Zum Inhalt springen

Schriib doch au mol en Artikel!

La Brévine

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
La Brévine
Wappe vo La Brévine
Wappe vo La Brévine
Basisdate
Staat: Schwiiz
Kanton: Nöieburg (NE)
Bezirk: (Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.)
BFS-Nr.: 6432i1f3f4
Poschtleitzahl: 2406
Koordinate: 536726 / 203768Koordinate: 46° 58′ 55″ N, 6° 36′ 25″ O; CH1903: 536726 / 203768
Höchi: 1'043 m ü. M.
Flächi: 41.82 km²
Iiwohner: 606 (31. Dezämber 2022)[1]
Website: www.labrevine.ch
Chilche (1604)
Chilche (1604)

Chilche (1604)

Charte
Charte vo La BrévineNöieburgerseeBielerseeMurteseeFrankriichKanton BärnKanton BärnKanton BärnKanton FriburgKanton FriburgKanton JuraKanton WaadtKanton WaadtKanton WaadtBoudryLa BrévineBrot-PlambozLe Cerneux-PéquignotLa Chaux-de-FondsLa Chaux-du-MilieuCorcelles-CormondrècheCornauxCortaillodLa Côte-aux-FéesCressier NEEngesLa Grande BérocheHauterive NELe LanderonLignières NELe LocleLes BrenetsMilvignesNeuenburg NEPeseux NELes PlanchettesLes Ponts-de-MartelRochefort NELa SagneSaint-Blaise NELa Tène NEValanginVal-de-Ruz NEVal-de-Travers NELes Verrières
Charte vo La Brévine
w

La Brévine (frankoprovenzalisch [la brəˈvəna]) isch e Gmai vom Kanton Nöieburg.

La Brévine umfasst s glychnamig Dorf (1'046 m ü. M.) un d Wyler Le Brouillet (1'060 m ü. M.) un Bémont (1'050 m ü. M.), Les Taillères (1'055 m ü. M.) un La Chatagne (1'056 m ü. M.).

Dr Gmeindbann vo La Brévine lyt im Jura. Er het 59,5 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 30,5 Prozänt Wald, 5,9 Prozänt Sidligsflechi un 4,1 Prozänt sunschtigi Flechi.

D Nochbergmaine vu La Brévine sin Val-de-Travers, Les Ponts-de-Martel, La Chaux-du-Milieu un Le Cerneux-Péquignot im Kanton Nöueburg un Grand’Combe-Châteleu, Les Gras, Ville-du-Pont un Hauterive-la-Fresse z Frankrych.

D Bärglandschaft i däm Gebiet macht, ass dört immer wider s cheltischte Wätter vo der Schwiiz gmässe wird. Im 1987 het’s z La Brévine en Cheltirekord ggä mit minus 42,5 Grad Celsius.[2]

La Brévine isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1266 as Bemont, 1304 Chaul de Estaleres.

Syt 1648 isch Nöieburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon em Eerschte abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöieburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.

Bis Änds 2017 het La Brévine zum Bezirk Le Locle ghört. Dänn het der Kanton Nöieburg sini Bezirk ufghobe und d Gmeinde sind jetz diräkt under em Kanton.

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]

Johr 1850 1860 1870 1880 1888 1900 1910 1920
Yywohner 1339 1547 1557 1703 1604 1494 1276 1111
Johr 1930 1941 1950 1960 1970 1980 1990 2000
Yywohner 985 1010 1008 876 783 654 626 647

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 7 Prozänt gläge.

68,8 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 9,3 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 0,9 %, CVP 3,4 %, FDP 28,5 %, Grüeni 7,7 %, PdA 2,3 %, SP 25,3 %, SVP 28,1 %.

Im Gebiet vo La Brévine näbe der Landwirtschaft au d Uhreninduschtry wichtig.

Sproch un Dialäkt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 647 Yywohner 93,7 % Franzesisch as Hauptsproch aagee, 3,6 % Dytsch, 0,5 % Italienisch un 2,1 % anderi Sproche.

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[4][5]

 Commons: La Brévine – Sammlig vo Multimediadateie
  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
  2. Kälterekorde seit 1978 uf srf.ch
  3. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
  4. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  5. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176