Արտավազդ Պերպերյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Պերպերյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Արտավազդ Պերպերյան | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 15, 1923 |
Ծննդավայր | Վառնա, Բուլղարիա[1] |
Վախճանվել է | հունիսի 10, 2002 (78 տարեկան) |
Մահվան վայր | Փարիզ |
Ազգություն | հայ |
Քաղաքացիություն | Բուլղարիայի թագավորություն և Ֆրանսիա |
Կրթություն | Գրան–Շոմիե ակադեմիա[1] |
Մասնագիտություն | նկարիչ |
Հայր | Շահան Պերպերյան[1] |
Արտավազդ Շահանի Պերպերյան (նոյեմբերի 15, 1923, Վառնա, Բուլղարիա[1] - հունիսի 10, 2002, Փարիզ), հայ նկարիչ։
Շահան Պերպերյանի որդին։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Աշակերտել է Օննիկ Ավետիսյանին, 1949 թվականին տեղափոխվել Փարիզ, հաճախել Գրան-Շոմիե ակադեմիա և Գեղարվեստի ազգային բարձրագույն դպրոցը։ 1951 թվականի «Աշնան» սալոնում հանդես է եկել «Ցուցարարները» նկարով։ 1964 թվականին արժանացել է «Գեղարվեստի եվրոպական ակադեմիայի» մրցանակին։ Եղել է ֆրանսահայ մշակութային միության (ԺԱՖ), Ֆրանսահայ մշակութայի միության ղեկավարներից։ Փարիզում մասնակցել է «Հայ պոեզիայի անթոլոգիայի» (1973) հրատարակմանը։
Արտավազդ Պերպերյանի գեղանկարչական լեզուն ռեալիստական է, երփնագիրը հյութեղ, մուգ-կապտավուն գունապատկերներով։ Ստեղծել է բանվորական թաղամասեր, աշխատավոր մարդկանց, գյուղական անշուք բակեր, ինչպես նաև միայնությամբ ու թախիծով տոգորված դիմանկարներ, փարիզյան բնանկարներ («Հանգստացող բանվորը», «Երեխան խրճիթում», «Ածխահատը», «Նավակներ», Մեսրոպ Մաշտոցի, Մխիթար Հերացու, Մխիթար Գոշի դիմանկարները)։
Անհատական ցուցահանդեսներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 9, էջ 278)։ |