La Brévine
| La Brévine | |
|---|---|
 | |
| Basisdate | |
| Staat: | Schwiiz |
| Kanton: | Nöieburg (NE) |
| Bezirk: | (Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.) |
| BFS-Nr.: | 6432 |
| Poschtleitzahl: | 2406 |
| Koordinate: | 536726 / 203768 |
| Höchi: | 1'043 m ü. M. |
| Flächi: | 41.82 km² |
| Iiwohner: | 606 (31. Dezämber 2022)[1] |
| Website: | www.labrevine.ch |
 Chilche (1604) | |
| Charte | |
 | |
La Brévine (frankoprovenzalisch [la brəˈvəna]) isch e Gmai vom Kanton Nöieburg.
Geografi
La Brévine umfasst s glychnamig Dorf (1'046 m ü. M.) un d Wyler Le Brouillet (1'060 m ü. M.) un Bémont (1'050 m ü. M.), Les Taillères (1'055 m ü. M.) un La Chatagne (1'056 m ü. M.).
Dr Gmeindbann vo La Brévine lyt im Jura. Er het 59,5 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 30,5 Prozänt Wald, 5,9 Prozänt Sidligsflechi un 4,1 Prozänt sunschtigi Flechi.
D Nochbergmaine vu La Brévine sin Val-de-Travers, Les Ponts-de-Martel, La Chaux-du-Milieu un Le Cerneux-Péquignot im Kanton Nöueburg un Grand’Combe-Châteleu, Les Gras, Ville-du-Pont un Hauterive-la-Fresse z Frankrych.
D Bärglandschaft i däm Gebiet macht, ass dört immer wider s cheltischte Wätter vo der Schwiiz gmässe wird. Im 1987 het’s z La Brévine en Cheltirekord ggä mit minus 42,5 Grad Celsius.[2]
-
s Dorf im Winter -
d Wättermässig -
s Bärgtal im Schnee
Gschicht
La Brévine isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1266 as Bemont, 1304 Chaul de Estaleres.
Syt 1648 isch Nöieburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon em Eerschte abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöieburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.
Bis Änds 2017 het La Brévine zum Bezirk Le Locle ghört. Dänn het der Kanton Nöieburg sini Bezirk ufghobe und d Gmeinde sind jetz diräkt under em Kanton.
Bevelkerig
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]
| Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 |
| Yywohner | 1339 | 1547 | 1557 | 1703 | 1604 | 1494 | 1276 | 1111 |
| Johr | 1930 | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 |
| Yywohner | 985 | 1010 | 1008 | 876 | 783 | 654 | 626 | 647 |
Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 7 Prozänt gläge.
Religion
68,8 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 9,3 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).
Bolitik
Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 0,9 %, CVP 3,4 %, FDP 28,5 %, Grüeni 7,7 %, PdA 2,3 %, SP 25,3 %, SVP 28,1 %.
Wirtschaft
Im Gebiet vo La Brévine näbe der Landwirtschaft au d Uhreninduschtry wichtig.
Sproch un Dialäkt
Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 647 Yywohner 93,7 % Franzesisch as Hauptsproch aagee, 3,6 % Dytsch, 0,5 % Italienisch un 2,1 % anderi Sproche.
Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[4][5]
Bilder
-
La Brévine -
Dorfzäntrum -
Lac des Taillères
Literatur
- Olivier Girardbille: Brévine, La. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Weblink
Commons: La Brévine – Sammlig vo MultimediadateieFueßnote
- ↑ Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
- ↑ Kälterekorde seit 1978 uf srf.ch
- ↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )
- ↑ Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
- ↑ Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176
