Operation: Annihilate!
| Operation: Annihilate! | |
|---|---|
| Star Trek episode | |
| Originala titolo | Operation – Annihilate! |
| Originala lingvo | angla lingvo |
| Kina aperdato | 13 apr. 1967 |
| Ĝenro | sciencfikcio |
| Kameraado | Gerald Finnerman |
| Reĝisoro(j) | Herschel Daugherty • Gene Roddenberry |
| Scenaro | Steven W. Carabatsos |
| Filmita en | Paramount Stage 31 |
| Loko de rakonto | Deneva |
| Rolantoj | Craig Huxley • Eddie Paskey • Maurishka • Bill Blackburn • Carey Foster |
| IMDb | |
"Operation: Annihilate!" [Operacio: Aniĥilu] estas la dudek-naŭa kaj fina epizodo de la unua sezono de la usona scienco-fikcia televidserio Star Trek: The Original Series. Verkita fare de Steven W. Carabatsos kaj reĝisorita fare de Herschel Daugherty, ĝi estis unua elsendita la 13-an de aprilo 1967.
Intrigo
[redakti | redakti fonton]La USS Enterprise (NCC-1701) alproksimiĝas al Deneva, kolonio de la Federacio, kie la frato de Kapitano Kirk, Sam Kirk, loĝas kune sia edzino Aurelan (Joan Swift) kaj sia filo, Peter (Craig Hundley ). Kiam ili eniras en tiun sunsistemon, ili atestas ke kosmoŝipo ĵetiĝas en la lokan sunon, ĝia piloto sendas mesaĝon dirante sin "libera" antaŭ ol la kosmoŝipo detruiĝis.
Irante al la ĉefa urbo de Deneva, Kirk, ĉefoficiro Spock (Leonard Nimoy), ĉefkuracisto Leonard McCoy (DeForest Kelley) kaj sekureca teamo trovas la lokon trankvila. Grupo de viroj armitaj per klaboj provas forigi la kosmonaŭtojn. Kirk atingas ilin per fazeroj laŭ endormiga povo kaj ilin senkonscias, sed McCoy trovas, ke iliaj cerboj ankoraŭ estas tro forte stimulitaj. Oni ekcias, ke Sam Kirk estas morta kuŝanta senmove sur la planko, dum Aurelan agas senreakcia antaŭ ol eliri kaj Peter estas en komato. Kirk kaj McCoy revenas kun la postvivantoj al la "Enterprise", kie McCoy trovas, ke ili suferas similan kondiĉon al siaj atakantoj. McCoy donas al ambaŭ malrapidigilojn, kaj Aurelan vekas rapide por diri al Kirk pri teruraj "aĵoj", kiuj disvastiĝas de planedo al planedo, uzante fremdajn korpojn por konstrui kosmoŝipojn.
Kirk revenas al la planedo. Li kaj Spock trovas multajn unuĉelulojn aligitaj al la muroj kaj plafono de konstruaĵo. La estoj flugas kaj provas ataki la homojn; oni ekscias, ke ili estas preskaŭ imunaj al la fazeroj. Unu ulo atakas Spockon. Ili transportiĝas reen al la "Enterprise", kaj McCoy determinas, ke la besto injektis iujn el ĝia ŝtofo en la vertebran kolumnon de Spock; estos neeble forigi tiun kirurgie. Kiam Spock reakiras konsciencon, li provas ataki kunulojn, sed McCoy sedatigas lin. Poste, Spock senkulpigas al Kirk kaj asertas, ke lia mensa disciplino povas kontroli la doloron, sed ke li devas reveni al la surfaco por akiri specimenon por studi. Kirk kaj McCoy konsentas, kaj Spock, reveninte al la kolonio, povas frapi ulon. Revenante al la "Enterprise", Spock determinas, ke la gigantaj ĉeloj estas parto de grupa menso.
Ili memoras ke la piloto asertis, ke li estis libera antaŭ falo en la sunon, kaj suspektas, ke ia eco de la suno povas damaĝi la ulojn. Ili pensas pri videbla lumo kiel rimedo por venki la estojn. Komenca provo de blinda lumo rezultas en la morto de la specimeno. Tiam Spock volontuliĝas por suferi intensan faskon de lumo sen okulo-protekto, por pruvi, ke ulo infektanta gastiganton povas esti mortigita per lumo. Kvankam la provo sukcesas, Spock nun estas blinda. Analizo de la komenca provo montras, ke transviola lumo sufiĉas mortigi la infaninon. La Enterprise inundas la kolonion per transviola lumo helpe de aro de satelitoj, mortigante la unuĉelulojn sur la planedo kaj purigante de la parasitoj la postvivantojn. Kiam ili pretas forlasi orbiton, Spock malkaŝas, ke siaj vulkananaj internaj palpebroj (niktitoj) malhelpis la permanentan blindecon kaj ke li povas vidi denove.