Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζούλιο Σέζαρ Σοάρες ντε Εσπίντολα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζούλιο Σέζαρ Σοάρες ντε Εσπίντολα
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΖούλιο Σέζαρ Σοάρες ντε Εσπίντολα
Ημερ. γέννησης3 Σεπτεμβρίου 1979 (1979-09-03) (45 ετών)
Τόπος γέννησηςΝτουκί ντε Κάσιας, Ρίο ντε Τζανέιρο (πολιτεία)
Ύψος1,88 μ.
ΘέσηΤερματοφύλακας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1998-2005Φλαμένγκο130(0)
2005-2012Ίντερ228(0)
2005-2006→Κιέβο Βερόνα0(0)
2012-2014Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς24(0)
2013-2014→Τορόντο ΦΚ7(0)
2014-2017Μπενφίκα57(0)
2018Φλαμένγκο1(0)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2004-2014Βραζιλία87(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ζούλιο Σέζαρ Σοάρες ντε Εσπίντολα (πορτογαλικά: Júlio César Soares Espíndola‎, Ντουκί ντε Κάσιας, 3 Σεπτεμβρίου 1979), γνωστός ως Ζούλιο Σέζαρ, είναι Βραζιλιάνος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας. Εκτός από τη βραζιλιάνικη έχει και την ιταλική υπηκοότητα.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζούλιο Σέζαρ ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως τερματοφύλακας στις παιδικές ομάδες της Φλαμένγκο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, την ιδιαίτερη του πατρίδα. Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα του συλλούγου το 1997 σε ηλικία 17 ετών και μέχρι το 2000 είχε γίνει βασικός.

Ύστερα από το Κόπα Αμέρικα του 2004 πήγε στην Ιταλία και τη Σέριε Α. Αρχικά έπαιξε για μισό χρόνο δανεικός στην Κιέβο Βερόνα και από τον Αύγουστο του 2005 μέχρι το Μάιο του 2012 ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της Ίντερ. Με την Ίντερ κατέκτησε τρία κύπελλα Ιταλίας (2006, 2010, 2011), τέσσερα Σούπερ Καπ Ιταλίας (2005, 2006, 2008, 2010), πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα (2006-2010), το Τσάμπιονς Λίγκ του 2010 και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της ίδιας χρονιάς.

Το καλοκαίρι του 2012 η Ίντερ θέλησε να μειώσει το ύψος των απολαβών του. Ο Σέζαρ δεν δέχτηκε καμία μείωση του μισθού του, οδηγώντας τους Μιλανέζους στην αγορά του Σαμίρ Χαντάνοβιτς από την Ουντινέζε για τη θέση του βασικού τερματοφύλακα και τη λύση του συμβολαίου του Σέζαρ με αμοιβαία συμφωνία στις 29 Αυγούστου[1]. Την επόμενη ημέρα μεταγράφηκε στην Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, υπογράφοντας 4ετές συμβόλαιο[2]. Ύστερα όμως από τον υποβιβασμό της Ρέιντζερς στη Φούτμπολ Λίγκ ο Σέζαρ δεν αγωνίστηκε ξανά για την ομάδα.

Στις 15 Φεβρουαρίου του 2014 ο Σέζαρ δόθηκε δανεικός στην Τορόντο ΦΚ[3]. Με την καναδέζικη ομάδα έπαιξε επτά αγώνες προτού αποχωρήσει για να συμμετάσχει στην προετοιμασία της Εθνικής Βραζιλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014.

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά ο Σέζαρ έπαιξε με τις παιδικές και εφηβικές ομάδες της Βραζιλίας. Με την Κ17 το 1997 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής Κ17.

Στο Κόπα Αμέρικα του 2004 ο Σέζαρ ήταν πλέον ο βασικός τερματοφύλακας της εθνικής ανδρών. Η βραζιλιάνικη ομάδα με ηγέτη τον Αντριάνο έμοιαζε με Β΄ ομάδα, λόγω της έλλειψης μεγάλων αστεριών όπως ο Ρονάλντο, ο Ροναλντίνιο, ο Κακά και ο Ρομπέρτο Κάρλος και φαινόταν δύσκολο να καταφέρει να κατακτήσει το κύπελλο. Στον ημιτελικό ενάντια στην Ουρουγουάη το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι όπου ο Σέζαρ έγινε ήρωας σώζοντας το τέταρτο και το πέμπτο πέναλτι. Στα πέναλτι κατέληξε και ο τελικός ενάντια στην Αργεντινή και ο Σέζαρ απέκρουσε ξανά ένα πέναλτι, βοηθώντας καθοριστικά την επικράτηση της ομάδας του με 4-2. Παρά τη συμβολή του στην κατάκτηση του τίτλου ο Σέζαρ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 ήταν μόλις τρίτος τερματοφύλακας, πίσω από τους Ντίντα και Ροζέριο Σένι.

Ύστερα από την απόσυρση του Ντίντα ο Σέζαρ έγινε ο βασικός τερματοφύλακας της Βραζιλίας και ήταν κάτω από τα δοκάρια της ομάδας του το 2009 στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών το οποίο και κέρδισε νικώντας τις ΗΠΑ 3-2 στον τελικό. Τον Ιούνιο του 2010 ήταν στη λίστα των ποδοσφαιριστών της Βραζιλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής. Συμμετείχε και τους πέντε αγώνες της Βραζιλίας μέχρι τον αποκλεισμό της μόλις στα προημιτελικά, εν μέρει με δικό του λάθος[4]. Ένα χρόνο ύστερα από την απογοήτευση της Νοτίου Αφρικής τον επέλεξε και πάλι ο Μάνο Μενέζες, νέος προπονητής στην ομάδα για το Κόπα Αμέρικα του 2011 στην Αργεντινή. Στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2013 υπερασπίστηκε ξανά το τέρμα της Βραζιλίας. Η ομάδα του κέρδισε τον τίτλο επικρατώντας 3:0 της Ισπανίας στον τελικό και ο Σέζαρ ψηφίστηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας της διοργάνωσης[5]. Ο Φελίπε Σκολάρι, που διαδέχτηκε τον Μενέζες , τον διατήρησε στη θέση του βασικού τερματοφύλακα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014.[6]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Good luck Julio, and thank you 300 times!». FC Internazionale Milano. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014. 
  2. ↑ «Julio agrees deal». Queens Park Rangers. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014. 
  3. ↑ «Toronto Acquires Julio Cesar On Loan» (στα Αγγλικά). Toronto FC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014. 
  4. ↑ Monaghan, Matt. «Goalkeeper philosophical about own goal error...». Goal.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014. 
  5. ↑ Μπαϊρακτάρης, Γιάννης. «Οι καλύτεροι του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014. 
  6. ↑ Σέμπρος, Φόντας. «Οι 23 της Βραζιλίας για το Μουντιάλ 2014». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζούλιο_Σέζαρ_Σοάρες_ντε_Εσπίντολα&oldid=10857257"