Henk Stallinga
| Henk Stallinga | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Stallinga in 2015
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Hendrik Stallinga | |||
| Geboren | Tietjerk, 25 september 1962 | |||
| Beroep(en) | beeldend kunstenaar, industrieel ontwerper | |||
| RKD-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Hendrik (Henk) Stallinga (Tietjerk, 25 september 1962) is een Nederlands beeldend kunstenaar en ontwerper.
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Stallinga voltooide zijn studie aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam in 1993. Na zijn afstuderen startte hij Studio Stallinga in dezelfde stad, waar hij sindsdien actief is.
In zijn beginjaren ontwierp hij een aantal originele werken, waaronder de zogenoemde Watt lamp, opgebouwd uit slechts een stekker, draad en fitting. Daarnaast ontwierp hij onder meer de Sponsvaas[1] en de Zetbank, gevormd uit uit één enkele staalplaat.[2][3] In 1994 ontwierp hij voor een tentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam een 40 meter lange buis in de tuin van het museum als expositieruimte.[4]
Bij de Mondriaan expositie in het Museum of Modern Art in New York in 1995, werd onder meer zijn installatie Een m2 gezelligheid getoond,[5] mede door deze presentatie brak Stallinga internationaal door.[bron?]
Het werk van Stallinga maakt deel uit van de permanente collecties van diverse musea, zoals het Stedelijk Museum Amsterdam, het Fonds National d'Art Contemporain in Parijs, het Louisiana Museum in Kopenhagen, en in de Verenigde Staten zowel het MoMA en het Cooper Hewitt Museum in New York, als het San Francisco Museum of Modern Art [6] aan de westkust.
Werk
[bewerken | brontekst bewerken]Het zeer vroege werk van Stallinga uit de jaren 1990 gaat over de perceptie van het industriële product, diens functionaliteit en betekenis. Voorbeelden hiervan zijn het stekkerlampje, de Clamp Chair opgebouwd uit planken multiplex verbonden met lijmklemmen, en de stalen zetbank.[2][3] Voor de Aids Foundation ontwierp hij een slaapkamer object, de One Night Stand, een combinatie van stoel en nachtkastje:
-
Stekkerlampje in MoMa, New York -
Clamp Chair -
-
One Night Stand -
Nieuwe Berlage stoel
Stallinga werkt als multidisciplinair kunstenaar met sculpturen en multimedia-installaties. In zijn werk verweeft hij visuele elementen met licht, geluid en beweging. Voorbeelden:
-
![Installatie 'waiting in the hallway' in de Der Aa Kerk Groningen, 2015[7]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Waiting_in_the_hallway_at_der_AA_church%2C_Netherlands.jpg/120px-Waiting_in_the_hallway_at_der_AA_church%2C_Netherlands.jpg)
Installatie 'waiting in the hallway' in de Der Aa Kerk Groningen, 2015[7] -
Chain Reaction, 2015 -
Chain Reaction in een choreografie van Ballet National de Marseille -
Chain Reaction in Stedelijk Museum Amsterdam 2016 -
Lumens, 2016 -
Dark Hearted, 2016
![Installatie 'waiting in the hallway' in de Der Aa Kerk Groningen, 2015[7]](/https/nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Waiting_in_the_hallway_at_der_AA_church,_Netherlands.jpg)
Exposities (selectie)
[bewerken | brontekst bewerken]- 1993. De eerste tentoonstelling van De Zayer, De Zayer Amsterdam.[2][3]
- 1994. Duo-expositie Alex d'Electrique en Henk Stallinga, The Frozen Fountain, Amsterdam.[8][9]
- 1995. Mutant Materials en The Garden Cafe - Mondriaan Exhibition, MoMA New York[10]
- 1996. Tresholds, MoMA New York,[11]
- 1998. Do Normal, SFMOMA San Francisco,[12]
- 2001. Workspheres, MoMA New York,[13]
- 2015. Earthquake Monument, Aa-kerk in Groningen.[7]
- 2018. One Way Ticket to Mars, groepsexpositie, Kunsthal KAdE, Amersfoort[14][15]
Gevel
[bewerken | brontekst bewerken]In 2022 maakte Stallinga bezwaar tegen een belastingaanslag van de gemeente Amsterdam voor een kunstwerk van Tim Ayres op de gevel van zijn atelier en de kunstruimte On The Inside. De gemeente beschouwde het kunstwerk als reclame en belastte het dienovereenkomstig, wat leidde tot het bezwaar van Stallinga[16]
Publicaties
[bewerken | brontekst bewerken]- Henk Stallinga, Annemarie Galani (red.) Stallinga: This Is Our Logo. BIS Publishers, 2000.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ MoMA New York - spongevase
- ↑ a b c Ivo Weyel, "PASSAGE MINDER is weer MEER. Het Parool. Amsterdam, 04-08-1993. Geraadpleegd op Delpher op 19-01-2023.
- ↑ a b c Tracy Metz. "Speels functionalisme in De Zayer." NRC Handelsblad, 24-08-1993. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
- ↑ "Ontwerpen in een buis". Trouw. Onbekend, 22-10-1994. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
- ↑ Blisterlamp installation at the Rietveld Pavilion and MoMA New York, op Stallinga.nl. Geraadpleegd 19-01-2023. (in Engels). Gearchiveerd op 22 maart 2023.
- ↑ Henk Stallinga op good.nl. Geraadpleegd, 19-01-2023. Gearchiveerd op 6 juni 2023.
- ↑ a b Aardbevingsbeleving’ in Aa-kerk, NRC Handelsblad. 13 augustus 2015. Gearchiveerd op 19 januari 2023.
- ↑ "Uit & Thuis: Twee keer Alex d'Electrique". Het Parool. Onbekend, 17-11-1994. Geraadpleegd op Delpher op 25-08-2018.
- ↑ "VORMGEVING". De Volkskrant, 11-11-1994. Geraadpleegd op Delpher op 25-08-2018.
- ↑ "Contemporary Dutch design transforms the museum of modern art's garden cafe," persbericht van MOMA New York uit 1995. Gearchiveerd op 5 december 2013.
- ↑ Paola Antonelli, Contemporary design from the Netherlands, The Museum of Modern Art, 1996.
- ↑ "Esthetiek van het Nederlands verkeersbord in San Francisco", Volkskrant, 29 juli 1998: Overzichtsexpositie van 200 Nederlandse ontwerpen van 70 ontwerpers. Gearchiveerd op 7 maart 2021.
- ↑ Paola Antonelli (red.), Workspheres : design and contemporary work styles, The Museum of Modern Art: 2001. p. 218. Gearchiveerd op 19 april 2022.
- ↑ Sarah van Binsbergen, "Tentoonstelling One Way Ticket to Mars doet vooral verlangen naar onze eigen aarde," de Volkskrant, 17 oktober 2019.
- ↑ One Way Ticket to Mars; Kunsthal KAdE, SEP 21, 2019 - JAN 12, 2020 op mutualart.com. Geraadpleegd 19.01.2023: Dit webartikel vermeldde aanwezigheid van werk van Jan Fabre, Carel Willink, Tom Claassen, Luke Jerram en Angelo Vermeulen. Gearchiveerd op 19 januari 2023.
- ↑ Edo Dijksterhuis. "Kunst is volgens de gemeente Amsterdam reclame, en dus belastbaar," Het Parool, 21 november 2022.
