NGC 411
| NGC 411 | |
|---|---|
 | |
| Каталоган код | NGC 411, ESO 51-19 |
| Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Джеймс Данлоп |
| Схьайиллина терахь | 1826 |
| Седарчийн гулам | Тукан |
| Гуш болу седин барам | 12,1 ± 0,4[1] |
| Мур | J2000.0 |
| Нийсса хьалабалар | 1ч 07м 55,95с[1][1] |
| ОхьатаӀар | −71° 46′ 4,5″[1][1] |
| Оценка возраста объекта | 1 500 000 шо[2] |
 Викиларми чохь медиафайлаш | |
NGC 411 — Дохкаллин а, седарчийн гуламийн а керла йукъара каталогехь йагарйина галактикаш.
Истори
[бӀаьра нисйан | нисйан]И галактика дӀайиллинера шарахь James Dunlop цӀе йолу Шотландин астрономо, 22.86 см (9 дюйм) барам болу оптикан телескопан гӀоьнца[3].
Хьосташ
[бӀаьра нисйан | нисйан]- VizieR(ингалс.)
- NASA/IPAC Extragalactic Database(ингалс.)
- WikiSky-da NGC 411: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Водород α, X-Ray, Астрофото, Харита, Изображение
Билгалдахарш
[бӀаьра нисйан | нисйан]- ↑ 1 2 3 4 5 Rafelski M., Zaritsky D. The star clusters of the Small Magellanic Cloud: age distribution (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2005. — Vol. 129. — P. 2701–2713. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/424938 — arXiv:astro-ph/0408186
- ↑ https://arxiv.org/abs/1606.05394
- ↑ NGC/IC(бил-боцу.). NGC 411.
Хьажа кхин а
[бӀаьра нисйан | нисйан]
NGC 387 | NGC 388 | NGC 389 | NGC 390 | NGC 391 | NGC 392 | NGC 393 | NGC 394 | NGC 395 | NGC 396 | NGC 397 | NGC 398 | NGC 399 | NGC 400 | NGC 401 | NGC 402 | NGC 403 | NGC 404 | NGC 405 | NGC 406 | NGC 407 | NGC 408 | NGC 409 | NGC 410 | NGC 411 | NGC 412 | NGC 413 | NGC 414 | NGC 415 | NGC 416 | NGC 417 | NGC 418 | NGC 419 | NGC 420 | NGC 421 | NGC 422 | NGC 423 | NGC 424 | NGC 425 | NGC 426 | NGC 427 | NGC 428 | NGC 429 | NGC 430 | NGC 431 | NGC 432 | NGC 433 | NGC 434 | NGC 435 | NGC 436
|
ХӀара космосин объектех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |