Petró Poroshenko

Petró Poroshenko
	; (2014)
Nome orixinal	(uk) Петро́ Олексі́йович Пороше́нко
Biografía
Nacemento	(uk) Петро Олексійович Порошенко ; 26 de setembro de 1965 (59 anos); Bolhrad, Ucraína
Deputado de Ucraína
	29 de agosto de 2019 – ; Lexislatura: 9th Verkhovna Rada (en)
Presidente de Ucraína
	7 de xuño de 2014 – 20 de maio de 2019 ; ← Oleksandr Turchynov – Volodymyr Zelensky → ; Electo en: Eleição presidencial na Ucrânia em 2014 (pt)
Deputado de Ucraína
	12 de decembro de 2012 – 3 de xuño de 2014 ; Lexislatura: 7th Verkhovna Rada (en) ; Circunscrición electoral: Electoral district #12 (en)
Ukrainian Minister of Foreign Affairs (en)
	9 de outubro de 2009 – 11 de marzo de 2010 ; ← Volodymyr Khandohiy (en) – Kostjantyn Hryščenko (en) →
Deputado de Ucraína
	25 de maio de 2006 – 15 de xuño de 2007 ; Lexislatura: 5th Verkhovna Rada (en)
Secretary of National Security and Defense Council of Ukraine (en)
	8 de febreiro de 2005 – 8 de setembro de 2005 ; ← Volodymyr Radchenko (en) – Anatoliy Kinakh (en) →
Deputado de Ucraína
	14 de maio de 2002 – 8 de setembro de 2005 ; Lexislatura: 4th Verkhovna Rada (en)
Substituto na Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa
	Representa: Ucraína; 22 de xaneiro de 2001 – 25 de novembro de 2005
Deputado de Ucraína
	12 de maio de 1998 – 14 de maio de 2002 ; Lexislatura: 3rd Verkhovna Rada (en)
Líder da oposición
Datos persoais
Residencia	Kíiv
Relixión	Igrexa Ortodoxa Ucraína do Patriarcado de Moscova, cristianismo ortodoxo e Igrexa ortodoxa de Ucraína
Educación	Institute of International Relations of Taras Ševčenko National University of Kjiv (en) - Dereito internacional, relacións internacionais (1982–1989)
Actividade
Ocupación	empresario, economista, diplomático, político, emprendedor
Partido político	Our Ukraine (en) ; Partido das Regiões (pt) ; Social Democratic Party of Ukraine (united) (en) ; Solidariedade Europeia (pt)
Membro de	9th Verkhovna Rada (en) ; 4th Verkhovna Rada (en) ; 5th Verkhovna Rada (en) ; 7th Verkhovna Rada (en) ; 3rd Verkhovna Rada (en)
Patrimonio estimado	1.600 M$ (2021)
Carreira militar
Rango militar	comandante supremo
Comandante de (OBSOLETO)	Forças Armadas da Ucrânia (pt)
Conflito	guerra do Donbass ; invasión rusa de Ucraína
Participou en
31 de marzo de 2019	Eleição presidencial na Ucrânia em 2019 (pt)
22 de xaneiro de 2019	Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2019
23 de xaneiro de 2018	Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2018
17 de xaneiro de 2017	Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2017
20 de xaneiro de 2016	Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2016
21 de xaneiro de 2015	Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2015
Familia
Cónxuxe	Maryna Poroshenko (1984–)
Fillos	Oleksiy Poroshenko
Pais	Oleksij Porošenko e Jevhenijija Porošenko
Irmáns	Mykhailo Poroshenko
Cronoloxía
31 de marzo de 2019	Eleição presidencial na Ucrânia em 2019 (pt)
	Papeis de Panamá
Premios
	(2014) Premios Cidadán Global; (2010) Gran Cruz da Orde do Mérito Civil; Ordem de Vytautas o Grande (pt) ; Registered firearms (en) ; State Prize of Ukraine in Science and Technology (en) ; Decoration for Exceptional Merits (en) ; Orde Nacional Maltesa do Mérito; Orde do Mérito Civil; Orde do Rei Abdulaziz al Saud; Orde de Stara Planina; Orde ao Mérito de Ucraína, 2ª clase; Honored Economist of Ukraine (en) ; Orde da Aguia Branca; Order of the Republic (en) ; Orde ao Mérito de Ucraína de terceira clase; Order of Merit (en) ;
	Sinatura
	Voz: Petró Poroshenko (lingua inglesa)
Descrito pola fonte	Lentapedia
Sitio web	poroshenko.com.ua

Petró Oleksiyovych Poroshenko (en ucraíno: Петро Олексійович Порошенко), nado o 26 de setembro de 1965 en Bolhrad)^[1] é un empresario multimillonario ucraíno. Converteuse en presidente de Ucraína o 7 de xuño de 2014. Perdeu a súa reelección en 2019 ante o daquela comediante de profesión Volodymyr Zelenskyi.

Traxectoria

Poroshenko foi o deputado popular de Ucraína da 3ª, 4ª, 5ª, 7ª e 9ª convocatorias (1998-2014, desde 2019). É fundador do Partido da Solidariedade de Ucraína e un dos cofundadores do Partido da Solidariedade Laboral de Ucraína, que máis tarde cambiou o seu nome polo Partido das Rexións. Foi ministro de Asuntos Exteriores (2009-2010) no segundo goberno de Yuliia Tymoshenko e ministro de Comercio (2012) no goberno de Mykola Azarov. Foi membro do Consello do Banco Nacional de Ucraína (2007-2014).

Electo presidente de Ucraína en maio de 2014, conseguindo o 54,7% dos votos na primeira volta. Durante a súa presidencia, suspendeu a agresión rusa activa no leste de Ucraína e gañou o apoio da política exterior de Ucraína dos países occidentais (Europa e América do Norte). Baixo a súa presidencia, Ucraína recibiu un réxime de exención de visados coa UE (2017).^[2] ^[3] Contribuíu á concesión da autocefalia á Igrexa ortodoxa de Ucraína (2018-2019). Iniciou reformas no exército, a educación, a medicina, a administración pública, etc. Asinou a Lei lingüística de Ucraína (2019), que abolía a de 2012 (lei Kivalov-Kolesnichenko), o que, segundo algúns, desencadeou unha represión contra as rexións de fala rusa (Odesa, Dnipropetrovsk, Kharkov, Luhansk e Donetsk) que conduciu a unha militarización da situación e mesmo a algúns masacres da poboación rusófona.^[4] Presentouse ás eleccións presidenciais de 2019, pero perdeu ante o showman Volodymyr Zelensky na segunda volta.^[5] ^[6]

Ademais das súas actividades políticas, Poroshenko dedícase aos negocios e é considerado un dos oligarcas ucraínos;^[7] ocupa regularmente a clasificación dos ucraínos máis ricos. É en parte o propietario da corporación de repostería Roshen,^[8] varias fábricas de automóbiles e autobuses, a canle de televisión 5, etc.

Familia

A familia Poroshenko está documentada no censo de 1835 en Safyany, condado de Izmail, provincia de Besarabia. A familia pertence á comunidade de burgueses ucraínos.^[9] A familia vivía nas terras do exército cosaco Ust-Danube Budzhak.

Escándalos financeiros e corrupción

En 2016, os Panama Papers revelaron que os seus avogados crearon unha empresa offshore para albergar varias das súas empresas nas Illas Virxes Británicas. En 2017, foi citado no escándalo dos Paradise Papers.^[10] Descubriuse que a través do estudo panameño-israelí Mossack Fonseca, 12 altos dirixentes políticos utilizaron paraísos fiscais para branquear cartos. Poroshenko estivo entre os implicados xunto co Presidente arxentino Mauricio Macri, o Primeiro ministro de Islandia Sigmundur Gunnlaugsson, o Primeiro ministro de Paquistán, Nawaz Sharif, o rei Salman de Arabia Saudita, o ex-emir de Qatar Hamad bin Khalifa al Thani e o seu ex-primeiro ministro Hamad bin Jassim bin Jaber al Thani.^[11]

En 2017 revelouse a existencia de estruturas empresariais próximas a Petro Poroshenko, implicadas en casos de corrupción, tráfico de armas e malversación^[12] Igor Gladkovsky, fillo do primeiro vicesecretario do Consello de Seguridade e Defensa, Oleg Gladkovsky, xunto con outras dúas persoas, vendeu desde 2016 pezas de reposición a empresas de defensa ucraínas a prezos superiores ao 300%.^[13] Durante o seu goberno, segundo un estudo do Centro de Estudos Económicos, estimouse que o 62% das empresas ucraínas non pagaban impostos e preto da metade deu subornos. Roman Nasirov, xefe da Axencia Tributaria de Ucraína, foi acusado de causar un dano de 70 millóns de euros ao Estado. Tamén estivo implicado na corrupción cando en 2016 nacionalizou Privatbank, o banco que pertencía a un dos principais oligarcas do país, Ihor Kolomoisky. Non obstante, máis tarde revelouse que este banco estaba moi endebedado.^[14]

Desde o outono de 2017, aumentaron os ataques contra activistas anticorrupción, organizacións non gobernamentais e xornalistas de investigación, incluíndo arrestos por motivos políticos, probas inventadas, protestas organizadas, persecución e intimidación.^[15]

A súa fortuna aumentou en 400 millóns de dólares entre 2012 e 2020, cando o país se sumiu na crise económica.^[16]

Notas

↑ "Petro Poroshenko Net Worth". TheRichest (en inglés). 2013-08-20. Consultado o 2023-01-31.
↑ "Безвізовий режим для України підписали у Стразбурзі". 24 Канал (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.
↑ "Майже півмільйона українців встигли скористатися безвізом". ukraine.segodnya.ua (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.
↑ Revolución, Nueva (2022-04-15). "J.Baud: Occidente creó las condiciones del estallido en Ucrania" (en castelán). Consultado o 2022-04-19.
↑ "Зеленський: Порошенко привітав із перемогою". Радіо Свобода (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.
↑ Zaxid.net. "Порошенко привітав Зеленського з офіційними результатами виборів". ZAXID.NET (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.
↑ "Profile: Ukraine's President Petro Poroshenko". BBC News (en inglés). 2014-03-31. Consultado o 2023-01-31.
↑ "У Roshen підтвердили, що Порошенко переоформлює кондитерський бізнес на сина Олексія". biz.nv.ua (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.
↑ "26 вересня ; «ГРОМАДА Схід» ; Для людей, про людей" (en ucraíno). 2020-09-25. Arquivado dende o orixinal o 20 de xaneiro de 2021. Consultado o 2023-01-31.
↑ "Petro Porochenko, président de l’Ukraine, refoulé par le cabinet Appleby". Le Monde.fr (en francés). 2017-11-09. Consultado o 2023-01-31.
↑ "En boca de todos". pagina12.com.ar. 7 de abril de 2016.
↑ Mundo, Sputnik (20181127T1005+0000). "Rusia expone la corrupción del círculo empresarial ucraniano vinculado a Poroshenko". Sputnik Mundo (en castelán). Consultado o 2023-01-31.
↑ "Timoshenko esixe a 'impeachment' de Poroshenko tras o escándalo de corrupción no Exército". mundo.sputniknews.com; Europa (en castelán).
↑ "Los-suenos-rotos-del-maidan-la-razon-de-que-ukrania-no-despegue-es-la-corrupcion (Os soños esnaquizados de Maidan: a razón pola que Ucraína non logra despegar é a corrupción)". ElConfidencial.com (en castelán). 23/05/2017.
↑ "¿Por qué a Occidente se le acaba la paciencia con Poroshenko?". Agencia de Noticias "News Front" España (en ruso). 2018-01-15. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2023. Consultado o 2023-01-31.
↑ "Ukraine. Porochenko reste libre… jusqu’au 1er juillet". L'Humanité (en francés). 2020-06-19. Consultado o 2023-01-31.

Véxase tamén

Outros artigos

Vladimir Putin

[1] "Petro Poroshenko Net Worth". TheRichest (en inglés). 2013-08-20. Consultado o 2023-01-31.

[2] "Безвізовий режим для України підписали у Стразбурзі". 24 Канал (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.

[3] "Майже півмільйона українців встигли скористатися безвізом". ukraine.segodnya.ua (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.

[4] Revolución, Nueva (2022-04-15). "J.Baud: Occidente creó las condiciones del estallido en Ucrania" (en castelán). Consultado o 2022-04-19.

[5] "Зеленський: Порошенко привітав із перемогою". Радіо Свобода (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.

[6] Zaxid.net. "Порошенко привітав Зеленського з офіційними результатами виборів". ZAXID.NET (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.

[7] "Profile: Ukraine's President Petro Poroshenko". BBC News (en inglés). 2014-03-31. Consultado o 2023-01-31.

[8] "У Roshen підтвердили, що Порошенко переоформлює кондитерський бізнес на сина Олексія". biz.nv.ua (en ucraíno). Consultado o 2023-01-31.

[9] "26 вересня ; «ГРОМАДА Схід» ; Для людей, про людей" (en ucraíno). 2020-09-25. Arquivado dende o orixinal o 20 de xaneiro de 2021. Consultado o 2023-01-31.

[10] "Petro Porochenko, président de l’Ukraine, refoulé par le cabinet Appleby". Le Monde.fr (en francés). 2017-11-09. Consultado o 2023-01-31.

[11] "En boca de todos". pagina12.com.ar. 7 de abril de 2016.

[12] Mundo, Sputnik (20181127T1005+0000). "Rusia expone la corrupción del círculo empresarial ucraniano vinculado a Poroshenko". Sputnik Mundo (en castelán). Consultado o 2023-01-31.

[13] "Timoshenko esixe a 'impeachment' de Poroshenko tras o escándalo de corrupción no Exército". mundo.sputniknews.com; Europa (en castelán).

[14] "Los-suenos-rotos-del-maidan-la-razon-de-que-ukrania-no-despegue-es-la-corrupcion (Os soños esnaquizados de Maidan: a razón pola que Ucraína non logra despegar é a corrupción)". ElConfidencial.com (en castelán). 23/05/2017.

[15] "¿Por qué a Occidente se le acaba la paciencia con Poroshenko?". Agencia de Noticias "News Front" España (en ruso). 2018-01-15. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2023. Consultado o 2023-01-31.

[16] "Ukraine. Porochenko reste libre… jusqu’au 1er juillet". L'Humanité (en francés). 2020-06-19. Consultado o 2023-01-31.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]