Naar inhoud springen

Philipp Max

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Philipp Max
Philipp Max
Persoonlijke informatie
Volledige naam Philipp Max
Geboortedatum 30 september 1993
Geboorteplaats Viersen, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 178 cm
Been Links
Positie Linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
Rugnummer 31
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
2000–2003
2003–2007
2007–2010
2010–2012 		Vlag van Duitsland SC Baldham
Vlag van Duitsland TSV 1860 München
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Duitsland Schalke 04
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2012–2014
2014
2014–2015
2015–2020
2020–2023
2023
2023– 		Vlag van Duitsland Schalke 04 II
Vlag van Duitsland Schalke 04
Vlag van Duitsland Karlsruher SC
Vlag van Duitsland FC Augsburg
Vlag van Nederland PSV
→ Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt 		54(3)
2(0)
23(0)
145(15)
70(6)
10(0)
3(0)
Interlands **
2016
2020– 		Vlag van Duitsland Duitsland OS
Vlag van Duitsland Duitsland 		3(1)
3(0)
Erelijst
* Bijgewerkt op 10 september 2023
** Bijgewerkt op 10 september 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Philipp Max (Viersen, 30 september 1993) is een Duits voetballer die doorgaans als linksback speelt. Hij verruilde PSV in juli 2023 voor Eintracht Frankfurt , dat hem in het voorgaande halfjaar al huurde. Max debuteerde in 2020 in het Duits nationale team.

Achtergrond

[bewerken | brontekst bewerken]

De in Polen geboren Martin Max, vader van Philipp, was zelf profvoetballer en speelde in de Bundesliga voor Borussia Mönchengladbach, FC Schalke 04, TSV 1860 München en Hansa Rostock, hij was ook twee keer topscorer in de Bundesliga. In 2002 speelde Martin Max ook een wedstrijd voor het Duitse nationale voetbalelftal. De moeder van Philipp was ook een voetballer en maakte deel uit van het team voor de regionale selectie van Westfalen.[1] Philipp werd geboren in Viersen bij de Nederlandse grens toen Martin Max voor Borussia Mönchengladbach speelde. Toen Martin Max bij FC Schalke 04 kwam, verhuisde Philipp met zijn familie naar het Ruhrgebied. In 1999 vertrok Martin Max om zich aan te sluiten bij TSV 1860 München en Philipp Max groeide nu op in Beieren. Zelfs toen Martin Max in het seizoen 2003/04 voor FC Hansa Rostock speelde, woonde Philipp Max in Beieren.[2]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Max speelde in de jeugd bij SC Baldham, TSV 1860 München, Bayern München en Schalke 04. In 2012 werd hij toegevoegd aan de selectie van Schalke 04 II, dat in de Regionalliga West uitkwam op dat moment. Max debuteerde op 25 maart 2014 in het eerste team, tijdens een derby tegen Borussia Dortmund in de Bundesliga. Hij viel in de toegevoegde tijd in voor Julian Draxler.[3] Drie dagen later mocht hij opnieuw invallen voor Draxler, thuis tegen Hertha BSC.[4] Het bleven zijn enige twee wedstrijden in de hoofdmacht van de club.

Schalke verkocht Max in 2014 aan Karlsruher SC, waarmee hij in de 2. Bundesliga ging spelen. Hiermee werd hij dat seizoen derde, wat recht gaf op een poging om te promoveren naar de Bundesliga tegen de nummer zestien daarvan in het voorgaande seizoen, Hamburger SV. Dit mislukte. Max kreeg zelf alsnog een opstap naar het hoogste niveau. Hij tekende in augustus 2015 een contract tot medio 2017 bij FC Augsburg, de nummer vijf van de Bundesliga in het voorgaande seizoen. In zijn verbintenis werd een optie voor nog drie seizoenen opgenomen.[5] Die werd niet gelicht. In plaats daarvan tekende hij in juli 2017 bij tot medio 2022. Max speelde in vijf jaar 145 wedstrijden voor Augsburg in de Bundesliga. Nadat hij in zijn eerste twee seizoenen ook nog wel eens op de bank begon, stond hij van 2017 tot en met 2020 ieder jaar dertig of meer speelronden in de basisopstelling. Daarbij maakte hij in 2019/20 acht doelpunten, een persoonlijk record.

Max arriveerde op 1 september 2020 in Eindhoven voor een medische keuring bij PSV. Zijn transfer naar de Nederlandse club werd een dag later bevestigd. PSV betaalde een transfersom van 8 miljoen euro voor hem.[6] Coach Roger Schmidt maakte Max ook hier meteen basisspeler. Hij speelde zo in 2020/21 in 31 van de 34 speelronden. Hierin scoorde hij tegen Heracles Almelo, Willem II, VVV-Venlo, AZ en Sparta Rotterdam en gaf hij ook acht assists. Max bleef ook in de anderhalf jaar daarna hoofdzakelijk basisspeler, maar moest ook regelmatiger plaatsnemen op de bank. Zijn aandeel in het aanvalsspel van PSV werd ook kleiner. Max won in 2021/22 de KNVB-beker met PSV. Hij stond in de basis in alle vijf de speelronden dat toernooi.

Max vertrok in januari 2023 op huurbasis naar Eintracht Frankfurt. Dat bedong daarbij ook een optie tot koop.[7] Hij speelde zo in de tweede seizoenshelft van 2022/23 voor het eerst in de Champions League, in de achtste finale tegen Napoli. Max verruilde PSV in juli 2023 definitief voor Eintracht Frankfurt.[8]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2012/2013 FC Schalke 04 II Vlag van Duitsland Regionalliga 32 2 0 0 — 32 2
2013/2014 22 1 0 0 — 22 1
Club totaal 54 3 0 0 0 0 54 3
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/2014 FC Schalke 04 Vlag van Duitsland Bundesliga 2 0 0 0 — 2 0
Club totaal 2 0 0 0 0 0 2 0
2014/2015 Karlsruher SC Vlag van Duitsland 2.Bundesliga 22 0 1 0 — 23 0
2015/2016 1 0 0 0 — 1 0
Club totaal 23 0 1 0 0 0 24 0
2015/2016 FC Augsburg Vlag van Duitsland Bundesliga 26 0 1 0 4 0 31 0
2016/2017 25 1 1 0 0 0 26 1
2017/2018 33 2 1 0 0 0 34 2
2018/2019 30 4 4 0 0 0 34 4
2019/2020 31 8 0 0 0 0 31 8
Club totaal 145 15 7 0 4 0 156 15
2020/2021 PSV Vlag van Nederland Eredivisie 31 5 3 1 10 0 44 6
2021/2022 25 1 5 0 17 1 47 2
2022/2023 14 0 1 0 9 0 24 0
Club totaal 70 6 9 1 36 1 115 8
2022/2023 → Eintracht Frankfurt Vlag van Duitsland Bundesliga 10 0 3 0 2 0 15 0
2023/2024 Eintracht Frankfurt 3 0 1 0 1 0 5 0
Club totaal 13 0 4 0 3 0 20 0
Carrière totaal 253 21 21 1 43 1 317 23

Bijgewerkt t/m 10 september 2023.

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie Aantal Jaren
Vlag van Nederland PSV
KNVB Beker 1x 2021/22
Johan Cruijff Schaal 2x 2021; 2022

Internationale carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Max maakte deel uit van het Duitse team dat tweede werd op de Olympische Zomerspelen 2016. Hij was als invaller actief in drie van de zes wedstrijden die Duitsland speelde en scoorde in de met 0–4 gewonnen kwartfinale tegen Portugal.

Max werd op 6 november 2020 voor het eerst opgeroepen voor het Duitse nationale elftal. Hij maakte op 11 november 2020 zijn debuut, in een oefeninterland tegen Tsjechië. Hij mocht van bondscoach Joachim Löw in de basis beginnen en werd in de 69ste minuut vervangen door Nico Schulz. Drie dagen later speelde hij zijn tweede wedstrijd, en zijn eerste competitieve (in de Nations League), voor Duitsland tegen Oekraïne.

Interlands van Philipp Max voor Vlag van Duitsland Duitsland
No. Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
Als speler bij Vlag van Nederland PSV
1. 11 november 2020 Vlag van Duitsland Duitsland – Tsjechië Vlag van Tsjechië 1 – 0 Vriendschappelijk
2. 14 november 2020 Vlag van Duitsland Duitsland – Oekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 1 UEFA Nations League 2020/21
3. 17 november 2020 Vlag van Spanje Spanje – Duitsland Vlag van Duitsland 6 – 0 UEFA Nations League 2020/21
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philipp_Max&oldid=65825396"