ন-পুখুৰী শিৱদৌল
| ৰুদ্ৰসাগৰ শিৱদৌল ন-পুখুৰী শিৱদৌল | |
|---|---|
 শিৱদৌল | |
| স্থান | |
| ৰাজ্য | অসম |
| জিলা | শিৱসাগৰ |
| উচ্চতা | 25.95 মিটাৰ (85 ফুট) |
| ইতিহাস | |
| প্ৰতিস্থাপক | লক্ষ্মী সিংহ |
ন-পুখুৰী শিৱদৌল বা ৰুদ্ৰসাগৰ শিৱদৌল ৰজা লক্ষ্মী সিংহৰ (১৭৬৯-১৭৮০) ৰাজত্বকালত নিৰ্মিত ১৮ শতিকাৰ হিন্দু মন্দিৰ। শিৱসাগৰ চহৰৰ পৰা ৮ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত এই মন্দিৰটো। আহোম যুগত নিৰ্মিত এইটোৱেই শেষ মন্দিৰ যিয়ে মন্দিৰ নিৰ্মাণ আৰু স্থাপত্য নিৰ্মাণৰ সামগ্ৰিক অৱনতিৰ পূৰ্বে ভৱিষ্যৎক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।[1] এই মন্দিৰটো ৰুদ্ৰসাগৰ পুখুৰীৰ দক্ষিণ পাৰত অৱস্থিত যিটো ৰুদ্ৰ সিংহৰ সন্মানত খনন কৰা হৈছিল। যিহেতু ৰুদ্ৰসাগৰ পুখুৰী আঠসাগৰ পুখুৰীৰ বিপৰীত দিশত খনন কৰা হৈছিল, সেয়েহে ইয়াক ন-পুখুৰী আৰু আঠসাগৰ পুখুৰী বুলিও জনা যায় যিটো প্ৰথমে জয়ধ্বজ সিংহৰ দিনত পুৰণি পুখুৰী হিচাপে খনন কৰা হৈছিল।[2][3]
শিৱক উৎসৰ্গিত এই মন্দিৰটো ১৭৭৩ চনত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু গৌৰীনাথ সিংহৰ (১৭৮০-১৭৯৪) ৰাজত্বকালত পবিত্ৰ কৰা হৈছিল।[4] অষ্টভুজ ভিত্তিত উঠা ত্ৰিৰাথা ধৰণৰ মন্দিৰ। মন্দিৰৰ উচ্চতা ২৫.৯৫ মিটাৰ (৮৫.১৩ ফুট)। মন্দিৰ নিৰ্মাণৰ তত্বাৱধানত আছিল এগৰাকী মদন দৰিকা হাজৰিকাই।[5]
চিত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]-
ৰুদ্ৰসাগৰ শিৱদৌলৰ পিছফালৰ দৃশ্য -
ন-পুখুৰী বা ৰুদ্ৰসাগৰ -
শিৱদৌলৰ সন্মুখৰ দৃশ্য -
ওচৰৰ পৰা মন্দিৰৰ দৃশ্য
_Siva_dol.jpg)
_Tank.jpg)
,_Sivasagar_03.jpg)
_front_side.jpg)
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Das, Bhaijan. "Historical Tourism: A case study of Sivasagar". https://www.academia.edu/33791525/Historical_Tourism_A_case_study_of_Sivasagar.
- ↑ (Konwar 2018:52)
- ↑ "Soulful Sivasagar" (en ভাষাত). INDIAN CULTURE. http://indianculture.gov.in/stories/soulful-sivasagar। আহৰণ কৰা হৈছে: 2023-03-04.
- ↑ "Protected Archaeological Sites and Monuments | Department of Cultural Affairs | Government Of Assam, India". culturalaffairs.assam.gov.in. https://culturalaffairs.assam.gov.in/portlet-innerpage/protected-archaeological-sites-and-monuments। আহৰণ কৰা হৈছে: 2023-03-04.
- ↑ (Konwar 2018:53)
বাহ্যিক সংযোগ
[সম্পাদনা কৰক]- Konwar, Nirmal Jyoti (2018), History And Management Of The Temples Of Upper Assam From The 16th To The 20th Century A D