Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαρασβάτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Σαρασβάτι / λάδι σε μουσαμά (1896): ζωγραφιά του Ινδού ζωγράφου Ράτζα Ραβί Βάρνα.

Η Σαρασβάτι ή Σαρασβατή είναι θεότητα του ινδουϊστικού πανθέου. Λατρεύεται ως θεά της τέχνης και της επιστήμης[1] και απεικονίζεται κρατώντας το μουσικό όργανο βίνα[2].

Της αποδίδεται από την ινδική παράδοση η δημιουργία της σανσκριτικής γλώσσας και του αλφαβήτου ‘’Ντεβαναγκάρι’’. Θεωρείται η προστάτιδα των λογίων, των καλλιτεχνών και των ανθρώπων των γραμμάτων, οι οποίοι της αποδίδουν υψηλές τιμές. Στην κατοπινή βεδική γραμματεία ταυτίζεται με τη θεά Βακ που το όνομα της σημαίνει γλώσσα, ενώ παράλληλα θεωρείται μια από τις ενσαρκώσεις της Λάκσμης[1]. Είναι η σύζυγος του Βράχμα[3].

Πέρα από τον ινδουισμό, η Σαρασβάτι λατρεύεται επίσης στον τζαϊνισμό και σε ορισμένες βουδιστικές σέκτες.

  1. 1,0 1,1 Ζιάκας, Γρηγόριος Δ. (2008). Ζιάκα, Αγγελική Γρ., επιμ. Θρησκείες και πολιτισμοί της Ασίας. Ινδοϊσμός, Ταοϊσμός, Κομφουκισμός, Βουδισμός, Θιβέτ και Ιαπωνία (β΄ έκδοση). Αθήνα: Εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη. σελ. 189 - 190. 
  2. James B. Robinson (2004). Religions of the world: Hinduism. Chelsea House Publishers. σελ. 103. ISBN 0-7910-8013-7. 
  3. Γρηγόριος Ζιάκας (1986). Ιστορία των θρησκευμάτων τομ. Α’ "Τα Ινδικά θρησκεύματα". Πουρναράς. σελ. 223.