Jean Anouilh
Jean Anouilh | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Bordele, 1910eko ekainaren 23a |
Herrialdea | Frantzia |
Bizilekua | Lausana |
Talde etnikoa | euskalduna |
Lehen hizkuntza | frantsesa |
Heriotza | Lausana, 1987ko urriaren 3a (77 urte) |
Hobiratze lekua | Pully cemetery (en) |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Monelle Valentin Nicole Anouilh |
Bikotekidea(k) | |
Seme-alabak | ikusi
|
Hezkuntza | |
Heziketa | Lycée Chaptal (en) |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | antzerkigilea, gidoilaria, idazlea eta errealizadorea |
Jasotako sariak | ikusi
|
Kidetza | Association des amis de Robert Brasillach (en) |
| |
Jean Anouilh (Bordele, 1910ko ekainaren 23a - Lausana, 1987ko urriaren 3a) frantziar antzerkigilea izan zen. Joria bezain anitza den idazle honen obran familia, idealak (maitasuna, adiskidetasuna) kritikatzen dira, zenbaitetan etsipena, bestetan ironia errukigabea erakutsiz.
Haren antzerkian badira bizitzaren itsusitasuna salatzen duten lanak, «beltzak» deituak: Le voyageur sans bagages (1937), La sauvage (1938), Antigone (1944); «arrosa» kolorekoak, fantasiaz eta umorez beteak: Le bal des voleurs (1938), Le rendez-vous de Senlis (1941); obra «argitsuak»: L´invitation au château (1947), La Répétition ou l´Amour puni (1950), Colombe (1951); obra «mingotsak»: La valse des toréadors (1952), L´hurluberlu (1959), La grotte (1961); obra «jantziak»: L´Alouette (1953), Becket ou l´Honneur de Dieu (1959), La foire d´empoigne (1962). Azkenean, Cher Antoine (1969) eta Poisons rouges (1970) bezalako lanetan antzerki autobiografikoagora jo zuen, ezinezko garbitasunaren nostalgia berretsirik, gezur sozialaren aurkako salaketa are gogorragoak eginez.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.