Περτεβνιγιάλ Σουλτάνα
| Περτεβνιγιάλ Σουλτάν بيرتفنيال سلطان | |
|---|---|
| Αυτοκρατορική σύζυγος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Βαλιντέ του Βασιλέα | |
.jpg) | |
| Περίοδος | 25 Ιουνίου 1861 – 30 Μαΐου 1876 (14 έτη & 11 μήνες) |
| Προκάτοχος | Μπεζμιαλέμ Σουλτάν |
| Διάδοχος | Σεβκεφζά Σουλτάν |
| Γέννηση | Χασνά Κατέρ 1812 Βλαχία, Ρουμανία |
| Θάνατος | 5 Φεβρουαρίου 1883 (71 ετών) Μπεσίκτας, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Τόπος ταφής | Περτεβνιγιάλ Βαλιντέ Σουλτάν Τζαμί, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Σύζυγος | Μαχμούτ Β΄ |
| Επίγονοι | Αμπντούλ Αζίζ |
| Οίκος | Οσμανιδών (από τον γάμο) |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός, μεταστράφηκε στον Ισλαμισμό |
| Εθνικότητα | Ρουμάνικη |
| δεδομένα () | |
Η Περτεβνιγιάλ Βαλιντέ Σουλτάν (Οθ. Τούρκικα:بيرتفنيال سلطان) (Τούρκικα: Pertevniyal Valide Sultan, 1812 - 5 Φεβρουαρίου 1883) ήταν η σύζυγος του σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Βαλιντέ Σουλτάν στον γιο τους Αμπντούλ Αζίζ.[1]
Ο πλήρης τίτλος ήταν: Devletlu İsmetlu Pertevniyal Valide Sultan Aliyyetü'ş-Şân Hazretleri
Ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1812 στην Βλαχία ως Χασνά Κατέρ. Ήταν μητέρα του Αμπντούλ Αζίζ τον οποίο απέκτησε σε ηλικία 18 ετών.
Η ενθρόνιση του Αμπντούλ Αζίζ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τελική ασθένεια του Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ το 1861 ξεκίνησε ως ένα κύμα φημών καθώς υπήρχε μια ομάδα στο παλάτι που ήθελε να ανέβει ο Μουράτ στο θρόνο, αντί του Αμπντούλ Αζίζ. Δεν φαινόταν να υπάρχει καμία αλήθεια σε αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά παρ' όλα αυτά ανησύχησαν τον Αμπντούλ Αζίζ και ιδιαίτερα τη μητέρα του, Περτεβνιγιάλ Σουλτάν.
Τη νύχτα που ο Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ πέθανε και ο μεγάλος βεζίρης, Καπουτάν Πασάς, και ο διοικητής του στρατού πήραν τον Αμπντούλ Αζίζ από τη σουίτα του κληρονόμου στη σουίτα του σουλτάνου στο Παλάτι Ντολμάμπαχτσέ η Περτεβνιγιάλ νόμιζε ότι τον έπαιρναν κρατούμενο. Περίμεναν στη σουίτα του σουλτάνου και στη συνέχεια συνόδευσαν τον Αμπντούλ Αζίζ στο παλάτι Τοπ Καπί, το παλάτι των προγόνων του, να περιμένει τη συγκέντρωση του συμβουλίου των υπουργών, ορισμένοι από τους οποίους έπρεπε να κληθούν από τα σπίτια τους μέχρι το Βόσπορο. Η Περτεβνιγιάλ για να καθησυχάσει, τον ακολούθησε εκεί.
Επισκέψεις του Αμπντούλ Αζίζ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αμπντούλ Αζίζ πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Πρωσία το 1867. Το 1868, η Αυτοκράτειρα Ευγενία ανταπόδωσε την επίσκεψη και έγινε δεκτή από τον Σουλτάνο και τη μητέρα του στο Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες, η Περτεβνιγιάλ εξοργίστηκε από την ευρωπαϊκής ελευθεριότητας κίνηση της Ευγενίας να πάρει αγκαζέ έναν από τους γιους της όταν την ξεναγούσε στον κήπο του ανακτόρου, και την χαστούκισε ως μία υπενθύμιση ότι δεν βρισκόταν στη Γαλλία. Η επίσκεψη της αυτοκράτειρας ωστόσο άφησε μια μόνιμη επίδραση κάνοντας τη Δυτική μόδα δημοφιλή μεταξύ των γυναικών του χαρεμιού.
Πολιτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Περτεβνιγιάλ άσκησε κάποια επιρροή στο γιο της. Όταν ο Αμπντούλ Αζίζ έκανε το ταξίδι του στην Ευρώπη η Περτεβνιγιάλ ήταν ανήσυχη γι' αυτόν όλη την ώρα που ήταν μακριά. Στο δρόμο για το σπίτι του σταμάτησε στο Ρούσε της Βουλγαρίας, όπου ο Μιντχάτ ήταν κυβερνήτης, με πρόθεση της γνωριμία του με την βαλκανική χώρα. Αλλά η Περτεβνιγιάλ, μια κτητική και κοντόφθαλμη γυναίκα, του έγραψε να έρθει στο σπίτι αμέσως. Αν και ήταν σουλτάνος, υπάκουσε την εντολή της μητέρας του.
Η Περτεβνιγιάλ συνέβαλε στην αστάθεια της κυριαρχίας του γιου της επειδή αναμειγνύονταν στις υποθέσεις του κράτους. Ειδικά απερίσκεπτη ήταν η συμμαχία της με τον Μαχμούτ Νεντίμ Πασά, τον κόλακα Μεγάλο βεζίρη του οποίου η απερισκεψία και η ανικανότητα οδήγησε σε περαιτέρω οικονομικό χάος. Υπήρχε τέτοια κατακραυγή εναντίον του Μαχμούτ Νεντίμ που τελικά έπεσε από την εξουσία το 1876 και τον διαδέχθηκε ο Μιντχάτ Πασάς, ο οποίος έκανε το καλύτερo για να θέσει την αυτοκρατορία σε μια πιο υγιή οικονομική βάση. Υπήρχε ένα ποσό των 100.000 τουρκικών λιρών που αγνοούνταν στον προϋπολογισμό, και ο Μιντχάτ ανακάλυψε ότι το είχε ιδιοποιηθεί ο Μαχμούτ Νεντίμ Πασά.
Ο Μαχμούτ Νεντίμ αποκάλυψε ότι τα χρήματα δεν είχαν δαπανηθεί από αυτόν, αλλά είχαν πάει στο παλάτι, προφανώς για την Βαλιντέ Περτεβνιγιάλ Σουλτάν. Ο Μαχμούτ Νεντίμ εξορίστηκε από την πρωτεύουσα για λίγο, αλλά με τη δύναμη της υποστήριξης της Βαλιντέ Σουλτάν ήταν σύντομα σε θέση να επιστρέψει. Οι προσπάθειες του Μιντχάτ στη χρηματοπιστωτική μεταρρύθμιση είχαν μπλοκαριστεί, και αντικαταστάθηκε από τον Μαχμούτ Νεντίμ. Τέλος, όταν η ενθρόνιση του Αμπντούλ Αζίζ ήταν στον αέρα η Περτεβνιγιάλ έστειλε έναν αγά του χαρεμιού στον Μιντχάτ ζητώντας του να προετοιμάσει ένα έγγραφο που παρέχει τις συμβουλές του για το πώς ο γιος της θα μπορέσει να σώσει τον θρόνο του. Ο Μιντχάτ προσεκτικά συνέθεσε ένα τέτοιο έγγραφο, το οποίο εγκρίθηκε από την Περτεβνιγιάλ, αλλά ούτε αυτή ούτε κανείς άλλος είχε το θάρρος, με το σουλτάνο σε μια πολύ νευρική κατάσταση να του το υποβάλει.
Ο Μουράτ Ε΄, ο οποίος διαδέχτηκε τον Αμπντούλ Αζίζ, διόρισε την Σεβκεφζά Σουλτάν ως επικεφαλής σύμμαχο και τον Νταμάτ Νουρί Πασά, σαν Κύριο Πασά, μετά από το οποίο η Σεβκεφζά και ο Νουρί κατάσχεσαν όλα τα χρυσά νομίσματα και κοσμήματα, κρυμμένα μακριά από την Περτεβνιγιάλ στο χαρέμι του παλατιού Ντολμάμπαχτσέ.
Φιλανθρωπίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ίδρυσε ένα σχολείο, καθώς και το Περτεβνιγιάλ Βαλιντέ Σουλτάν Τζαμί το 1871. Τις ημέρες που η Χετζάζη ήταν μέρος της αυτοκρατορίας, το παλάτι προσπάθησε να βελτιώσει την κατάσταση της υγείας και η Περτεβνιγιάλ έχτισε νοσοκομεία και νεαροί Τούρκοι γιατροί πήγαν από την Κωνσταντινούπολη εκεί για την επάνδρωσή τους.
Θάνατος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά το θάνατο του γιου της, Αμπντούλ Αζίζ, η Περτεβνιγιάλ Σουλτάν ήταν μελαγχολική. Η μόνη της ευχαρίστηση και απόσπαση της προσοχής της βρισκόταν να απασχολείται με την εκπαίδευση των νέων και όμορφων παιδιών στα οποία έβρισκε παρηγοριά στη γλυκιά συμπεριφορά τους. Η Περτεβνιγιάλ Σουλτάν είχε μια άλλη συνήθεια κατά την διάρκεια της νυχτερινής προσευχής. Προστάτευε τον εαυτό της στη λατρεία, κλαίγοντας δυνατά καθώς φώναζε:
"Συγχωρώ τα πάντα, το μόνο που μπορώ να προσφύγω στη δικαιοσύνη είναι για το αίμα του γιου μου!"
Στη συνέχεια στο δωμάτιό της, θα έπρεπε να απαγγείλει όλο το Κοράνι και στη συνέχεια τα παιδιά έλεγαν «Αμήν».
Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1883 σε ηλικία 71 ετών. Ο τάφος της βρίσκεται στο Περτεβνιγιάλ Βαλιντέ Σουλτάν Τζαμί, στο Ακσαράι, στην Κωνσταντινούπολη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- John Freely: Inside the Seraglio: private lives of the sultans in Istanbul. Penguin, 1 jul 2001
- Oleg Grabar: Muqarnas: An Annual on Islamic Art and Architecture
- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
.svg){kind=small}