Adriaan van Stalbemt

Adriaan van Stalbemt
	;
Biografía
Nacemento	12 de xuño de 1580 (Gregoriano) ; Anveres (Provincias Unidas)
Morte	21 de setembro de 1662 (82 anos); Anveres (Países Baixos dos Habsburgo)
Actividade
Lugar de traballo	Gran Bretaña (1632–1633); Anveres (1609–1662); Middelburg (1586–1609)
Ocupación	pintor
Obra
	Obras destacables (século XVII) Mountainous landscape (en) ;
Descrito pola fonte	The Great Theatre of Dutch Painters (en) , (sec:Adriaan van Stalbemt); Het Gulden Cabinet (en) , (sec:Adriaan van Stalbemt Schilder van Antwerpen, oudt 80 jaeren, Het Tweede Deel, pag. 228); The Lives of Dutch painters and paintresses (en) , (sec:Stalbemt (Adriaan), V1, pag. 352)

Adriaan van Stalbemt, nado en Anveres en 1580 e finado en 1662, foi un pintor barroco flamengo, especializado en pintura de gabinete.

Traxectoria

En 1586, tras a caída de Anveres, a familia, de relixión protestante, trasladouse a Middelburg en Zelandia. Adriaan retornou a Anveres despois da Tregua dos doce anos e en 1610 ingresou na guilda de San Lucas da cidade, que non abandonou xa salvo para unha curta estancia de dez meses en Gran Bretaña entre 1632 e 1633.^[1] En 1617 e de novo en 1632 foi elixido decano do gremio local de pintores.^[2]

As súas obras resultan difíciles de identificar, dada a variedade de temas que abordou e a escaseza de obras asinadas e datadas con precisión, o que ademais dificulta o estudo da evolución do seu estilo no curso da súa longa carreira, pois algunhas fontes indican que aínda pintaba con oitenta anos. Nas súas primeiras obras, como Paulo e Bernabé en Lystra (Frankfurt, Städelsches Kunstinstitut), cun elevado número de pequenas figuras, parece influído por Adam Elsheimer a través de David Teniers o Vello, en tanto nas paisaxes, como a Paisaxe con ilustracións de fábulas (Anveres, Koninklijk Museum), é notable a influencia de Jan Brueghel o Vello e a de Hendrick van Balen en obras máis avanzadas.^[3] Pintor de historia, tanto bíblica como mitolóxica (Banquete dos deuses, Dresde, Gemäldegalerie Alte Meister), foi tamén excelente paisaxista aínda que non desdeñase colaborar con outros artistas aos que pintaba as figuras para os seus fondos de paisaxe, como sucede co triunfo de David sobre Goliat do Museo do Prado, no que a paisaxe corresponde a Pieter Brueghel o Mozo, pintado en 1618, e as figuras a Van Stalbemt, que as engadiu un ano máis tarde.^[2]

O Museo do Prado conserva ademais un «gabinete de pintura» ou gabinete de curiosidades, coñecido como As Ciencias e as Artes polo seu carácter alegórico, e un fragmento doutro gabinete, O xeógrafo e o naturalista, copia da mesa cos estudosos afeccionados que aparece no ángulo inferior dereito do primeiro. Ao modo de Frans Francken o Mozo, nunha ampla e ben iluminada sala distribúense na parede do fondo, e sobre dúas mesas, baleirados de bronce, cadros de diversos xéneros, instrumentos musicais, cunchas e corais, unha esfera, mapas e o perpetuum mobile de Cornelius Drebbel, entre outros obxectos. Dous cadros destacan sobre o resto: o que ocupa o centro da parede do fondo, o maior de todos, no que se identifica á pintura axudada por Minerva e a Fama, a partir dunha composición de Otto Venius, e o que aparece no centro da sala apoiado nunha cadeira, ante o que discuten dous afeccionados, e que representa outro gabinete de pintura moi distinto, no que a Ignorancia, representada en personaxes con corpos humanos e cabezas de asno e de bufo, como principal inimiga das artes, destrúe cadros e obxectos científicos. Esta composición, típica de Frans Francken o Mozo, coñécese por outra banda como Os asnos iconoclastas, en alusión á Furia iconoclasta desencadeada nos Países Baixos en 1566, o que abre as portas a outro xénero de interpretacións, políticas e relixiosas.^[4]^[5]

Notas

↑ RKD
↑ ^2,0 ^2,1 Díaz Padrón, p. 262.
↑ Vlieghe, pp. 176-177.
↑ Díaz Padrón, pp. 195-200.
↑ Ficha en la Galería online del Museo del Prado.

Véxase tamén

Bibliografía

Díaz Padrón, Matías e Royo-Villanova, Mercedes (1992): David Teniers, Jan Brueghel y los gabinetes de pinturas. Madrid, Museo del Prado. ISBN 84-87317-13-8
Vlieghe, Hans (2000): Arte y arquitectura flamenca, 1585-1700. Madrid, Cátedra. ISBN 84-376-1842-8

Ligazóns externas

[1] RKD

[Padron262-2] 2,0 ^2,1 Díaz Padrón, p. 262.

[3] Vlieghe, pp. 176-177.

[4] Díaz Padrón, pp. 195-200.

[5] Ficha en la Galería online del Museo del Prado.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]