ان‌جی‌سی ۴۹۳۹
| ان‌جی‌سی ۴۹۳۹ | |
|---|---|
 NGC 4939 by تلسکوپ فضایی هابل | |
| اطلاعات رصدی (مبدأ مبدا) | |
| صورت فلکی | دوشیزه |
| بُعد | 13h 04m 14.4s[۱] |
| مِیل | 22″ 20′ −10°[۱] |
| انتقال به سرخ | ۰٫۰۱۰۳۷۴ ± 0.000013[۱] |
| سرعت شعاعی | ۳٬۱۱۰ ± ۴ کیلومتر/ثانیه[۱] |
| فاصله | مرتبه بزرگی ± ۳۰ سال نوری (۳۶٫۱ ± ۹٫۴ پارسک)[۱] |
| قدر ظاهری (V) | 11.3[۲] |
| ویژگی‌ها | |
| گونه | SA(s)bc[۱] |
| اندازه ظاهری (V) | 5.5′ × 2.8′[۱] |
| نکات مهم | Seyfert galaxy |
| نام‌های دیگر | |
| MCG -02-33-104, PGC 45170[۱] | |
ان‌جی‌سی ۴۹۳۹ (انگلیسی: NGC 4939) یک کهکشان مارپیچی است که در صورت فلکی سنبله قرار دارد. این کهکشان در فاصله حدود ۱۲۰ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته که با توجه به ابعاد ظاهری آن، به این معنی است که ان‌جی‌سی ۴۹۳۹ حدود ۱۹۰۰۰۰ سال نوری وسعت دارد. این کهکشان را ویلیام هرشل در ۲۵ مارس ۱۷۸۶ کشف کرد.[۳]
ویژگی‌ها
[ویرایش]ان‌جی‌سی ۴۹۳۹ به عنوان یک کهکشان سیفرت شناخته شده‌است؛ گروهی از کهکشان که دارای هسته‌های نقطه‌ای درخشان است. ان‌جی‌سی ۴۹۳۹ یک کهکشان سیفرت نوع دوم است. طیف پرتو ایکس آن با منبع انعکاس سرد به ضخامت کامپتون سازگارتر است، به این معنی که منبع در پشت مواد متراکم، عمدتاً گاز و غبار پنهان شده‌است، و پرتو ایکس مشاهده شده منعکس شده، اما وجود یک مدل انتقال نازک کامپتون را نمی‌توان رد کرد.[۳] عرض معادل خط FeKα بزرگ است، که نشان می‌دهد منبعی به ضخامت Compton است.[۴] مشاهدات بیشتر توسط رصدخانه سوئیفت ماهیت ضخیم کامپتون را تأیید کرد.[۶] منبع فعالیت در هسته‌های فعال کهکشانی یک سیاه‌چاله کلان‌جرم (SMBH) است که در مرکز کهکشان قرار دارد. SMBH در مرکز ان‌جی‌سی ۴۹۳۹ در حال افزایش مواد با نرخ 0.077 M☉ در سال است.[۷] سیاه‌چاله در پرتو ایکس سخت، که توسط ستون ضخیم Compton جذب نمی‌شود، توسط INTEGRAL شناسایی شده‌است.[۸]
کهکشان دارای یک برآمدگی بیضوی بزرگ و شاید یک نوار ضعیف است. این یک کهکشان مارپیچی با طراحی بزرگ است که دو بازوی محکم بسته شده از برآمدگی آن بیرون می‌آید. بازوها نازک، صاف و به خوبی مشخص هستند و می‌توان آنها را برای نزدیک به یک و نیم دور پیش از محو شدنشان ردیابی کرد.[۹] دو بخش یا قوس متقارن بازویی در بخش مرکزی کهکشان مشاهده می‌شود.[۱۰] کهکشان با شیب ۵۶ درجه دیده می‌شود. سرعت چرخش کهکشان حدود ۲۷۰ کیلومتر بر ثانیه است.[۱۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for NGC 4939. Retrieved 2016-01-18.
- ↑ "Revised NGC Data for NGC 4939". spider.seds.org. Retrieved 25 November 2018.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Seligman, Courtney. "NGC 4939 (= PGC 45170)". Celestial Atlas. Retrieved 19 November 2018.
- ↑ Maiolino, R.; Salvati, M.; Bassani, L.; Dadina, M.; della Ceca, R.; Matt, G.; Risaliti, G.; Zamorani, G. (October 1998). "Heavy obscuration in X-ray weak AGNs". Astronomy and Astrophysics. 338: 781–794. arXiv:astro-ph/9806055. Bibcode:1998A&A...338..781M.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «NGC 4939». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ مارس ۲۰۲۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد اخترشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |