Paraíso fiscal

O paraíso fiscal é aquel territorio ou estado exento de impostos, ou con estes moi baixos. Nas zonas con tal apelativo, diferentes xurisdicións teñen tipos de impostos especialmente reducidos para atraer certas categorías de persoas e compañías.

Características

Un xeito no que unha persoa ou compañía aproveita as características dun paraíso fiscal é trasladándose ou facéndose residente a efectos fiscais do mesmo. Outra forma é estabelecer unha entidade xurídica separada ou subsidiaria (unha compañía extraterritorial -offshore-, de de fideicomiso) ou fundación no territorio fiscal. Os activos transfírense á nova compañía ou entidade de maneira que os beneficios poidan ser realizados ou as rendas cobradas no paraíso fiscal.

Que esta forma de evasión de impostos non sexa sempre totalmente limpa depende da lexislación vixente dos países involucrados e das circunstancias particulares das compañías ou individuo implicados.

Moitos países (particularmente os membros do OCDE) teñen leis que dificultan aos seus residentes posuír unha compañía (ou realizar investimentos) nun paraíso fiscal sen pagar impostos nel ou no país no que residen. Por exemplo, os ingresos ou as ganancias procedentes dunha compañía extraterritorial ou de investimentos poden atribuírse para os efectos fiscais ao dono ou investidor baixo o réxime do CEC ou outras leis similares.

Moitos países teñen tratados fiscais bilaterais que evitan ao seus residentes pagar impostos dobres, pero poucos teñen tratados cos paraísos fiscais.

Paraísos fiscais segundo a OCDE

Os paraísos fiscais enumerados na lista publicada pola Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económico (OCDE) o 12 de decembro de 2003 son:

Anguilla Antiga e Barbuda Antillas Neerlandesas Aruba Bahamas Bahrain Bermudas Belize Chipre Dominica Granada Guernsey Illa de Jersey Illa de Man Illas Caimán Illas Cook Illas Turks e Caicos Illas Virxes Británicas

Illas Virxes Estadounidenses Illa de Margarita Liechtenstein Madeira Malta Mauricio Montserrat Nauru Niue Panamá Samoa San Cristovo e Nevis San Marino San Vicente e as Granadinas Santa Lucía Seychelles Vanuatu Xibraltar

Outros paraísos fiscais

• O Reino Unido é un paraíso fiscal para persoas con domicilio no estranxeiro, incluso aínda que sexan do país (residencia e domicilio son conceptos legais diferentes no Reino Unido), pois non pagan impostos sobre os ingresos estranxeiros que non se remitan ao Reino Unido. Parecidas situacións atópanse noutros países, como Irlanda.
• Suíza é un paraíso fiscal para os estranxeiros que se fan residentes tras negociar a cantidade dos seus ingresos suxeita a impostos co cantón no que pretenden habitar. Tipicamente asúmese que os ingresos impoñíbeis son cinco veces a renda de aloxamento pagada.
• Mónaco e Andorra non cobran impostos sobre os ingresos persoais.
• Bahamas non cobra impostos sobre ingresos persoais nin ganancias de capital nin tampouco ten imposto de sucesións.
• Nas diversas Illas do Canal e na Illa de Man, as empresas e individuos non pagan impostos polas ganancias e ingresos no estranxeiro. Os non residentes tampouco pagan impostos polos ingresos locais. O imposto local ten un tipo fixo do 20%.
• En Xibraltar, as sociedades exentas de impostos, que non deben comerciar nin xestionar ningún negocio localmente, pagan unha cantidade fixa de impostos de entre 200 e 300 libras ao ano.
• Vanuatu, un estado insular micronesio, é un paraíso fiscal que non proporciona información contable a outros gobernos e axencias policiais. En Vanuatu non existen impostos sobre ingresos, retencións a conta, impostos sobre ganancias de capital, imposto de sucesións nin control de divisas.
• Os tipos fiscais de Hong Kong son tan baixos que pode ser considerado un paraíso fiscal.
• Uruguai é considerado o paraíso fiscal suramericano, xa que adoptou unha política de exoneración fiscal e secreto bancario para atraer investimentos.
• Luxemburgo
• Arabia Saudita
• Emiratos Árabes Unidos
• Illa de Madeira

Cantidades

As estatísticas indican que o sector bancario extraterritorial (offshore) é unha actividade máis que importante. Cálculos do FMI [1], baseadas en datos do BPI, sobre os centros financeiros extraterritoriais, estiman que os activos extraterritoriais incluídos nos seus balances xerais acadaron os 4,6 billóns de dólares a finais de xuño de 1999, o que supón case a metade dos activos extraterritoriais totais. Desta cantidade, 0,9 billóns estaban no Caribe, un billón en Asia e a maioría dos restantes 2,7 billóns correspondían aos centros financeiros internacionais, é dicir, Londres, aos servizos bancarios internacionais (IBF) estadounidense e ao mercado extraterritorial nipón (JOM).

Véxase tamén

Outros artigos

• Offshore (paraíso fiscal)
• Banco extraterritorial (offshore)
• Compañía extraterritorial (offshore)

Ligazóns externas

• Creación de sociedades offshore con cuenta bancaria (en castelán)
• Sociedades Offshore - Guía de las jurisdicciónes del Caribe (en inglés)
• Los beneficios y las condiciones para constituir una sociedad offshore (en castelán)
• Los paraísos fiscales, sociedades y banca offshore Arquivado 23 de decembro de 2016 en Wayback Machine. (en castelán)
• Offshore Banking and Financial Centers (en inglés)
• Offshore Financial Centers - IMF Background Paper (en inglés)