายน 1914 ต่อมาฮินเดินบวร์คได้รับตำแหน่งหัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่จักรวรรดิในปี 1916[1] ความนิยมชมชอบในตัวเขาพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นลัทธิบูชาบุคคล จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มทรงเพิ่มอำนาจเขาในกรมบัญชาการทหารสูงสุด ในที่สุด จอมพลฮินเดินบวร์คและผู้ช่วยอย่างพลเอกเอริช ลูเดินดอร์ฟ ก็กลายเป็นสองผู้มีอำนาจเบ็ดเสร็จทางทหาร

ภายหลังเยอรมนีแพ้สงคราม ฮินเดินบวร์คเกษียณในปี 1919 แล้วก็กลับสู่แวดวงระดับชาติอีกครั้งในปี 1925 เพื่อลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีคนที่สองและเขาก็ชนะการเลือกตั้ง เขาชนะการเลือกตั้งอีกครั้งในปี 1932 โดยกวาดที่นั่งเหนือพรรคนาซีอย่างขาดลอย แม้ฮินเดินบวร์คพยายามขัดขวางฮิตเลอร์และพยายามรักษาเสถียรภาพทางการเมืองในประเทศที่กำลังเผชิญภัยคุกคามจากกระแสคอมมิวนิสต์ การยุบสภาในเดือนพฤศจิกายน 1932 ทำให้พรรคนาซีชนะเลือกตั้งได้ครองเสียงอันดับหนึ่งในที่ประชุมใหญ่ไรชส์ทาค ฮินเดินบวร์คยอมแต่งตั้งฮิตเลอร์เป็นนายกรัฐมนตรีในต้นปี 1933 และเดือนต่อมาก็ลงนามในกฤษฎีกาเพลิงไหม้ไรชส์ทาคซึ่งระงับสิทธิเสรีภาพของประชาชน ท้ายที่สุด สถานการณ์ก็บีบให้เขาลงนามในรัฐบัญญัติมอบอำนาจแก่ฮิตเลอร์ในเดือนมีนาคม 1933 อันเป็นจุดเริ่มต้นของระบอบนาซีอย่างเป็นทางการ ฮินเดินบวร์คเริ่มลดบทบาทตัวเองลงเนื่องด้วยเหตุผลทางสุขภาพ

ในปีถัดมา ประธานาธิบดีฮินเดินบวร์คซึ่งพำนักอยู่ในบ้านพักที่ปรัสเซียตะวันออก ได้ถึงแก่อสัญกรรมจากโรคมะเร็งปอดในวัย 86 ปี ฮิตเลอร์จึงได้ให้คณะรัฐมนตรีผ่าน "กฎหมายว่าด้วยตำแหน่งประมุขสูงสุดแห่งไรช์" ประกาศตนเป็น "ฟือเรอร์และนายกรัฐมนตรีไรช์" แทนที่ตำแหน่งประธานาธิบดี[2]

ภูมิหลัง

[แก้]

เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค เกิดเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม ค.ศ. 1847 ในเมืองโพเซิน ราชอาณาจักรปรัสเซีย จักรวรรดิเยอรมัน[3] (ปัจจุบันตั้งอยู่ในโปแลนด์) เป็นบุตรคนโตขุนนางปรัสเซีย ฮันส์ โรแบร์ท ลูทวิช ฟ็อน เบ็นเน็คเคินดอร์ฟ อุนท์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค (Hans Robert Ludwig von Beneckendorff und von Hindenburg) กับนางลูอีเซอ ชวิคคาร์ท (Luise Schwickart) ตระกูลฮินเดินบวร์คเป็นทายาทสืบสายตรงของมาร์ติน ลูเทอร์ เพาล์มีน้องสามคน นามว่า อ็อทโท (เกิด 1849), อีดา (เกิด 1851) และแบร์นฮาร์ท (เกิด 1859)

เพาล์มีความภาคภูมิใจในตระกูลของตนเองอย่างมาก ตระกูลของเขาสามารถสืบประวัติย้อนไปได้ถึงปี 1289[4] นามสกุลคู่ "เบ็นเน็คเคินดอร์ฟ-ฮินเดินบวร์ค" เริ่มถูกใช้ในปี 1789 เพื่อแสดงความสืบตระกูลในเอกสารราชการ แต่ชีวิตประจำวันพวกเขาใช้เพียงสกุลเบ็นเน็คเคินดอร์ฟเท่านั้น

เกียรติยศ

[แก้]

อิสริยาภรณ์ปรัสเซีย

[แก้]

ยศทหาร

[แก้]
  • เมษายน 1866 : ร้อยตรี (Sekondeleutnant)
  • เมษายน 1872 : ร้อยโท (Premierleutnant)
  • เมษายน 1878 : ร้อยเอก (Hauptman)
  • พฤศจิกายน 1885 : พันตรี (Major)
  • กุมภาพันธ์ 1891 : พันโท (Oberstleutnant)
  • มีนาคม 1894 : พันเอก (Oberst)
  • มีนาคม 1897 : พลตรี (Generalmajor)
  • กรกฎาคม 1900 : พลโท (Generalleutnant)
  • มิถุนายน 1905 : พลเอกทหารราบ (General der Infanterie)
  • สิงหาคม 1914 : พลเอกอาวุโส (Generaloberst)
  • พฤศจิกายน 1914 : จอมพล (Generalfeldmarschall)

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1922). "Hindenburg, Paul von" . Encyclopædia Britannica. 31 (12th ed.). London & New York. pp. 370–371.
  2. ↑ Overy, Richard (2004). The Dictators: Hitler's Germany, Stalin's Russia. London: W.W. Norton. ISBN 0393020304.
  3. ↑ Mapa.szukacz.pl – Mapa Polski z planami miast เก็บถาวร 2020-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน at mapa.szukacz.pl
  4. ↑ Hindenburg, Marshal von (1921). Out of my life. Vol. 1. แปลโดย F. A. Holt. New York: Harper & Brothers. pp. 1–19.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
ก่อนหน้า เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค ถัดไป
ฟรีดริช เอเบิร์ท ประธานาธิบดีเยอรมนี
และผู้บัญชาการสูงสุดกองทัพเยอรมัน
(ค.ศ. 1925 – 1934) 		อดอล์ฟ ฮิตเลอร์
ในตำแหน่งฟือเรอร์
พลเอก เอริช ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์ หัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่
(ค.ศ. 1916 – 1919) 		พลโท วิลเฮ็ล์ม เกรอเนอร์
ไม่มี ผู้บัญชาการใหญ่เขตตะวันออก
(ค.ศ. 1914 – 1916) 		จอมพล เลโอพ็อลท์
เจ้าชายแห่งบาวาเรีย
[[วิกิพีเดีย:|ข้อมูลบุคคล]]
ชื่อ Hindenburg, Paul von}
ชื่ออื่น
รายละเอียดโดยย่อ German field marshal, statesman
วันเกิด 2 October 1847
สถานที่เกิด Poznań, Prussia
วันตาย 2 August 1934
สถานที่ตาย Neudeck, Germany
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เพาล์_ฟ็อน_ฮินเดินบวร์ค&oldid=11902139"