Էդուարդո Չիլիդա

Էդուարդո Չիլիդա; իսպ.՝ Eduardo Chillida Juantegui
Ծնվել է	հունվարի 10, 1924[…]
Ծննդավայր	Սան Սեբաստիան, Բասկերի երկիր, Իսպանիա
Մահացել է	օգոստոսի 19, 2002[…] (78 տարեկան)
Վախճանի վայրը	Սան Սեբաստիան, Բասկերի երկիր, Իսպանիա
Քաղաքացիություն	Իսպանիա
Կրթություն	Մադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարան, Մադրիդի պոլիտեխնիկական համալսարան, Մադրիդի ճարտարապետության բարձրագույն տեխնիկական դպրոց և Círculo de Bellas Artes?
Ստեղծագործություն(ներ)	Peine del Viento XV?, Elogio del horizonte?, Elogio del agua?, Monument to tolerance?, Lugar de Encuentros I, Madrid? և La Sirena varada?
Ոճ	աբստրակցիոնիզմ
Ժանր	աբստրակցիոնիզմ
Մասնագիտություն	քանդակագործ, նկարազարդող, վիզուալ արտիստ, գծանկարիչ, գծանկարիչ և ֆուտբոլիստ
Ամուսին	Pilar Belzunce de Carlos?
Ծնողներ	հայր՝ Pedro Chillida?
Պարգևներ և ; մրցանակներ	Գոսլար քաղաքի «Կայզերինգ» մրցանակ Prix Kandinsky? Կայսերական մրցանակ Universal Basque Prize? Վոլֆի մրցանակ արվեստի բնագավառում Lan Onari? Ալիկանտե համալսարանի պատվավոր դոկտոր Tomás Francisco Prieto Prize? Մադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարանի պատվավոր դոկտոր Վիլհելմ Լեմբրուկի մրցանակ և
Անդամություն	Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Բավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա, Արվեստի և գրականության ամերիկյան ակադեմիա և Գեղեցիկ արվեստների ակադեմիա
Երեխաներ	Eduardo Txillida Beltzuntze?
	Eduardo Chillida Վիքիպահեստում

Էդուարդո Չիլիդա (իսպ.՝ Eduardo Chillida Juantegui, բասկ․՝ Eduardo Txillida Juantegi, հունվարի 10, 1924(1924-01-10)^[1]^[2]^[3]^[…], Սան Սեբաստիան, Բասկերի երկիր, Իսպանիա^[4] - օգոստոսի 19, 2002(2002-08-19)^[1]^[2]^[3]^[…], Սան Սեբաստիան, Բասկերի երկիր, Իսպանիա^[4]), իսպանացի բասկ քանդակագործ, գծանկարիչ, գրքեր նկարազարդող։

Կենսագրություն

Էդուարդո Չիլիդան ծնվել և մեծացել է Բասկերի երկրում։ Նա մեծացել է իր տատիկին ու պապիկին պատկանող Բիարրից հյուրանոցի կողքին։ Երիտասարդ տարիներին հրապուրվել է ֆուտբոլով, եղել է դարպասապահ, բայց ծնկի ծանր վնասվածքից հետո ստիպված է եղել թողել սպորտը։

Գործունեություն

1943-1947 թվականներին Էդուարդո Չիլիդան Մադրիդում ճարտարապետություն է ուսումնասիրել։ 1948-1951 թվականներին նա բնակվել է Փարիզում, որտեղ բացել է իր առաջին ստուդիան, ուսումնասիրել է Արխաիկ հունական ճարտարապետական պլաստիկան և սկսել է զբաղվել քանդակագործությամբ։ Ծանոթացել է Բրանկուզիի, Ջակոմետտիի հետ, նրա աշխատանքները արժանացել են Գաստոն Բաշլյարի ուշադրությանը։

1950 թվականին Էդուարդո Չիլիդան ամուսնացել է Պիլար Բելզունսեի հետ։ 1959 թվականին վերադարձել է Սան-Սեբաստիան, որտեղ 78 տարեկան հասակում մահացել է իր տանը։

Աշխատանքներ

Չիլիդայի մոնումենտալ աբստրակտ կոմպոզիցիաները հիմանականում երկաթից են, զուգորդվելով գրաֆիկայով, թերթային կոլաժներով։ Նա նկարազարդել է Անդրե Ֆրենոյի, Սիորանի և ուրիշների գրքերը։

Չիլիդա Լեկու թանգարան

1980-ական թվականների սկզբներին Էռնանիում, Սան-Սեբաստիանի մոտակայքում, Չիլիդան և նրա կինը գնել են 16-րդ դարի շինություն ունեցող բասկական ֆերմա և նրան հարող հողատարածքները, որպեսզի ստեղծեն մշտական տեղ իրենց աշխատանքները բնական միջավայրում ցուցադրելու համար։ Բաց երկնքի տակ թանգարանը, ուր այցելուները կարող էին շրջել քանդակների միջև, բացվել է 1990-ական թվականներին և անվանվել է «Չիլիդա Լեկու» (բասկերենով նշանակում է «վայր»)։ Այդ այգում է գտնվում նաև Չիլիդայի գերեզմանը։

2011 թվականին թանգարանը փակվել է, բայց վերաբացվել է 2019 թվականին «Hauser & Wirth» շվեդական ժամանակակից արվեստների պատկերասրահի օգնությամբ։

Մրցանակներ

1958 թվականին Էդուարդո Չիլիդան եղել է Եվրոպական Նկարչական Ակադենիայի պատվավոր անդամ, ներկայացրել է Իսպանիան Վենետիկի բիենալեում
1960 թվականին-Կանդինսկու մրցանակի դափնեկիր
1964 թվականին-Կարնեգի մրցանակ
1966 թվականին-Վիլհելմ Լեմբրուկի մրցանակ և Հյուսիսային Հռենոս-Վեսթֆալիայի տարածքների մրցանակ
1984-1985 թվականներին-Վոլֆի մրցանակ
1987 թվականին-Աստուրիայի արքայադստեր մրցանակ
1991 թվականին-Ճապոնիայի Կայսերական Մրցանակ

Պատկերասրահ

Տունը Չիլիդա Լեկայում
Էռնանի (քաղաք), Գիպուսկոա
Փնտրում եմ լույսը
(Buscando la luz)
Քամիների փոցխ
(Peine vientos)
Հորիզոնի գովք
Խիխոն, Իսպանիա
Տոպոս V, Բարսելոնա

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Eduardo Chillida (նիդերլ.)
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Eduardo Chillida — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #11852044X // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ https://www.deia.eus/igandea-plus/2023/07/03/pilar-belzunce-mecenas-alegria-vivir-7002401.html
↑ https://www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էդուարդո Չիլիդա» հոդվածին։

[_8d7c2b48be0decb6-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_c1495b8297f31800-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Eduardo Chillida (նիդերլ.)

[_e4ac13f901c972c7-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Eduardo Chillida — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7

[_677a17bf5bea920b-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #11852044X // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_89d49936f329c9b5-5] ttps://www.deia.eus/igandea-plus/2023/07/03/pilar-belzunce-mecenas-alegria-vivir-7002401.html

[_eafc840b9e7058ff-6] ttps://www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]