Saltar ao contido

Cultura Naqada

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Naqada III»)
Localización de Naqada

A cultura Naqada é unha cultura arqueolóxica da Idade do Cobre no Exipto predinástico (ca. 4400 - 3000 a. C.). O nome doullo Werner Kaiser e procede da cidade de Naqada, situada ás marxes do Nilo, a 25 km ao norte de Tebas. Non obstante, un estudo de datación por radiocarbono da Universidade de Oxford do 2013 do Período Predinástico do 2013 suxire unha data moito máis tardía que comeza entre o 3800 e 3700 a. C.[1]

A última fase da cultura Naqada é a Naqada III, que coincide co Período Protodinástico ( Idade de Bronce temperá, ca. 3200 ou 3000 a. C.) no antigo Exipto.

Cronoloxía

[editar | editar a fonte]

William Flinders Petrie

[editar | editar a fonte]
Sistema de clasificación cerámica de Petrie.
Evolución da cerámica entre Naqada I, II e III.

O período Naqada dividiuse por primeira vez polo exiptólogo británico William Flinders Petrie, que explorou o sitio en 1894, en tres subperíodos:

Werner Kaiser

[editar | editar a fonte]

A cronoloxía de Petrie substituíuse pola de Werner Kaiser en 1957. A cronoloxía de Kaiser comezaba ca. 4000 a. C., pero a versión moderna comeza lixeiramente antes, do seguinte xeito:

Monumentos e escavacións

[editar | editar a fonte]

Os exipcios predinásticos do período Naqada I negociaban con Nubia ao sur, cos oasis do deserto occidental ao oeste e as culturas do mediterráneo oriental ao leste.[4] Tamén importaron obsidiana de Etiopía para dar forma a cuchillas e outros obxectos de lascas.[5] As mostras de carbón atopadas nas tumbas de Nekhen, datadas nos períodos Naqada I e II, identificáronse como cedro de Líbano.[6]

A análise craneométrica dun fósil da Naqada predinástica atopou que estaban estreitamente relacionados con outras poboacións de fala Linguas afroasiáticas afroasiaticas que habitaban no Corno de África e o Magreb, así como co período da idade de bronce e medieval nubios e da antiga Xericó. Os esqueletos de Naqada tamén son morfoloxicamente próximos ás series osteolóxicas modernas de Europa e do subcontinente indio. Non obstante, os fósiles de Naqada e eses esqueletos antigos e recentes eran fenotípicamente distintos dos fósiles pertencentes ós modernos falantes Nixer-Congo que habitan África tropical, así como dos esqueletos mesolíticos escavados en Wadi Halfa no Val do Nilo.[7]

Galería

[editar | editar a fonte]
  • Pota da Naqada predinástica. A análise científica demostrou que esta potae contivo unha vez un guiso de carne con mel.
    Pota da Naqada predinástica. A análise científica demostrou que esta potae contivo unha vez un guiso de carne con mel.
  • Colmillo de marfil de hipopótamo, canino superior. Catro buratos ao redor da parte superior. Da Tumba de Naqada 1419, Exipto. Período Naqada. Museo Petrie de Arqueoloxía Exipcia, Londres.
    Colmillo de marfil de hipopótamo, canino superior. Catro buratos ao redor da parte superior. Da Tumba de Naqada 1419, Exipto. Período Naqada. Museo Petrie de Arqueoloxía Exipcia, Londres.
  • Cuncha de spatha. Da tumba de Naqada 1539, Exipto. Período Naqada I. No Museo Petrie de Arqueoloxía Exipcia, Londres
    Cuncha de spatha. Da tumba de Naqada 1539, Exipto. Período Naqada I. No Museo Petrie de Arqueoloxía Exipcia, Londres
  • Tarro de Naqada D cunha imaxe dun barco.
    Tarro de Naqada D cunha imaxe dun barco.
  • Paleta de touros.
    Paleta de touros.
  • Paleta cunha representación dun campo de batalla, 3100 a. C.
    Paleta cunha representación dun campo de batalla, 3100 a. C.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ https://www.newscientist.com/article/dn24145-carbon-dating-shows-ancient-egypts-rapid-expansion/
  2. ↑ Shaw, Ian (2002). The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford, England: Oxford University Press. p. 61. ISBN 0-500-05074-0. 
  3. ↑ Barbara G. Aston, James A. Harrell, Ian Shaw (2000). Paul T. Nicholson and Ian Shaw editors. "Stone," in Ancient Egyptian Materials and Technology, Cambridge, 5-77, pp. 46-47. Also note: Barbara G. Aston (1994). "Ancient Egyptian Stone Vessels," Studien zur Archäologie und Geschichte Altägyptens 5, Heidelberg, pp. 23-26. (See on-line posts: [1] and [2].)
  4. ↑ Shaw, Ian (2002). The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford, England: Oxford University Press. p. 61. ISBN 0-500-05074-0. 
  5. ↑ Barbara G. Aston, James A. Harrell, Ian Shaw (2000). Paul T. Nicholson and Ian Shaw editors. "Stone," in Ancient Egyptian Materials and Technology, Cambridge, 5-77, pp. 46-47. Also note: Barbara G. Aston (1994). "Ancient Egyptian Stone Vessels," Studien zur Archäologie und Geschichte Altägyptens 5, Heidelberg, pp. 23-26. See on-line posts: [3] and [4].
  6. ↑ Parsons, Marie. "Egypt: Hierakonpolis, A Feature Tour Egypt Story". www.touregypt.net. Consultado o 2008-07-09. 
  7. ↑ Brace, C. Loring et al. (1993). "Clines and clusters versus "race:" a test in ancient Egypt and the case of a death on the Nile". American Journal of Physical Anthropology 36 (S17): 1–31. doi:10.1002/ajpa.1330360603. Consultado o 1 November 2017. ; also cf. Haddow (2012) for similar dental trait analysis [3]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cultura_Naqada&oldid=6895531»