NGC 4013
| NGC 4013 | |
|---|---|
 Φωτογραφία του NGC 4013 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ. | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
| Αστερισμός | Μεγάλη Άρκτος |
| Ορθή Αναφορά | 11h 58m 31.13s[1] |
| Απόκλιση | +43° 56′ 50.1″[1] |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | 831 ± 1 km/s[1] |
| Απόσταση | 60.6 ± 8.1 Mly (18.6 ± 2.5 Mpc)[2] |
| Ομάδα ή σμήνος γαλαξιών | Σμήνος της Μεγάλης Άρκτου |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 12.1B[1] |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | SBa[1] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 5.2' x 1.0'[1] |
| Άλλες ονομασίες | |
| UGC 6963,[1] PGC 37691[1] LEDA 37691[3] 2MFGC 9412,[3]IRAS 11559+4413,[3] 2MASX J11583141+4356492,[3] MCG+07-25-009,[3] UZC J115831.5+435651[3] | |
Ο NGC 4013 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει περίπου 55 εκατομμύρια έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό Μεγάλη Άρκτο. Ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών της Μεγάλης Άρκτου[4] και τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 6 Φεβρουαρίου 1788.[5]
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]O δίσκος του NGC 4013 παρουσιάζει μια ευδιάκριτη διόγκωση σε σχήμα «φιστικιού» σε φωτογραφίες μακράς έκθεσης η οποία σύμφωνα με τις προσομοιώσεις είναι σύμφωνη με μια αστρική «ράβδο» που παρατηρείται κάθετα στη γραμμή θέασης.[6] Πρόσφατη εικόνα του NGC 4013 αποκάλυψε ένα ελικοειδές παλιρροϊκό ρεύμα αστέρων που εκτείνεται για περίσσοτερα από 80 χιλιάδες έτη φωτός από το γαλαξιακό κέντρο. Αυτή η δομή πιστεύεται ότι είναι τα απομεινάρια ενός μικρότερου γαλαξία που διαλύθηκε όταν συγκρούστηκε με τον NGC 4013.[7]
Υπερκαινοφανής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 30 Δεκεμβρίου 1989 παρατηρήθηκε ο υπερκαινοφανής SN 1989Z στον γαλαξία αυτόν.[8]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4013. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2006.
- ↑ «Distance Results for NGC 4013». NASA/IPAC Extragalactic Database. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2010.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «SIMBAD». Results for NGC 4013. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ Rueff, Katherine M.; Howk, J. Christopher; Pitterle, Marissa; Hirschauer, Alec S.; Fox, Andrew J.; Savage, Blair D. (2013-01-31). «The Relationship Between the Dense Neutral and Diffuse Ionized Gas in the Thick Disks of Two Edge-On Spiral Galaxies». The Astronomical Journal 145 (3): 62. doi:. ISSN 0004-6256. Bibcode: 2013AJ....145...62R. http://stacks.iop.org/1538-3881/145/i=3/a=62?key=crossref.4248e4d9cf6487e6f1fc7dd4df72a8c2.
- ↑ Sellingman, Courtney. «NGC 4013 (= PGC 37691)». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2024.
- ↑ Combes, F. and Sanders, R.H., "Formation and properties of persisting stellar bars", Astronomy and Astrophysics, vol. 96, no. 1-2, Mar. 1981, p. 164-173.
- ↑ D. Martínez-Delgado (IAC); M. Pohlen (Cardiff); R. Jay GaBany (Blackbird Obs); S. Majewski (Univ Virginia) και άλλοι. (2009). «Discovery of a Giant Stellar Tidal Stream Around the Disk Galaxy NGC 4013». Astrophysical Journal 692 (2): 955–963. doi:. Bibcode: 2009ApJ...692..955M. http://www.iop.org/EJ/abstract/0004-637X/692/2/955.
- ↑ «List of Supernovae». Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (IAU). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2010.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεδομένα για το NGC 4013 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 4013 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4013 στο Wikimedia Commons
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την αστρονομία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |