Эчтәлеккә күчү

HD116235

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD116235 latin yazuında])
HD116235
Каталог коды GSC 00306-00269[1], HD 116235[1], SAO 119905[1], HIP 65241[1], HR 5040[1], 1RXS J132209.8+050918[1], 2MASS J13220967+0509170[1], BD+05 2737[1], GC 18091[1], GCRV 7941[1], HIC 65241[1], PPM 159703[1], TD1 16804[1], TYC 306-269-1[1], UBV 12068[1], uvby98 100116235[1], WDS J13222+0509AB[1], YZ 5 6391[1], YPAC 524[1], [ZEH2003] RX J1322.1+0509 1[1], RX J1322.1+0509[1], WEB 11514[1], Gaia DR2 3716436373755666432[1], 64 Vir[1], Gaia DR3 3716436373755666432[1], TIC 393700094[1], AG+05 1822[1], UBV M 19314[1], Renson 33550[1], DRS 13[1], GEN# +1.00116235[1], SKY# 24682[1] һәм WISEA J132209.65+050916.7[2]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы
Җирдән ераклык 65,983 ± 0,5886 парсек[3] һәм 70,4702 парсек[2]
Скорость вращения звезды 19,3 ± 1 km/s[4]
Параллакс 15,1555 ± 0,1352 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −40,277 ± 0,091 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −87,957 ± 0,167 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −10,3 ± 1 km/s[5]
Спектраль сыйныф kA3hA6mA7[6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,873 ± 0,009[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,79
Металличность 0,41[8]
Радиюс 1,92 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 200,54043702693 °[3]
Авышлык 5,15475430455 °[3]
Нәтиҗәле температура 8900 K[5]
Өслек гравитациясе 21 400 сантиметр на секунду в квадрате[5]

HD116235 — Сөмбелә йолдызлыгында урнашкан kA3hA6mA7[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,873 ± 0,009[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 64 Vir SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ M. Ammler-von Eiff, A. Reiners New measurements of rotation and differential rotation in A-F stars: are there two populations of differentially rotating stars? // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201118724 — arXiv:1204.2459
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Khalack, V., LeBlanc, F. Project VeSElkA: analysis of Balmer line profiles of slowly rotating chemically peculiar stars // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — 10 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/150/1/2 — arXiv:1505.08158
  6. ↑ 6,0 6,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ Erspamer D., North P. Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE and CORALIE // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2003. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20021711 — arXiv:astro-ph/0210065
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD116235&oldid=2930814